บ้านวัดจันทร์ ดินแดนแห่งความงดงามท่ามกลางป่าสน

[Pitibank]

เนื่องจากวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ก่อนวันมาฆบูชา ก็เลยตัดสินใจไปพักผ่อนที่บ้านวัดจันทร์ ที่อำเภอใหม่ของ จ.เชียงใหม่ครับ อ.กัลยาณิวัฒนา ความจิงว่าจะไปตั้งแต่เดือนมกราคมด้วยซ้ำครับ ว่าจะไปดูพญาเสือโคร่ง แต่ว่าโชคไม่ดี กล้องเจ๊งซะก่อนครับ กร๊ากๆ เลยต้องไปเดือนนี้แทน ตอนแรกว่าจะไปขึ้นรถสองแถวสีเหลืองที่ขนส่งช้างเผือก 9 โมง แต่ไปตรงเวลาเป๊ะเลย รถออกไปก่อนห้านาที อารมณ์เสียนิดนึงครับ ต้องไปรอบสองที่ไปวัดจันทร์ 11.00 น. ก็มีเวลาเวิ่นเว้ออยู่ขนส่งช้างเผือก 2 ชั่วโมง ถ่ายภาพเล่นไปเรื่อยๆ ครับ เดินไปเดินมา คุยกับคนขับรถว่าที่นั่นเป็นงัยบ้าง ยังสวยมั๊ยหน้าร้อนนี้ เขาก็บอกว่ายังสวยอยู่ครับ และพอเดินทางก็มีชาวปวากะญอผู้หญิงกับหลานสาวเขาขึ้นคนนึง จุดมุ่งหมายของผมก็คือเดินทางไปนอนกางเต๊นท์ที่ ออป.บ้านวัดจันทร์ครับ และชาวปวากะญอที่ขึ้นมาด้วย บ้านเขาก็อยู่ใกล้กับ ออป.ครับ เราก็ไปตามเส้นทางแม่ริม-สะเมิง จนถึงสะเมิงก็พักกินข้าว ก่อนกินข้าวก็สั่งผัดไทที่ร้านเดิม เหมือนตอนที่มาไร่สตรอเบอร์รี่เมื่อเดือนที่แล้วครับ มัวแต่เวิ่นเว้อถ่ายภาพแถวนั้น จนมากินข้าวช้า รถจะออกละ โดนคนขับบ่นนิดๆ เลย รีบกินสุดๆ ครับ กร๊ากๆ และนอกจากถ่ายภาพ ก็แวะ 7-11 ที่สะเมิงด้วยครับ จากนั้นก็เดินทางต่อได้เวลาจะบ่ายโมงละ เดินทางช่วงแรกๆ ก็เดินทางผ่านถนนที่สูงชัด ตอนนี้ยังลาดยางอยู่ มีแต่ป่า ถนนก็สูงชัน วิวสูงมากๆ ครับ สุดยอดเลย จนมาถึงบ้านบ่อแก้ว ก็เห็นไร่สตรอเบอร์รี่ปลูกที่นี่เยอะมากครับ และก็นั่งไปสักครู่นึง ก็เริ่มเจอถนนที่ไม่ลาดยางเรียบๆ สีขาว ขอบอกฝุ่นกระจุยเยอะมากครับ และเดินทางไปเรื่อยๆ ก็ยิ่งเจอถนนลุกรังที่ขรุขระอีก รถเขย่าทั้งทาง ฝุ่นเต็มเลยครับ ดีนะที่รถเหลืองมีผ้าม่านปิดข้างหลัง จนกระทั่งถึงหมู่บ้านนึง คนขับรถปวดปัสสาวะเลยปลดข้างทางครับ ผู้โดยสารที่เป็นผู้ชายที่นั่งมาด้วย เขาก็ไปปัสสาวะกันในป่าด้วยครับ แต่ผมไม่ปวด 55++ จากนั้นก็เดินผ่านถนนลูกรังมาเรื่อย เหนื่อย ลำบากมากครับ ปวดเอวสุดๆ เขย่าทั้งทาง จนกระทั่งเริ่มเห็นป่าสนมากขึ้นครับ เป็นถนนลูกรังนี้ยาว 40 กม. จนกระทั่งมาถึงบริเวณทางเข้าฟาร์มห้วยงู เข้าเขตบ้านวัดจันทร์แล้วครับ เป็นถนนลูกยาง เต็มไปด้วยป่าสนข้างทางพื้นที่กว้างขวางไพศาลมากๆ ครับ ต้นไม้ก็สูง สุดยอดจริงๆ สมควรที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นพื้นที่ป่าสนที่กว้างที่สุดในประเทศไทยครับ จนเข้าเขตวัดจันทร์ คนขับรถมาจอดรถที่หน้าวัดจันทร์ ผมก็ลงที่นั่ง พร้อมจ่ายค่าโดยสาร 150 บาทครับ และคนขับรถก็บอกให้ผมรอรถส่งคนงานที่ ออป. บ้านวัดจันทร์ เพราะจะไปนอนที่นั่นครับ หอบของมาเต็มเลย ก็นั่งพักที่ร้านขายของชำร้านนึงที่หน้าวัดจันทร์ ก็คุยกับเด็กแถวนั้นครับ และก็โชคดีที่เจอเจ้าหน้าที่ ออป.คนนึงขับรถผ่านมา เด็กๆ รู้จัก ก็ช่วยเรียกเขา ให้เขาไปส่งผมถึงที่ ออป.โชคดีมากครับ พอไปถึง ผมก็เอาของไปไว้ที่กางเต๊นท์ และไปที่สำนักงานเพื่อลงทะเบียนพักครับ จากนั้นก็ไปกางเต๊นท์ พอกางเต๊นท์เสร็จ ก็ไปเดินเล่นที่อ่างเก็บน้ำห้วยอ้อ ข้างๆ ออป.ที่พักแหละครับ ป่าสนสวยมากๆ ครับ ขนาดช่วงเย็น และกับข้าวหมู่เย็นนี้ก็ซื้อมาจากสะเมิงครับ เป็นข้าวผัด คือว่าชอบข้าวผัดมากๆ กินแทบทุกมื้อเลยครับ และพอเดินเล่นชิวๆ เสร็จ ก็ไปเที่ยวร้านขายของที่ระลึก ร้านจัดได้สวย ของน่าซื้อทั้งนั้นเลยครับ จากนั้นก็ไปอาบน้ำ นอน ห้องน้ำสะอาด สะดวกสบายมากๆ ครับ ก็นอนหลับ จนเข้าเช้าวันที่ 2 ก็ตั้งใจตื่นแต่เช้าตีสี่ ไก่ก็ขันเยอะมากครับ ตั้งแต่ตีสองละ ชนบททุกที่ที่ไป จะมีไก่ขันเยอะๆ ทั้งนั้นครับ จากนั้นก็รีบไปอาบน้ำ แต่งตัวเพื่อไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่บริเวณอ่างเก็บน้ำห้วยอ้อ ไม่น่าเชื่อ ขนาดเข้าหน้าร้อนที่นี่หน้าหนาวยังหนาวมากๆ ครับ 7 องศาสุดๆ เลย หมอกเต็มป่าสนรอบๆ ที่พักเลยครับ แต่หมอกนั่น ดมกลิ่นไม่ใช่หมอกไอน้ำหน้าหนาวหรอกครับ เป็นหมอกควันไฟป่าครับ เพราะระหว่างทางที่มามีคนเผาป่าเต็มเลยครับ กร๊ากๆ พอเดินอ่างเก็บน้ำ ก็เดินทุ่งนา ไปกินข้าวมื้อเช้า เป็นข้าวผัดเหมือนเดิมครับ ราคาตั้ง 50 บาท และก็เจอพี่ที่มาส่งเมื่อวาน ชื่อว่าพี่วินครับ เมื่อวานเขาขี่มอเตอร์ไซค์หอบของมาส่งจากที่หน้าวัดจันทร์

