เสน่ห์ปาย...เมืองใต้สายหมอก

[auto]

เริ่มก้าวแรกสู่ปายที่สถานีขนส่งอาเขต จังหวัดเชียงใหม่ หลังจากซื้อตั๋วรถเมล์ในราคา 68 บาทถ้วนแล้ว รถเมล์คันเล็กสีส้มก็เข้ามาจอดในชานชาลา ทุกคนทั้งชาวเขา ฝรั่ง ญี่ปุ่น ไทย ต่างรีบแย่งที่นั่งบนรถกันเป็นการใหญ่ เพราะหากไม่มีที่นั่งแล้วหมายถึงจะต้องยืนขาแข็งถึง 4 ชั่วโมงจากเชียงใหม่ไปจนถึงอำเภอปายเลยทีเดียว (แต่จริงๆ แล้วไม่ต้องแย่งก็ได้ ถ้าใครมีตั๋วก็ได้นั่งอยู่แล้ว) รถเมล์สีส้มวิ่งผ่านอำเภอแม่แตง จากนั้นเข้าสู่เส้นทางหมายเลข 1095 แม่มาลัย-ปาย ไปตามเส้นทางคดเคี้ยวพาเรามาถึงเมืองปายจนได้
       
       เมื่อมาถึงปายแล้ว สิ่งที่จะช่วยอำนวยความสะดวกได้มากก็คือยานพาหนะ จะเป็นจักรยานหรือมอเตอร์ไซค์ก็ได้ตามความถนัด เรา ขอเลือกจักรยาน เพราะไม่มั่นใจกับฝีมือการขี่มอเตอร์ไซค์ของตัวเองสักเท่าไร เมื่อได้รถแล้วก็หาแผนที่เมืองปายมาอีกสักแผ่นหนึ่ง ก็เป็นอันเรียบร้อยเที่ยวได้ไม่มีหลง ส่วนเรื่องที่พักในอำเภอปายก็มีให้เลือกมากมายหลายระดับทั้งในตัวเมืองและนอกเมือง ราคาตั้งแต่หลักร้อยไปจนถึงหลักพัน เลือกได้ตามใจชอบ หาที่พักได้ มีรถคู่ใจ มีแผนที่อีกสักใบ ก็พร้อมตะลุยเมืองปายกันได้เลย...

[auto]

เสน่ห์ของเมืองปาย คือความเงียบสงบในธรรมชาติที่สวยงาม[/b]

[auto]

 มาที่นี่แล้วไม่ควรพลาดชมทิวทัศน์เมืองปายมุมสูงบนวัดพระธาตุแม่เย็น ซึ่งตั้งอยู่บนภูเขาทางทิศตะวันออกหลังหมู่บ้านแม่เย็น ซึ่งหลังจากกราบพระธาตุและไหว้พระประธานในโบสถ์แล้ว เราก็มายืนชมบรรยากาศเมืองปายยามเย็น เสียดายที่วันนั้นฟ้าปิดไปหน่อย เลยไม่ได้เห็นพระอาทิตย์ตกลับเหลี่ยมเขา แต่ยังมองเห็นหมอกบางๆ ปกคลุมเมืองปายอยู่

[auto]

บรรยากาศที่นี่เหมาะสำหรับการเขียนโปสการ์ดหาคนที่คิดถึง

[auto]

ส่วนอีกสถานที่หนึ่งที่  ได้ไปชมมาก็คือ โป่งน้ำร้อนท่าปาย ในตำบลแม่ฮี้ เป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง เป็นบ่อน้ำพุร้อนธรรมชาติผุดขึ้นมาจากใต้ดิน มีความร้อนสูงสุดถึง 80 องศา น้ำจากบ่อน้ำพุร้อนไหลลงมาเป็นลำธารเล็กๆ ซึ่งบางช่วงก็เป็นแอ่งสามารถลงไปแช่ได้ทั้งตัว และบริเวณรอบๆ ยังเป็นป่าไม้สักที่สมบูรณ์มากอีกด้วย ดูเผินๆ เหมือนน้ำในลำธารเป็นน้ำใสไหลเย็นธรรมดา แต่ลองเอามือไปจุ่มดูแล้วก็ร้อนไม่ใช่เล่น โดยมีอุณหภูมิประมาณ 40-50 องศาเซลเซียส ถ้าเป็นช่วงเวลาหนาวๆ แล้วได้มาแช่น้ำร้อนละก็ คงจะบรรยากาศดีไม่น้อย
       
