กิ่วแม่ปาน ดอยอินทนนท์

ลม หนาวพัดมาทักทายฉันเหมือนเช่นเคยทุกๆปี คุณเองก็คงเคยถูกทักทายจากลมหนาวมาแล้วเช่นกัน บางครั้งมันอาจทำให้คุณทุกข์ทรมาน หนาวเหน็บใจแทบขาดจนคุณต้องปิดประตูไม่ต้อนรับมัน แต่สำหรับฉันแล้ว ฉันอยากบอกคุณว่า การปิดประตูและเมินเฉยใส่ลมหนาวทำให้คุณเสียโอกาสดีๆไปหลายอย่าง โดยเฉพาะเพื่อนเที่ยวร่วมทางที่น่ารักอย่างมัน

ทันที ที่ฉันได้ยินเสียงลมหนาวมาเคาะประตู เชื้อเชิญเรียกให้ฉันออกเดินทางไปกับมัน ฉันไม่รอช้า รีบจัดกระเป๋า ก้าวเท้าไปพร้อมๆกับเพื่อนร่วมทางที่แสนน่ารักอย่างลมหนาว สำหรับการเดินทางในครั้งนี้ เพื่อนร่วมทางของฉันพัดพาให้หัวใจฉันแล่นไปสู่ภูมิภาคเหนือที่ซึ่งสูงสุดบน แผ่นดินไทย

ฉัน คว้ากระเป๋าแล้วออกเดินทางพร้อมกับเพื่อนร่วมทางอีกหกเจ็ดคน ทุกๆคนต่างก็ถูกชักชวนจากเพื่อนลมหนาวด้วยกันทั้งนั้น แม้จุดหมายของการเดินทางครั้งนี้ คือยอดดอยอินทนนท์ ซึ่งเป็นดอยที่อยู่เหนือสูงสุดจากระดับน้ำทะเล 2,565 เมตร แต่สิ่งที่ทำให้ฉันประทับใจที่สุดคือการได้แวะไปชมเส้นทางธรรมชาติที่กิ่ว แม่ปาน ซึ่งตั้งอยู่บริเวณจุดพักรถก่อนถึงยอดดอยอินทนนท์ สองเท้าของฉันก้าวเข้าไปสู่เส้นทางธรรมชาติที่เต็มไปด้วยป่าไม้ มองไปทางไหนก็เห็นเพียงแต่ดินสีน้ำตาลเข้มที่บ่งบอกว่ามันมีแร่ธาตุอาหารอัน โอชะของต้นไม้น้อยใหญ่ในผืนป่าแห่งนี้และสีเขียวจากต้นไม้ที่แย่งกันแผ่กิ่ง ก้านโน้มเข้าหาลำแสงของดวงอาทิตย์ แม้หัวใจฉันจะตื่นเต้นกับสภาพแวดล้อมที่แปลกใหม่และพร้อมจะไปให้ถึงจุดหมาย ที่ไกด์นำทางอย่างลมหนาวว่ามีทีเด็ดรออยู่ แต่ฉันสองเท้าของฉันเองก็เริ่มเมื่อยล้าและอ่อนกำลังลง ยิ่งเข้าไปลึกมากขึ้นเท่าไหร่อากาศรอบตัวก็หนาวและน้อยลงจนฉันต้องหายใจถี่ ขึ้น เพื่อนบางคนที่ไม่ค่อยแข็งแรงเริ่มออกอาการและแสดงสีหน้าเหนื่อยล้าอย่าง เห็นได้ชัดและบางคนก็บ่นว่าเสียเวลาเข้ามาเดินทำไม ก่อนที่จะมีใครตอบคำถามนี้ได้ เพื่อนลมหนาวที่พัดพาพวกเราทุกคนมา ก็นำพาพวกเราไปสู่เส้นทางเล็กๆแคบๆ มีกิ่งไม้เกี่ยวโยงกันเป็นอุโมงค์เล็กๆ และที่ปลายอุโมงค์นั้นก็มีลำแสงเล็ดลอดเข้ามาพาเราทุกคนไปสู่คำตอบที่ซ่อน อยู่