[Pitibank]

พอกินเสร็จ แผนต่อไปคือไปเที่ยวชมวิถีชีวิตชาวปวากะญอที่บ้านห้วยอ้อ ใกล้ๆ กับที่พักครับ ที่นี่แทบทุกบ้านเลี้ยงหมูเยอะมากครับ มีไก่ ฝูงวัวน่ารักมากๆ ครับ ถ่ายรูปเพลินเชียว และพอเที่ยวที่นี่เสร็จก็ไปเดินป่าสนหลังที่พัก ออป. ยิ่งใหญ่อลังการมากครับ เป็นทั้งผืนป่าสนสองใบและสามใบ ขนาดกลางวัน แดดแรง ลมยังเย็นสุดๆ ครับชอบมากครับ บางต้นก็สูง ยิ่งใหญ่มากๆ ครับ เดินจนเข้าบ่ายแก่ๆ จะเข้าเย็น ก็ตัดสินใจนั่งพักสักครู่ครับ ก็ไปถ่ายรูปดอกไม้ที่หน้า ออป. บริเวณที่พักครับ และก็ไปดูฝูงควายที่ชาวบ้านจะต้อนมาตอนเย็นๆ แต่วันนี้ก็ยังไม่เห็นครับ และหมู่เย็นวันนี้ก็ตัดสินใจกินไข่เจียวครับ สำหรับมื้อเที่ยงกินแค่มาม่าครับ อาหารแพงเกินมื้อละ 50 บาท เลยกินมาม่าถ้วยละ 25 บาทครับ วันนี้กลับที่พักพระอาทิตย์จะตกละ ก็รีบอาบน้ำและนอน เพื่อมาเที่ยววันต่อไป  ขอบอกแนะนำให้ไปครับ ที่นี่สวยงามมากๆ ได้เห็นความอลังการยิ่งใหญ่ของป่าสน ชาวบ้านน่ารักสุดๆ ครับ

[Pitibank]