       บอกตามตรงว่าการเดินทางด้วยจักรยานนี้ค่อนข้างจะมีอุปสรรคบ้างเล็กน้อย เพราะพื้นที่ของอำเภอปายนี้ไม่ได้เป็นทางราบ แต่เป็นทางสูงๆ ต่ำๆ เป็นระยะๆ ซึ่งถึงแม้ระยะทางจะไม่ไกลหนัก แต่ก็เหนื่อยเพราะต้องออกแรงถีบขึ้นเนิน บางเนินก็สูงชันจนต้องยอมแพ้ลงมาเข็นจักรยานแต่โดยดี แต่หากใช้มอเตอร์ไซค์เป็นยานพาหนะแล้วละก็ จะสามารถเที่ยวได้ทั่ว ทั้งน้ำตกหมอแปง น้ำตกขนาดกลาง 3 ชั้น รอบๆ เป็นป่าไม้ร่มรื่นและมีหมู่บ้านชาวเขาเผามูเซอแดงอยู่บริเวณใกล้เคียง หรือจะเป็นกองแลน ซึ่งเป็นลักษณะเดียวกับแพะเมืองผีของจังหวัดแพร่ หรือจะไปชมสะพานประวัติศาสตร์ข้ามแม่น้ำปายที่สร้างตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 และแวะไปชมหมู่บ้านชาวจีนยูนนาน ชิมขาหมูหมั่นโถวและจิบน้ำชาร้อนๆ ทั้งหมดนี้สามารถไปถึงได้อย่างรวดเร็วด้วยมอเตอร์ไซค์ แต่ถ้าใครขี่ไม่เป็นและไม่กังวลว่าจะต้องเที่ยวให้ทั่ว จักรยานก็เป็นทางเลือกหนึ่งที่ดีขี่สบายใจไร้มลพิษ แถมไม่เปลืองน้ำมันด้วย

[auto]

โป่งน้ำร้อนท่าปาย อุณหภูมิกว่า 80 องศาเซลเซียส

[auto]

แต่เชื่อหรือไม่ว่า สถานที่ที่ ได้แวะเข้าไปเป็นแห่งแรก ไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยวที่ว่ามาทั้งหมดนี้หรอก แต่กลับเป็นร้านขายของที่ระลึกและโปสการ์ด ที่เต็มไปด้วยโปสการ์ดสวยงามน่าเขียนไปซะทุกใบ และบรรยากาศของเมืองปายก็เหมาะที่จะนั่งลงเขียนโปสการ์ดหาใครต่อใครเสียด้วยสิ ว่าแล้วก็เลือกมาสักแผ่นหนึ่งเขียนเล่าเรื่องราวจากปายส่งไปบอกคนที่ไม่ได้มาด้วยดีกว่า
       
       บรรยากาศของเมืองปายนั้นทำให้กลายเป็นคนขี้เกียจอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะเมื่อมาถึงที่นี่แล้วเหมือนเวลาจะเดินช้าลง ไม่ต้องรีบเร่งไปที่ไหน สิ่งที่ต้องทำเมื่ออยู่ที่นี่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรมาก เช้าขึ้นมาก็ออกมาเดินสูดอากาศบริสุทธิ์ หรือไปใส่บาตรพระและเดินเล่นที่ตลาดเช้า กินข้าวเช้าเบาๆ อย่างโจ๊กหรือขนมครกแกล้มกับกาแฟแถวๆ ตัวอำเภอ หรือจะไปนั่งในร้านกาแฟน่ารักๆ มองผู้คนผ่านไปผ่านมา สายๆ ก็มาหาซื้อโปสการ์ดแล้วนั่งเขียนหาคนที่คิดถึง ส่วนช่วงบ่ายที่แดดจัดจ้านักไม่อยากจะไปไหน ก็ขอนั่งๆ นอนๆ อ่านหนังสือเล่มโปรดไปพร้อมกับฟังเสียงน้ำปายไปด้วย

[auto]

ร้านกาแฟน่ารักๆ ในตัวอำเภอ

[auto]

พอแดดร่มลมตก ก็ออกมาขี่จักรยานเล่นแถวๆ ตลาดเย็น หาขนมกินรองท้องพร้อมกับสำรวจร้านอาหารน่านั่งสำหรับมื้อเย็นไปด้วย ส่วนช่วงค่ำไปจนถึงดึก สำหรับใครที่ยังไม่รีบนอน ที่นี่ก็มีร้านรวงมากมายให้นั่งฟังเพลงพร้อมกับจิบเครื่องดื่มเย็นๆ ไปด้วย... ช่างเป็นหนึ่งวันที่มีความสุขเสียจนไม่อยากจะกลับเลยทีเดียว :)