“วัดพระนอนหนองผึ้ง” กราบพระพุทธป้านปิง พระพุทธไสยาสน์สำคัญของวัด

[lady darika]

“วัดพระนอนหนองผึ้ง” กราบพระพุทธป้านปิง พระพุทธไสยาสน์สำคัญของวัด

ถนนสายเชียงใหม่ – ลำพูนเก่าที่ขนาบข้างไปด้วยต้นยางสูงใหญ่นั้นถือเป็นเส้นทางเก่าแก่ที่ผู้คนในอดีตใช้สัญจรไปมาระหว่างเมืองเชียงใหม่และเมืองลำพูน จึงไม่น่าแปลกใจอะไรที่จะมีโบราณสถาน หรือตำนานต่างๆ เกิดขึ้นในบริเวณพื้นบ้านย่านนี้ ตำนานการสร้างโบราณสถานอย่างวัดพระนอนหนองผึ้งก็เช่นกัน จนถึงวันนี้พระอารามแห่งนี้ยังคงตั้งอยู่ในแนวถนนสายนี้เอง

พระวิหารของวัดหนองผึ้ง

วัดพระนอนหนองผึ้งเป็นวัดราษฎร์ ตั้งอยู่ในเขตตำบลหนองผึ้ง อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ บนเส้นทางสายเชียงใหม่ – ลำพูนสายเก่า ห่างจากเขตโบราณสถานเวียงกุมกามเพียง ๑ – ๒ กิโลเมตรเท่านั้น ถือเป็นวัดโบราณที่มีจุดกำเนิดย้อนหลังไปหลายร้อยปี

วิหารพระนอน

ตามตำนานการสร้างวัดแห่งนี้กล่าวไว้ว่า เมื่อพระสุเทวฤๅษีสร้างเมืองหริภุญชัยแล้วเสร็จ ได้เชิญพระนางจามเทวี พระราชธิดาแห่งเจ้าเมืองละโว้ขึ้นมาครองเมืองใหม่นี้ พระนางจามเทวีได้พาข้าทาสบริวาร พร้อมด้วยเหล่าบรรดาช่าง และนักปราชญ์ทั้งหลายมาจากเมืองละโว้ด้วย ในครานี้เองมีพระมหาเถระเจ้าจำนวน ๕ รูปติดตามพระนางมาด้วย

หลังจากนั้นพระมหาเถระทั้ง ๕ รูปดังกล่าวก็ออเดินทางจาริกเผยแผ่พระธรรมคำสั่งสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า จนมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งเป็นถิ่นฐานของชาวลัวะ พวกชาวลัวะเกิดความเลื่อมใสศรัทธาจึงนำน้ำผึ้งป่าที่ขึ้นอยู่ริมบึงใหญ่มาถวาย พร้อมขอให้พระมหาเถระเจ้าจำพรรษาอยู่ในหมู่บ้านนั้น พร้อมสร้างพระอารามขึ้นถวาย ให้ชื่อว่า “วัดหนองผึ้ง” โดยนำพระบรมสารีริกธาตุบรรจุลงในกระบอกไม้ แล้วอัญเชิญไว้ในหลุมลึก ๒๒ ศอก พร้อมสร้างเจดีย์ครอบไว้

กาลเวลาผ่านไปวัดแห่งนี้จึงร้างอยู่ช่วงเวลาหนึ่ง จนกระทั่งในปี พ.ศ. ๑๘๓๖ พระมหาเถระและชาวบ้านจากเมืองเชียงแสนได้บูรณะเจดีย์ขึ้นใหม่ พร้อมทั้งสร้างพระพุทธรูปปางไสยาสน์ขึ้นไว้ภายในวัด ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกับที่พญามังรายตีเมืองหริภุญชัยได้สำเร็จ และสถาปนาเวียงกุมกามขึ้นเป็นเมืองหลวงใหม่ของล้านนา พระอารามแห่งนี้จึงถูกผนวกไว้เป็นส่วนหนึ่งของเวียงกุมกามนับแต่นั้น

พระอารามแห่งนี้ได้รับการอุปถัมภ์จากพญามังรายอย่างต่อเนื่องตลอดรัชสมัย ถือเป็นหนึ่งในวัดสำคัญของเวียงกุมกามเลยทีเดียว พร้อมกับจัดให้มีประเพณีสรงน้ำ ปิดทอง และนมัสการพระพุทธไสยาสน์องค์นี้

พระพุทธไสยาสน์หรือพระนอนวัดหนองผึ้งนี้ถือเป็นหนึ่งในโบราณวัตถุสำคัญของวัด มีลักษณะการนอนแบบหันหัวไปทางทิศตะวันออก เท้าไปทางทิศตะวันตก เป็นลักษณะการนอนแบบขวางเมือง ประกอบกับแต่เดิมบริเวณนี้เป็นท้องแม่น้ำปิง ชาวบ้านจึงเรียกชื่อพระนอนองค์นี้ว่า “พระพุทธป้านปิง”

ภายในบริเวณวัดยังประกอบด้วยอาคารสถานน้อยใหญ่ที่ล้วนแล้วแต่น่าสนใจ อาทิ พระวิหารเรียบง่าย สร้างด้วยสถาปัตยกรมล้านนาท้องถิ่น และพระอุโบสถหลังเก่าที่มีรูปแบบสถาปัตยกรรมงดงามแปลกตายิ่ง ควรค่าแก่การอนุรักษ์ไว้เป็นมรดกของท้องถิ่นสืบต่อไป รวมไปถึงพระธาตุเจดีย์ขนาดเล็กสีทองสุกปลั่ง สร้างตามแบบสถาปัตยกรรมล้านนา เป็นสง่าแก่ชุมชนและเป็นที่สักการะของผู้คนทั่วไป

พระอารามแห่งนี้เดินทางมาไม่ยาก หากใครผ่านไปมาระหว่างเมืองลำพูน – เชียงใหม่สนใจอยากเยี่มชมวัดก็เข้าชมได้ง่าย หรือใครมาเทียวโบราณสถานเวียงกุมกาม ก็อย่าลืมเข้ามากราบพระนอนที่วัดพระนอนหนองผึ้งกันให้ได้นะคะ

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา

[DDjung]

เชียงใหม่ มีวัดสำคัญ น่าไปสักการะเยอะมาก

[chiangmai food]

 

[auto]