สวนสัตว์กับเด็กน่าจะเป็นของคู่กัน ไม่ต่างอะไรกันกับสนามเด็กเล่นและสวนสนุก...ผมคิดเหมาเอาเองแบบนั้น เพราะมันเป็นความทรงจำครั้งเยาว์วัย รู้สึกประทับใจและตื่นเต้นทุกครั้งเวลาพ่อจะพาไปเที่ยว
จนกระทั่งโตเป็นหนุ่มปานนี้ เวลาที่ผมมีโอกาสไปเที่ยวสวนสัตว์ ผมก็ยังรู้สึกเหมือนได้กลับไปเป็นไอ้หนูน้อยในวันวาน เหมือนพระเจ้าสร้างสวนสัตว์มาให้เป็นของเพื่อนผม
ฉะนั้นเวลาเที่ยวสวนสัตว์แล้วเจอพ่อแม่จูงมือลูกเที่ยวดูสัตว์นู้นนี้นั้น ผมจะเผลออมยิ้มไปด้วยทุกครั้งอย่างมีความสุข และผมก็เชื่อว่าหลายคนก็คงรู้สึกแบบนั้น คงไม่ใช่ผมคนเดียวล่ะมั่งที่บ้าอมยิ้มอยู่คนเดียว
และอย่างนึงที่ผมมั่นใจโคตรๆ เลยก็คือ เด็กๆทุกคนชอบสวนสัตว์
ในเมื่อที่ผ่านมาความเป็นเด็กไม่เคยลบเลือนหายไปจากตัวผม (เรียกได้ว่ามันสิงร่างตลอดเลยล่ะ ฮ่าๆๆ) ผมจึงจำเป็นต้องตอบสนองตัณหาตัวเองด้วยการจัดหนัก พักผ่อนกายา พามันไปเที่ยวสวนสัตว์เชียงใหม่กันซะเลย
จับมอไซค์ บิดได้ก็ตรงดิ่งกันไปทันที ควักเงินจ่ายค่าบัตรเข้าชม 70 บาท ส่วนเด็กน้อย 20 บาทก็พอ (สูงไม่เกิน 135 ซม.) สำหรับสาวกแพนด้าหากจะเข้าชมก็จะเก็บเพิ่ม 50 บาท เด็ก 20 บาท และอยากเต็มอิ่มกันสุดๆดูอควาเรียมก็เขยิบมาเก็บเพิ่มกัน 290 สำหรับผู้ใหญ่ เด็ก 190 บาท
สาวเท้าเข้ามาก็เดินไล่ตระเวนดูกันไปเป็นโซนๆไปตามแผนที่ ตรงไหนน่าสนใจก็แวะเดินดูไปกันเป็นโซน
สไตล์ผมมันเป็นพวกชอบสัตว์ดุ สัตว์เลื้อยคลาน สัตว์แปลกประหลาด ประเภทนานทีปีหนในชีวิตจะเจอกันทีนึงอย่าง จระเข้เอย งูเอย หมี เสือ สิงโต ก็ว่ากันไป แต่น่าเสียดายที่ตอนผมไปสวนสัตว์กำลังปรับปรุงบางส่วนของสัตว์เลื้อยคลาน โอกาสเจอพวกน้องๆสัตว์เลื้อยคลานก็เลยพลอยหายไปด้วย ส่วนที่ไม่ปรับปรุงก็มีให้ดูกันน้อย
ข้อแนะนำสำคัญอย่างนึงในการเที่ยวสวนสัตว์ให้ได้ความรู้คือ การอ่านป้ายชื่อและลักษณะสัตว์แต่ล่ะประเภทที่เราดู เวลาถ่ายรูปไปจะได้รู้ว่า ไอ้เจ้านี้มันชื่ออะไร อาศัยกันอยู่แถวไหน นิสัยเป็นไงบ้าง เพื่อการมาเที่ยวจะมีอะไรติดตัวกลับไปไม่เสียเปล่าทิ้งไปเฉยๆ
ที่สำคัญอีกอย่าง การเที่ยวสวนสัตว์ให้ได้อรรถรสความสนุก กรุณาเดินเอาครับ เพราะมันได้สัมผัสบรรยากาศที่ใกล้ชิดกว่าในการนั่งรถราง หรือนั่งรถชมสัตว์ ส่วนใครรีบเที่ยวแบบฉุกเฉินมีเวลาน้อย อันนี้ก็ไม่ว่ากัน
ที่จะว่าก็น่าจะมีอยู่อย่างเดียว คือการปล่อยให้ตัวเองนอนเล่นหายใจทิ้งไปวันๆ ทั้งๆ ที่สิ่งที่น่าจะทำในชีวิตอยู่เสมอ คือการออกมาหาอะไรใหม่ๆ เติมให้กับชีวิตตัวเอง
ผู้เขียน