พอถึงเช้าวัดถัดไป ก็นัดน้องสมชายครับ เป็นเด็กชาวปวากะญอเที่ยว ตั้งแต่เมื่อวานเย็นนี้ครับ พี่ที่สำนักงาน (พี่วิน) เขาจัดให้ ความจิงก็ไม่ใช่รุ่นน้องหรอกครับ อายุเท่ากันแหละครับ เขาก่อนหลังผมประมาณ 5 วัน 555++ วันนี้ตื่นเช้ามาก็กินมาม่า อาหารง่าย ตามเคยครับ เพราะถูกสุดละในที่นี้ และก็นัดน้องเขาประมาณแปดโมงครับ แต่น้องเค้าติดงาน เลทนิดนึง กว่าจะไปก็จะเก้าโมงพอดี ตอนเช้านี้ซ้อนมอเตอร์ไซค์น้องเขาไปเที่ยวนี้ หนาวมากๆ ครับ ระหว่างข้างทางก็ผ่านทุ่งนา เห็นฝูงควายตามท้องทุ่ง ฝูงวัวด้วย ที่แรกที่เราไปคือที่วัดจันทร์ ซึ่งวันนี้พระอุโบสถจะแตกต่างจากที่อื่นๆ และมีเพียงแบบนี้ในประเทศไทยเท่านั้นครับ พระอุโบสถบนหน้าประตูเข้าไปข้างใน จะเป็นรูปแว่นตาหรือเรย์แบน สวย และเจ๋งมากๆ ครับ ไปถึงก็ถ่ายภาพรอบๆ วัดแถวนั้น มีเจดีย์ด้วยครับ อ่านจากหนังสือเขาบอกว่าพระอุโบสถนี้เขาสร้างตั้งแต่ครูบาศรีวิชัยเดินทาง ธุดงค์จนมาถึงบริเวณวัดจันทร์นี้ครับและช่วยพัฒนา พอเที่ยวถ่ายรุปรอบๆ ก็เข้าไปในพระอุโบสถข้างใน พบพระพุทธรูป อ่านในหนังสือเรียกว่าพระสิงห์ครับ ก็นมัสการองค์ท่านก่อนที่จะซ้อนมอเตอร์ไซค์น้องเขาต่อ ไปที่บ้านสันม่วงครับ ไปดูวิถีชีวิตชาวปวากะญอ เหมือนไปเที่ยวที่บ้านห้วยอ้อเมื่อวานนี้ หมู่บ้านที่นี้เล็กมากๆ ครับ แต่ละบ้านก็เลี้ยงหมูตามเคย ก็ถ่ายภาพชาวบ้านด้วยครับแต่งชุดแต่งกาย เห็นผู้เฒ่า ผู้แก่ชาวปวากะญอด้วย ถนนทางเข้าก็ค่อนข้างลำบากหน่อยครับ เป็นทางลูกรังเข้าไปตั้ง 4 กม. ซึ่งความจิงเดินทางมาจาก ออป.มาที่แห่งนี้ก็ได้ครับ มีทางลัด อิอิ ที่นี่ระหว่างทางก็พบป่าสนมากมายตามเคยครับ อ่านจากหนังสือเขาบอกว่า เด็กที่เกิดใหม่ ชาวปวากะญอจะนำสายสะดือไปผูกรัดกับต้นสนครับ เพื่อยืนยันว่าต้นสนนี้เป็นต้นไม้ประจำครอบครัว แต่ที่ในป่าที่มีต้นสนที่มีสายสะดือรัดนี้ อยู่ไกลจากนี้ไปอีกครับ ความจิงว่าจะไปบ้านห้วยฮ่อมต่อ ก็ต้องเดินทางจากหมู่บ้านสันม่วงนี้ไปีอก 3 กม.ครับ และถ้าไปป่าสนที่ผูกสายสะดือก็ต้องเลยห้วยฮ่อมไปอีกครับ วันนี้ที่สันม่วง ก็พอแล้วครับ รู้สึกว่าหมู่บ้านเล็กมาก ไม่ค่อยเห็นวิถีชีวิตมากเท่าที่ควร แต่ก็เห็นฝูงวัว ก็ถ่ายภาพ ฝูงวัวน่ารักๆ พวกนี้ด้วยครับ พอเสร็จจากบ้านสันม่วง เราก็เดินทางต่อไปที่พระธาตุจอมแจ้ง ความจิงมองที่หน้าวัดจันทร์ ที่ตัวอำเภอกัลยาณิวัฒนา ก็มองเห็นครับ เป็นพระธาตุเก่าแก่ร้อยกว่าปีแล้วครับ ทางไปก็ไปเส้นจากสะเมิงตอนขามาแหละครับ และมีทางเข้าป่าแคบๆ เลี้ยวซ้ายมืออกจากตัวอำเภอประมาณ 4-5 กม. ก็เข้าไปก็เจอพระธาตุเล็กๆ ชื่อว่าพระธาตุจอมแจ้งบนนั้นครับ ความจิงเป็นพระธาตุองค์สีขาวนะครับ แต่เขาทาสีใหม่เป็นสีทอง บนนั้นมีพระสงฆ์รูปนึงจำพรรษาในป่า อยู่อย่างเรียบง่ายด้วยครับและมีน้องหมาข้างกายท่านตัวนึงครับ น้องสมชายที่พามาส่ง (คนที่นำเที่ยวที่ชื่อสมชายนี้  แต่คนนี้อายุเท่าผมครับ เป็นชาวปวากะญอ ตอนน้องเขาไปส่ง น้องเขาก็เอาผมทิ้งไว้ที่นั่นสักครู่นึง มีธุระนิดนึง ฟังไม่ค่อยชัดครับ น้องเขาพูดไทยไม่ชัดเท่าหรั่ย 555++ แต่ก็รู้เรื่องส่วนใหญ่ครับ แต่ก็เสียเวลาไปมากครับ เพราะยางรถน้องเขาแตก ก็แช่อยู่ตรงนั้นตั้ง 45 นาที กว่าน้องเขาจะมารับไปเที่ยวต่อครับ

