ดื่มด่ำความสงบที่ “ร่ำเปิงกาแฟ”

[lady darika]

ดื่มด่ำความสงบที่ “ร่ำเปิงกาแฟ”

   “เมื่อสี่ห้าปีก่อนนั้นซอยวัดอุโมงค์เป็นซอยที่ค่อนข้างน่ากลัว เปลี่ยว สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้ ดงหญ้า ขนาดตอนกลางวันยังรู้สึกวังเวงที่ต้องสัญจรในเส้นทางนี้”  นี่คือคำบอกเล่าของสหายชาวเชียงใหม่ สำหรับเลดี้ดาริกาเองเพิ่งมาอิงอาศัยได้ไม่นานนัก ก็ได้คำแนะนำเกี่ยวกับสถานที่ต่างๆ จากเจ้าถิ่นนี่แหล่ะค่ะ จึงได้ทำรีวิวที่ต่างๆ ให้เพื่อนๆ ได้ทำความรู้จัก แต่ทว่าในทุกวันนี้ซอยวัดอุโมงค์ได้เปลี่ยนไปมาก มีคอนโด มีหอพัก อยู่เต็มไปหมด เรียกได้ว่าความน่ากลัวในอดีตแทบไม่เหลืออยู่เลย นับวันซอยนี้ยิ่งคึกคักขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าใครกำลังมองหาร้านเงียบๆ สักร้านหนึ่ง นั่งอ่านหนังสือสบายๆ มีร้านหนึ่งอยากจะแนะนำค่ะ

“ร่ำเปิงกาแฟ” ร้านกาแฟสไตล์บ้านๆ เรียบง่าย ตั้งอยู่ในซอยวัดอุโมงค์ อยู่เลยวัดร่ำเปิงมาประมาณ 300 เมตร  ตัวร้านเป็นบ้านไม้ธรรมดาที่ถูกดัดแปลงบริเวณด้านหน้าให้เป็นร้านกาแฟ จุดสังเกตคือป้ายกระดานดำตั้งอยู่หน้าร้านเขียนว่าร่ำเปิงกาแฟ บรรยากาศภายในร้านค่อนข้างร่มรื่นมีต้นไม้ให้ร่มเงา ทำให้รู้สึกสบายๆ ชิลดีค่ะ มีมุมให้เลือกนั่งสองแสบ คือนั่งด้านบนกับด้านล่าง มีโต๊ะให้เลือกนั่งไม่มากนักประมาณ 6-7 โต๊ะ การตกแต่งก็ง่ายๆ ใช้ข้าวขอบเครื่องใช้ภายในบ้านมาตั้งโชว์ ให้แขกผู้มาเยือนรู้สึกว่าท่านกำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ในบ้านของท่านจริงๆ

จุดเด่นอีกจุดหนึ่งนอกจากความง่ายๆ สบายๆ นั่นคือความเป็นศิลปินของเจ้าของร้าน ทั้งการแต่งกายและบุคลิก รวมไปถึงหนังสือ พ็อคเก็ตบุ๊ค ซีดีที่อยู่ในตู้กระจก แล้วก็ด้านข้างร้านจะมีลวดขึงอยู่เส้นหนึ่งมีไม้หนีบที่หนีบใบประกาศต่างๆ เช่น โฆษณาหอพัก ประชาสัมพันธ์กิจกรรมต่างๆ การสัมมนา ประมาณนี้ ก็ดีแปลกดี ไม่เคยเห็นที่ร้านไหนมาก่อน

มาดูที่เมนู หลายคงที่ไปอาจจะงงว่าเมนูอยู่ไหน? หรือทำไมมีน้อยจัง เพราะที่เห็นชัดๆ จะเขียนอยู่บนกระดานดำเล็กๆ มีเพียงไม่กี่อย่าง จริงๆ แล้วเมนูเป็นกระดาษสีน้ำตาล เขียนด้วยลายมือ ง่ายดีจังเนอะ มีทั้ง ชา ชาสมุนไพร นม กาแฟ ราคาไม่แพงเลยค่ะ เริ่มตั้งแต่ 25-45 บาท นอกจากนั้นก็ยังมีเค้กให้เลือกสามสี่แบบ ราคาประมาณ 50-60 บาท

   เมนูที่สั่งมาลองเป็นลาเต้ค่ะ ตอนที่ไปไม่มีใครเลย จึงไม่ต้องรอนาน สั่งปุ๊บนั่งรอแป๊บเดียวได้เลย รสชาติก็ตามมาตรฐาน ถือว่าผ่านค่ะ สรุปก็คือใครที่อยากจะหามุมสงบๆ นั่งจิบชา ดื่มกาแฟ นั่งอ่านหนังสือสบายๆ ในซอยวัดอุโมงค์แนะนำให้มาร้านนี้ได้เลยค่ะ ร้านค่อนข้างอยู่ลึกพอสมควรจากปากซอยที่อยู่หลัง มช. จึงทำให้ไม่ค่อยพลุกพล่านมากนัก เป็นร้านที่นิยมของนักศึกษาอีกร้านหนึ่งค่ะ

