บะหมี่กาดช้างเผือก บะหมี่ในตำนานของคนนอนดึก

[Dockaturk]

หนึ่งในปัญหาโลกแตกไม่แพ้ “เมาไม่ขับ แล้วจะกลับยังไง” ของคนที่ร่ำสุรา คือการหาร้านอาหารเอาไว้กระหน่ำให้หายหิวหลังจากเมามายกันเสร็จแล้วเรียบร้อยครับ

ปัญหานี้ มักเกิดขึ้นกับทั้งพวกขาจรและขาประจำกัน แต่ขาประจำนั้น ก็จะได้เปรียบชาวบ้านหน่อยตรงที่พอจะรู้ที่รู้ทาง

อย่างผมกับพรรคพวกก็จะมีร้านประจำกันในแถวๆ รอบคูเมืองกัน อย่างเช่น ร้านโจ๊กประตูเชียงใหม่ ร้านปาร์ตี้หมูกระทะ ร้านข้าวมันไก่หนุ่มนครศรีธรรมราช ร้านข้าวต้มชาวพิจิตร เป็นต้น และมีอีกร้านที่พวกขี้เมาจะรู้กันคือร้าน “บะหมี่กาดช้างเผือก” หรืออีกชื่อที่เพื่อนผมพาเรียกคือ “ร้านป้าใจดี”

ผมถามทำไมต้องเรียก “ร้านป้าใจดี” ว่ะ มันบอกว่าผมก็จำไม่ได้พี่ เพื่อนมันพาเรียก ป้าแกคงใจดี ก็เลยพาๆ กันเรียกมา แต่เอาเป็นว่า จะเรียกว่า “บะหมี่กาดช้างเผือก” หรือ “ร้านป้าใจดี” หรือ “บะหมี่คุณแม่” ก็แล้วแต่ท่านจะสะดวกล่ะกันครับ (จริงๆ ป้าแกชื่อว่า ป้าพนิดา)

ร้านป้าแกเปิดมานานเป็น 30 กว่าปีครับ เคยถามป้าแก ไอ้ผมก็จำได้มั่งไม่ได้มั่ง จำได้แต่คร่าวๆ ว่าแต่ก่อนไมได้ขายเวลานี้ (คือเวลาหลังตี 2 ไป จนถึงเช้า) แต่หลังจากนั้นมาด้วยวัยของคนแก่ ที่อยู่ว่างๆ แล้วจะรู้สึกว่าไม่มีคุณค่า ยิ่งลูกหลานไปห้ามบอกว่าอย่าทำงานหนัก หรือไม่ต้องทำงานก็ได้ ก็เหมือนยิ่งห้ามยิ่งยุ แกก็เลยมาขายในช่วงเวลาตี 2 ไปจนถึงเช้า และก็เป็นการขายที่ไมได้บ่งบอกว่าตัวเองมีคุณค่านะ แต่ทำไปเพราะว่ามีความสุข

ร้านบะหมี่ของแกจะอยู่ในกาดช้างเปือกกันเลยครับ เมื่อถึงเวลาเปิดทำการ ท่านสามารถเดินเข้าตลาดฝั่งประตูทางเข้าตลาดใกล้กับ 7-11เพราะประตูหลักของตลาดช้างเผือกจะเปิดเวลา 02.00 น.

เมนูของร้านแกมีบะหมี่หมูแดง บะหมี่ลูกชิ้น บะหมี่กระเพรา บะหมี่ไก่กระเทียม หากใครใคร่ไม่ชอบบะหมี่ก็สามารถเปลี่ยนจากบะหมี่เป็นข้าวได้  ในราคา 20-30 บาท ใครอยากกินอะไรเขียนสั่งในใบเมนูตรงนั้นเลย ส่วนโต๊ะที่นั่งรับประทานจะเป็นแผงในตลาดของพ่อค้าแม่ค้าที่ยังไม่มาเปิดกันครับ เวลาเสิร์ฟ แกจะตักใส่กระดาษที่เหมือนกับใช้ห่อข้าวมันไก่ ซึ่งก็ถือว่าเป็นเอกลักษณ์ดี กรณีใครมาใกล้ช่วงเช้าแนะนำว่าซื้อเป็นห่อกลับไปกินบ้านน่าจะดีที่สุด เพราะตลาดจะเปิดแล้ว เอาเป็นว่าใครยังไม่เคยลองตอนเมาๆ แล้วหิว มีโอกาสแวะไปชิมร้านป้าแกได้กันครับ

ปล.กับข้าวแกสามารถเก็บไว้ได้ถึงเย็นโดยไม่ต้องแช่ตู้เย็น ส่วนบะหมี่แช่เย็นเก็บไว้ได้ 2 วัน

[DDjung]

เห็นแล้วหิว น่าแวะไปชิม