ใน ที่สุด คำตอบของคำถามก็ปรากฏเป็นภาพอยู่เบื้องหน้าเราทุกคน ทุ่งดอกหญ้าบนเนินเขาโล่งกว้างมองดูเป็นสีเหลืองอร่ามปลิวไสวไปตามสายลมที่ พัดผ่านช่องเขาแห่งนี้เหมือนกับว่ามันกำลังเต้นระบำในงานปาร์ตี้ สีเหลืองอร่ามของมันตัดกับสีฟ้าของท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยก้อนเมฆสีขาวเหมือน ปุยนุ่นลอยละลองไปตามลม และราชินีประจำงานปาร์ตี้นี้ก็คือ เจ้าดอกกุหลาบพันปีสีแดงสดดอกใหญ่ที่ขึ้นอยู่ตามหน้าผา ความจริงแล้วมันชื่อดอกกุหลาบพันธุ์ปลี แต่เรียกกันไปมาจนเพิ่มอายุให้มันเป็นพันปี มันดูเด่นสง่าอยู่บนลำต้นของมัน ถ้าเปรียบให้มันเป็นคนแล้ว มันคงเป็นนางงามจักรวาลได้เลยแหละ ขณะที่สายตาของฉันส่องไปทั่วเนินทุ่งดอกหญ้า มองดูเงาเมฆที่พาดทับลงบนเนินเขา ดอกหญ้ายังคงเต้นระบำไปตามจังหวะสายลม ดอกกุหลาบพันปีเองก็ยังคงเด่นสง่าอยู่บนลำต้น ภายในใจของฉันก็เกิดคำถามขึ้นมากมาย ประเทศไทยมีที่สวยงามขนาดนี้เชียวหรือ และถ้ามีฉันอยากจะรู้ว่ามันซ่อนตัวอยู่ที่ใดบ้าง ถ้าหากวันนี้หัวใจฉันไม่เดินตามสายลมหนาวมาฉันคงไม่ได้พบสถานที่ท่องเที่ยว ในประเทศไทยที่สวยงามเช่นนี้แน่ ต้องขอบคุณลมหนาวที่ผ่านมาแวะทักทายและชวนให้ฉันก้าวออกมาพบที่ๆสวยงาม ที่ๆไม่ใกล้ไม่ไกล ที่ๆซุกซ่อนความงามไว้บนผืนแผ่นดินไทยเพื่อรอคอยให้เพื่อนชาวไทยทุกคนก้าว เท้าออกมาค้นหามัน ฉันเองก็จะเฝ้ารอว่า ครั้งต่อไปลมหนาวจะแวะมาทักทายและชวนให้ฉันไปค้นหาสถานที่ท่องเที่ยวที่สวย งามที่ใดอีกบ้าง และเมื่อลมหนาวมาทักทายคุณ คุณเองก็อย่าลืมเปิดประตูและคว้ากระเป๋า ก้าวเท้าออกเดินทางไปกับมันล่ะ ออกไปตามหาว่าลมหนาวจะพาคุณไปที่ใด บางทีคุณอาจได้พบว่ามีสถานที่ท่องเที่ยวรอคอยคุณอยู่ทั่วประเทศไทยก็ได้

	ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน ส่งอีเมล์ยืนยันการใช้งาน? พฤศจิกายน 27, 2024, 05:27:12 AM

ข่าว: ประกาศ การกระทำใดๆ เพื่อที่จะให้กระทู้ตัวเองมาอยู่อันดับต้นๆ ประจำ หากพิจารณาแล้วว่า ไม่เกิดประโยชน์กับผู้เข้าชม ก็รับสิทธิ์โดนแบนเหมือนกันครับ


	Powered by SMF 1.1.5 \| SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC \| Thai language by ThaiSMF