พาไปชมงานศิลปกรรม ปตท. เยาวชนภาคเหนือ ครั้งที่ 16 "อนาคต...ออกแบบได้”

[Dockaturk]

บ่อยครั้งเลยทีเดียวที่ผมอดตะลึงในผลงานศิลปะจัดแสดงที่หอศิลป์ มช. เมื่อทราบว่ามาจากฝีมือของเด็กในระดับประถม มัธยม หรือเด็กหน่อยก็คงระดับอนุบาล

แต่ผลงานไม่ได้น้อยไปตามอายุของผู้สร้างสรรค์

เมื่อเปรียบเทียบถึงตอนเราเป็นเด็กรุ่นราวคราวเดียวกัน เรายังกระโดดเล่นน้ำ เล่นลูกข่าง ดีดลูกแก้ว ฝีมือเรามันขนาดไหน และถ้าลงมือสร้างสรรค์ มันจะออกมายังไง

หลายคนบอกเรื่องพวกนี้เป็นพรสวรรค์ล้วนๆ แต่ผมขอแย้ง พรสวรรค์อย่างเดียวก็ช่วยอะไรไมได้ ถ้าไม่มีพรแสวงมาเสริม มาเพิ่ม มาขัดเกลาให้เราเก่งขึ้น เฉกเช่นนักฟุตบอล พรสวรรค์ดี แต่พรแสวงแย่ เล่นเป็นทีมไม่ได้เรื่อง สภาพร่างกายไม่ฟิต อันนี้ก็ไปไม่รอด แต่ถ้าพรแสงดี พรสวรรค์แย่ อันนี้อาจจะพอถูไถไปบ้าง และถ้าสองอย่างรวมเข้ากันอย่างเหมาะเจาะ มันก็จะเป็นสูตรหนึ่งแห่งความสำเร็จในการผลักดันเราให้ก้าวหน้าต่อไป

ดูอย่าง “คริสเตียโน่ โรนัลโด้” หน่อยเป็นไร

ครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็จำไม่ได้ ที่ ปตท. จัดประกวดศิลปกรรม สำหรับเยาวชนภาคเหนือขึ้น ซึ่งไอ้ที่จำไม่ได้เนี่ย ไม่ใช่ตัวเลขจำนวนครั้งนะ แต่เป็นตัวเลขที่จัดแสดงนิทรรศการที่หอศิลป์ มช. สรุปเอาเป็นว่ามีให้ชมบ่อยเลยล่ะ (ไม่งงนะ)

การประกวดศิลปกรรม ปตท. เยาวชนภาคเหนือ ครั้งที่ 16 "อนาคต...ออกแบบได้” เกิดจากคณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ร่วมกับ บริษัท ปตท.จำกัด (มหาชน) กันครับ โดยได้เชิญชวนนักเรียน นักศึกษา ในเขต 17 จังหวัดภาคเหนือ ตั้งแต่ระดับชั้นอนุบาลไปจนถึงมัธยมศึกษาตอนปลายและอาชีวศึกษา เข้าร่วมการแข่งขันวาดภาพ "ศิลปกรรม ปตท.ภาคเหนือ" ครั้งที่ 16 หัวข้อ "อนาคต...ออกแบบได้" หรือ " The Image of the Future"  โดยในวันเสาร์ที่ 7 พฤศจิกายน 2558 นั้น ที่หอนิทรรศการศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้ทำการประกวด และทำการประกาศผลในวันเดียวกัน
 

จุดประสงค์หลักๆ ของงานนี้ ก็เพื่อส่งเสริมเยาวชนในเขตภาคเหนือ ได้ฝึกฝนทักษะในการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะที่มีคุณค่า เพื่อให้เยาวชนรู้จักใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ในทางสร้างสรรค์ และเพื่อเป็นการบริการวิชาการทางด้านศิลปะแก่ชุมชน

การแข่งขัน ถูกแบ่งเป็น 5 ระดับ คือ ระดับอนุบาล ระดับประถมศึกษา ปีที่ 1-3 ระดับประถมศึกษา ปีที่ 4-6  ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น 1-3  ระดับมัธยมศึกษาตอนปลายและอาชีวศึกษา โดยมีรางวัล (เงินหลักพัน) พร้อมเกียรติบัตรล่อใจให้ร่วมลงแข่ง

และเมื่อกวาดสายตามองถึงขนาดของการแข่งขันที่เป็นในระดับภาคต้องบอกเลยว่า เป็นอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจพอสมควร กับการที่จะได้ยลโฉมผลงานของแต่ละระดับว่าจะสวยงามหยาดย้อยขนาดไหน แต่ละระดับชั้นนำเสนอความงาม ความคิดสร้างสรรค์อะไรใส่ลงไป ให้คนดูได้คิดตามเอาไปต่อยอด เอาเป็นว่าตอนหน้าเลื่อนเมาส์ลงมาอ่านกันกับผลงานที่น่าสนใจในนิทรรศการครั้งนี้กันครับ

