ตะลอนเที่ยววัดเชียงใหม่ "วัดมะองค์นก"

[konhuleg]

ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังเขื่อนแม่งัด บนนถนนโชตนา ยังมีวัดหนึ่งที่มีเรื่องราวน่าสนใจ โดยวัดที่ผมกำลังเอ่ยถึงนั้น คือ วัดมะองค์นก ตั้งอยู่เลขที่  ๖๔ บ้านดงป่าลัน  หมู่ที่ ๓  ตำบลขี้เหล็ก  อำเภอแม่แตง  จังหวัดเชียงใหม่ เป็นวัดร้างที่สร้างก่อนพุทธศักราช  ๒๔๘๔  ซึ่งชาวบ้านเรียกว่า “บ้านดงป่าลัน”   

วัดมะองค์นก เดิมเป็นวัดร้างมากี่ร้อยปีก็ไม่มีใครทราบ  เพราะสอบถามผู้อาวุโสทั้งหลายเกิดก็มาเห็นเป็นวัดร้างอย่างนี้มาก่อนแล้ว ต่อมา  เมื่อวันเสาร์ที่  ๙ เดือน  มิถุนายน  พ.ศ. ๒๕๒๒ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน  ๙  เหนือนายแสนวุฒิ  อดีตผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่  ๓  ได้นำราษฎรบ้านดงป่าลันเข้ามาพัฒนาให้เป็นวัดครั้งแรกของการก่อตั้งวัดมะองค์นก  โดยได้รื้อศาลาประจำหมู่บ้านมาสร้างศาลาบาตร และได้ไปกราบอาราธนาหลวงปู่ครูบาธรรมชัยแห่งวัดทุ่งหลวง ตำบลแม่แตง  อำเภอแม่แตง มาเป็นประธานรับพระพุทธรูปของคุณโยมแม่กาญจนา อุปโยคิน  ซึ่งพระพุทธดังกล่าวจัดได้สร้างขึ้นที่ วัดแสนฝาง อำเภอเมือง  เชียงใหม่ เพื่อถวายวัดต่างๆ  ที่ยังไม่มีพระประธานและทางคณะกรรมการวัดนำโดยนายแสนวุฒิ ได้ขอมาประดิษฐานไว้ที่ศาลาบาตรดังกล่าว

หลังจากนั้นเมื่อวันที่ ๙ เดือนพฤษภาคม  พ.ศ. ๒๕๔๒  นายชื่น เทพวงษ์ ก็ได้รับเลือกเป็นผู้ใหญ่บ้าน ได้ช่วยกันพัฒนาวัดมะองค์นก ต่อจากอดีตพ่อหลวงแสนวุฒิ และพ่อหลวงไชยยงค์ วุฒิ  ปัจจุบันผู้ใหญ่บ้านพ่อหลวงอนันต์  สิริภาคย์โภคิน  นับแต่นั้นเป็นต้นมาจนถึงเดี๋ยวนี้

ส่วนชื่อวัดคำว่า "มะองนก"  ได้มาจากต้นไม้ชนิดหนึ่ง  ซึ่งทางภาคเหนือเรียกว่า " ต้นไม้มะองนก "  ทางภาคกลางหรือทางภาคอีสานเรียกว่า "ต้นประคำ" และด้วยเหตุที่มีพระพุทธรูปเก่าแก่ปางต่างๆ  ซึ่งปลัดอำเภอได้นำชาวบ้านเข้าไปแผ้วถาง พร้อมเก็บพระพุทธรูปนำไปรวมกันไว้  ใต้ต้นไม้มะองนกเป็นจำนวนมากทั้งที่มีราคาประเมินมิได้ ซึ่งมีต้นไม้มะองนกอยู่ที่มุมของกำแพง ด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือปัจจุบันนี้ ผู้อาวุโสหลายคนในหมู่บ้านจึงมีความเห็นพ้องกันว่าสมควรที่จะเพิ่มตัวอักษรขึ้นมาอีกสองตัวคือ  ตัว “ค” ควาย และตัวไม้การันต์  ก็คือ “ค์ ” จึงกลายมาเป็นวัด "มะองค์นก" ปัจจุบันใช้อยู่เพราะเหตุว่าได้มีพระพุทธรูปล้ำค่าอยู่หลายองค์ตั้งอยู่ใต้ต้นมะองนก ใครจะเก็บเอาไปไว้ที่บ้านก็กลัวเกิดเหตุอาเพศภัยต่างๆ  นานาจึงไม่มีใครกล้านำไปเก็บรักษาไว้ที่บ้าน เมื่อความเจริญได้ผ่านเข้ามา กรมทางหลวงได้มีการพัฒนาถนนโชตนา (เชียงใหม่ – ฝาง)  อยู่มาไม่นานพระพุทธรูปก็ได้อันตราธานไปหมด เพราะว่าอยู่ติดทางหลวง ง่ายและสะดวกสำหรับผู้คนที่เดินทางสัญจรผ่านไปมา

ปัจจุบันเหลือแต่ซากของอิฐที่ฝังอยู่ใต้พื้นดินมีความลึกประมาณ  ๓  เมตร  เป็นอิฐที่มีขนาดเก่าแก่จำนวนมากเรียงรายระเกะระกะอยู่เป็นจำนวนมาก และมีขนาดความกว้างประมาณ  ๔นิ้ว  ยาวประมาณ ๑๐นิ้ว  ( ๔  x  ๑๐ )  อยู่ด้านหน้าวิหารหลังปัจจุบันนี้