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

[touring]

ดื่มด่ำความสงบที่ “ร่ำเปิงกาแฟ”

   “เมื่อสี่ห้าปีก่อนนั้นซอยวัดอุโมงค์เป็นซอยที่ค่อนข้างน่ากลัว เปลี่ยว สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้ ดงหญ้า ขนาดตอนกลางวันยังรู้สึกวังเวงที่ต้องสัญจรในเส้นทางนี้”  นี่คือคำบอกเล่าของสหายชาวเชียงใหม่ สำหรับเลดี้ดาริกาเองเพิ่งมาอิงอาศัยได้ไม่นานนัก ก็ได้คำแนะนำเกี่ยวกับสถานที่ต่างๆ จากเจ้าถิ่นนี่แหล่ะค่ะ จึงได้ทำรีวิวที่ต่างๆ ให้เพื่อนๆ ได้ทำความรู้จัก แต่ทว่าในทุกวันนี้ซอยวัดอุโมงค์ได้เปลี่ยนไปมาก มีคอนโด มีหอพัก อยู่เต็มไปหมด เรียกได้ว่าความน่ากลัวในอดีตแทบไม่เหลืออยู่เลย นับวันซอยนี้ยิ่งคึกคักขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าใครกำลังมองหาร้านเงียบๆ สักร้านหนึ่ง นั่งอ่านหนังสือสบายๆ มีร้านหนึ่งอยากจะแนะนำค่ะ

“ร่ำเปิงกาแฟ” ร้านกาแฟสไตล์บ้านๆ เรียบง่าย ตั้งอยู่ในซอยวัดอุโมงค์ อยู่เลยวัดร่ำเปิงมาประมาณ 300 เมตร  ตัวร้านเป็นบ้านไม้ธรรมดาที่ถูกดัดแปลงบริเวณด้านหน้าให้เป็นร้านกาแฟ จุดสังเกตคือป้ายกระดานดำตั้งอยู่หน้าร้านเขียนว่าร่ำเปิงกาแฟ บรรยากาศภายในร้านค่อนข้างร่มรื่นมีต้นไม้ให้ร่มเงา ทำให้รู้สึกสบายๆ ชิลดีค่ะ มีมุมให้เลือกนั่งสองแสบ คือนั่งด้านบนกับด้านล่าง มีโต๊ะให้เลือกนั่งไม่มากนักประมาณ 6-7 โต๊ะ การตกแต่งก็ง่ายๆ ใช้ข้าวขอบเครื่องใช้ภายในบ้านมาตั้งโชว์ ให้แขกผู้มาเยือนรู้สึกว่าท่านกำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ในบ้านของท่านจริงๆ

จุดเด่นอีกจุดหนึ่งนอกจากความง่ายๆ สบายๆ นั่นคือความเป็นศิลปินของเจ้าของร้าน ทั้งการแต่งกายและบุคลิก รวมไปถึงหนังสือ พ็อคเก็ตบุ๊ค ซีดีที่อยู่ในตู้กระจก แล้วก็ด้านข้างร้านจะมีลวดขึงอยู่เส้นหนึ่งมีไม้หนีบที่หนีบใบประกาศต่างๆ เช่น โฆษณาหอพัก ประชาสัมพันธ์กิจกรรมต่างๆ การสัมมนา ประมาณนี้ ก็ดีแปลกดี ไม่เคยเห็นที่ร้านไหนมาก่อน

มาดูที่เมนู หลายคงที่ไปอาจจะงงว่าเมนูอยู่ไหน? หรือทำไมมีน้อยจัง เพราะที่เห็นชัดๆ จะเขียนอยู่บนกระดานดำเล็กๆ มีเพียงไม่กี่อย่าง จริงๆ แล้วเมนูเป็นกระดาษสีน้ำตาล เขียนด้วยลายมือ ง่ายดีจังเนอะ มีทั้ง ชา ชาสมุนไพร นม กาแฟ ราคาไม่แพงเลยค่ะ เริ่มตั้งแต่ 25-45 บาท นอกจากนั้นก็ยังมีเค้กให้เลือกสามสี่แบบ ราคาประมาณ 50-60 บาท

   เมนูที่สั่งมาลองเป็นลาเต้ค่ะ ตอนที่ไปไม่มีใครเลย จึงไม่ต้องรอนาน สั่งปุ๊บนั่งรอแป๊บเดียวได้เลย รสชาติก็ตามมาตรฐาน ถือว่าผ่านค่ะ สรุปก็คือใครที่อยากจะหามุมสงบๆ นั่งจิบชา ดื่มกาแฟ นั่งอ่านหนังสือสบายๆ ในซอยวัดอุโมงค์แนะนำให้มาร้านนี้ได้เลยค่ะ ร้านค่อนข้างอยู่ลึกพอสมควรจากปากซอยที่อยู่หลัง มช. จึงทำให้ไม่ค่อยพลุกพล่านมากนัก เป็นร้านที่นิยมของนักศึกษาอีกร้านหนึ่งค่ะ

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

ไว้ไปชิม