เพื่อน 4 ประเภท ที่ไม่ควรชวนไปเที่ยวด้วย

[Dockaturk]

ชวนเพื่อนไปเที่ยวด้วยกัน บางครั้งก็เหมือนกับการซื้อหวย เพราะเราไม่รู้ว่ามันจะออกมาแบบไหน และใครจะโดนกิน แต่ส่วนใหญ่จากประสบการณ์ มักจะบอกว่า ตัวเราเองนี่แหละ ถูกกินบ่อยสุด

ไม่ใช่เพราะว่าตัวเราเองอินดี้ หรือเพื่อนเรานี้ก็อินดี้เหมือนกัน แต่เพราะการเลือกเพื่อนไปเที่ยวด้วยกัน มันต้องคัดเลือกยิ่งกว่าการเลือกแฟนเสียเอง แถมยังส่งผลให้ทริปนั้นจะสนุกด้วยหรือไม่ ไอ้คนที่มาร่วมชะตากรรมด้วยกับเรานี่แหละ สำคัญมากๆ

บ่อยครั้งที่ตัวเราเองมีปัญหากับการจะชวนเพื่อนไปเที่ยว จนหลังๆ (ซึ่งเป็นมาหลายปี) การไปเที่ยวคนเดียว มันเป็นอะไรที่เยี่ยมที่สุด ไม่ต้องมีปัญหา ไม่ต้องยุ่งกับใคร เข้าข่ายมากคนก็มากควาย เอ้ย มากความ แต่ก็นั่นแหละ หากบางคัร้งจำเป็นที่จะต้องหนีบเพื่อนไปด้วย หรือเราต้องไปร่วมแจมกับคนอื่น ที่ไม่รู้จักกันมาก่อน หลักในการพิจารณาต้นๆ ก็คงมีกันประมาณนี้

1.ชักช้า ลีลา
คนประเภทนี้บูชาเต่าเป็นเทพเจ้า จะทำอะไร ก็มักช้าอยู่เสมอ ซึ่งมันจะส่งผลกับการต้องจองที่พัก ที่เที่ยว ตั๋วเดินทาง และหากว่าเราจ้องมีเพื่อนประเภทนี้ร่วมทริป บอกเลยอดแน่นอน ไมได้ไปไหน เพราะโดนคนอื่นงาบไปกินหมด และไอ้ประโยค”ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม” ก็เอาไปโยนทิ้งลงชักโครกกันได้เลย

2.โนแพลน
การไปเที่ยวแล้ว แล้วอ้างว่าไม่วางแผน ทำให้การเดินทางมีเสน่ห์ บอกเลย ไปกันแบบนี้ มันก็เหมือนกับการออกเรือท่องมหาสมุทรที่ไม่มีหางเสือกันครับ ประเภทลมพัดทางไหนก็ไปกันทางนั้น พอเจอพายุถล่มก็หนีเข้าฝั่งไม่ทัน เพราะไมได้มีการวางแผนกันเอาไว้ การเดินทางที่ดีมันต้องมีการวางแผนก่อนว่าจะไปไหน ยังไหน ส่วนนอกเหนือจากนั้นที่ไม่มีในแพลน นั่นแหละ คือโนแพลนที่มีเสน่ห์ของจริง ไม่ใช่การมาอ้างโนแพลนแบบมั่วๆ เอาเท่ โดยที่ไม่ได้เตรียมห่าอะไรกันเลยซักอย่าง

3.เรื่องมาก
เรื่องมากกับละเอียด สองอย่างนี้ไม่เหมือนกัน เรื่องมากคือคนที่ใช้ชีวิตยุ่งยาก แม้กระทั่งกับอะไรที่มันง่ายที่สุด หากเราต้องมีเพื่อนประเภทนี้เข้ามาร่วมทริป ความปวดหัวชนิดต้องแดกพาราเป็นกำมือจะมาเยือน วิธีเช็คง่ายๆ ว่าเขาเรื่องมากหรือไม่ก็คือ ลองแหย่โยนหินถามทางอะไรง่ายๆ ไปก่อน ถ้าคำถามพวกนี้ไม่ผ่าน ก็เตรียมบอกเลิกศาลากันได้เลย ว่าเขาคงไม่เหมาะจะมาร่วมชะตากรรมกับเรา

4.ไม่ไว้ใจกัน
เมื่อได้ตกลงกันแล้วว่าจะไปเที่ยวด้วยกันเป็นหมู่คณะ ความไว้เนื้อเชื่อใจเป็นสิ่งที่ต้องมี เพราะเราคือทีมด้วยกัน ถ้าหากมีใครคนนึงไม่ไว้วางใจเพื่อน มันก็จะเกิดความลำบากเวลาต้องทำอะไร เช่น ไปเดินป่า ทิดหำไม่ไว้ใจที่เพื่อนต้องทำอาหารกินเอง แบบกลัวไม่รอด เลยอยากได้คนนำทางมาทำอาหารให้ แบบนี้ก็เข้าข่ายทริปล่ม เพราะไม่ไว้ใจกันว่าจะรอดไปด้วยกัน ของแบบนี้ถ้าลงเรือลำเดียวกันแล้ว มันต้องไว้ใจ และใส่ความสามัคคีค่อยช่วยเหลือกัน ไม่ใช่แบบ อันนี้ตูไม่เอา ไม่ไว้ใจมึง มันก็ไม่ได้

สุดท้าย การเลือกเพื่อนที่จะไปเที่ยวด้วยกัน นอกจาก  4 ข้อข้างต้นที่ระบุมา ก็ต้องดูอันอื่นพิจารณาประกอบว่าแต่ละคนที่มาชวนมาเที่ยวด้วย เขาเหมาะกับการเที่ยวแบบไหน

จะว่าไปนี่มันเลือกยากและปวดหัว ยิ่งกว่าเลือกคนมาเป็นแฟนซะอีก มิน่าล่ะคนถึงชอบพากันเป็นโสด