[Dockaturk]

จากธีมหลักของงานคือ "อนาคต...ออกแบบได้” แน่นอนว่าผลงานทั้งหมดที่ได้รับการคัดเลือกทุกระดับชั้น ล้วนแต่สื่อถึงเรื่องของอนาคตที่ผู้สร้างผลงานอยากจะสื่อสารออกมากันโดยเฉพาะ ว่าแล้วก็มาดูตัวอย่างบางส่วนกันคราวๆ ครับว่าเป็นยังไงบ้าง อันนี้ที่คัดมาไมได้คัดมาจากอันดับรางวัล และระดับชั้น แต่เป็นการคัดมาจากความชอบส่วนตัวล้วนๆ ครับ ฮ่าๆๆ (เรียงลำดับภาพกับคำอธิบายตามหมายเลข 1-5 เลยนะ)

ภาพ 1 ชอบตรงที่มันสื่อให้เห็นเรื่องราวของเด็ก จากคนสร้างงานเป็นเด็กชนิดมองปราดเดียวก็รู้เลย เด็กกับหมอฟัน ดูจะเป็นอะไรที่คู่กัน พอๆ กันกับเด็กๆ คู่กับขนมหวาน ภาพในปากของเด็กที่เต็มไปด้วยขนมหวานหลากชนิด หลากสี บอกว่างานนี้ฟันผุเต็มปากแน่ไอ้หนู แต่ที่แสบยิ่งกว่าคือฉากหลังโดยรอบที่เต็มไปด้วยขนมหวานเช่นกัน ซึ่งอันนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นขนมหวานที่งัดมาจากปาก หรือว่าเป็นขนมหวานที่รอจะเข้าปากใหม่กันอีกรอบ

ภาพ 2 เป็นภาพที่แสดงถึงโลกอนาคตได้อย่างชัดเจนและแสบสันต์ไส้ติ่งมาก มันไม่ได้แสบตรงที่มนุษย์ไฮเทคขึ้นกว่าเดิม (สวมแว่นสามมิติ เหาะได้ด้วยเครื่องไอพ่นราวไอรอนแมน) แต่มันแสบตรงที่อนาคตลิงก็ใช้เทคโนโลยีได้ ซึ่งในมือถือแท็บเล็ต ส่วนนกเงือกสวมหูฟังพร้อมไมค์เอาไว้พูดคุย!

ภาพ 3 แสดงถึงความหดหู่เรื่องไฟป่า (เชียงใหม่เจอทุกปี) ที่ทำลายธรรมชาติทั้งสัตว์และพืช ตัวผลงานมีการแบ่งชั้นความลึกของภาพเป็นสามมิติลงไป ทำให้เห็นดูน่าสนใจมากยิ่งขึ้น เน้นโทนสีร้อนให้ดูร้อนลนเหมือนไฟป่า ที่กำลังเผาไหม้ มีมนุษย์ค่อยวิ่งช่วยเหลือกันไปตามสภาพ

ภาพ 4 ชอบตรงที่มันสื่อถึงความนัยลึกๆ ของค่านิยมสังคมไทยว่า โตไปต้องเป็นหมอ (อาจจะหมอเป็นอาชีพที่มีเกียรติ และรายได้สูงกว่าอาชีพอื่น ไหนจะต้องเรียนเก่งด้วย) ทั้งๆ จะว่าไป การเลือกทางเดินชีวิตให้ลูกเป็นสิ่งที่ผิด ผมหมายถึงการหวังดีแต่ประสงค์ร้าย คือคิดว่าที่เลือกให้เขามันเป็นสิ่งที่ดี แต่แท้จริงบางทีมันอาจเป็นเรื่องร้ายสำหรับเด็ก ทางที่ดี น่าจะให้เขาเป็นอะไรก็ได้ที่เขาชอบ ทำแล้วมีความสุข อันนั้นน่าจะถูกต้องที่สุดครับ

ภาพ 5 สุดท้ายแล้วกัน เอาในธีมหัวข้องานบ้าง ภาพแสดงถึงโลกอนาคตที่มีหุ่นยนต์ เครื่องจักรไฮเทคต่างๆ ผมชอบภาพนี้ตรงไอเดียที่จับเอาแผงวงจรจริงๆ ไปยัดใส่ภาพเป็นส่วนประกอบครับ เรียกได้แตกต่างอย่างเท่ระเบิดไม่ซ้ำใคร  ชนิดที่คนเดินผ่านเห็นเป็นต้องหยุดมองพรึบ! ก่อนจะบอกว่า “เจ๋งว่ะ ไอ้หนู”

ปล.งานมีถึงวันที่ 27 ธันวาคม ที่หอศิลป์ มช. ครับ