[Pitibank]

พอซ้อนรถน้องเขาไปต่อ ก็ไปเที่ยวที่ฟาร์มห้วยงูครับ ก็คุยกับน้องเขาระหว่างซ้อนรถมอเตอร์ไซค์ว่า เมื่อวานเดินป่าสนที่ ออป. พบว่าต้นไม้มียางสีเหลืองออกเต็มเลย และบอกว่าพี่อ่านจากหนังสือ website เขาบอกว่าเอายางต้นสนนี้ไปช่วยหล่อลื่นเครื่องสายเตหน่า กู (พิณ เครื่องดนตรีแบบสายชนิดหนึ่งของชาวปวากะญอครับ) น้องเขาก็บอกว่าใช่ และใช้ประโยชน์ได้อีกหลายอย่างจากยางสนอีกครับ ลืมละ 55++ พอไปถึงฟาร์มห้วยงู ที่นี้มีเลี้ยงสัตว์แบบปศุสัตว์บนที่สูงด้วยครับ มีแกะ มีกระต่าย เป็ด ไก่ ไก่ที่นี่เรียกว่าไก่เบสครับ เป็นไก่เนื้อชั้นดี ที่นี่กำลังส่งเสริมใหม้ชาวบ้านปลูกกันครับ อิอิ พอเห็นน้องแกะตัวนึง เมื่อไปดูข้างๆ ตกใจเลยครับ มันกกลูกแกะ น้อยๆ ไว้ตัวนึงเป็นตัวผู้ ขี้เหร่และน่ารักมากๆ ครับ เป็นสีดำปนขาว ร้องแบๆ เหมือนแพะเลย 55++ ก็เอามาอุ้มเล่นถ่ายภาพซักสองภาพ น้องสมชายที่ไปด้วย เขาก็เอามือถือมาถ่ายแกะด้วยครับ จากนั้นก็ไปที่เล้า กรงของกระต่าย มีกระต่ายหลายสีหลายตัว พร้อมลูกของมันด้วยครับ ก็อุ้มมาถ่าย มันฉลาดมากครับ พอมันรู้ว่าเราจะมาจับมัน มันกระโดดเข้าห้องเล็กๆ มืดๆ ของมันเลย ก็เลยได้จับสองตัวครับคือตัวสีเทา และตัวสีขาว เพราะมีตัวสีขาวตัวนึงอยู่โดดเดี่ยวครับ ในที่โล่งๆ น่ารักมากๆ ครับ ดีนะครับที่น้องสมชายเขาสอนการจับกระต่าย ว่าให้จับขาหลังมัน ไม่งั้นมันจะกระโดดหนี จับยากมากๆครับ พอคนจับมัน มันกลัวสั่นมากครับ ตาโตเชียว หูก็ตกด้วยครับ กร๊ากๆ พอจับกระต่ายเสร็จก็ไปดู ไก่ ดูอะไรต่อ เสียดายไม่เห็นกวางครับ ไปไหนก็ไม่รู้ เพราะหนังสือบอกว่าที่นี่มีกวางครับ อิอิ จากนั้นก็ไปเข้าห้องน้ำแถวๆ นั้น เพื่อทาครีมกันแดดต่อรอบที่สองครับ สนุกมากๆ

[Pitibank]

จากนั้นก็ไปเที่ยวที่โครงการหลวงวัดจันทร์ต่อครับ ห่างจากที่นี่ย้อนกลับเข้าตัวอำเภออีก 5 กม.ครับ ที่บ้านเด่น ที่นี่แคบกว่า ออป.มากๆ ครับ มีป่าสนผืนกว้างเหมือนักน มีผัก มีดอกไม้ พอสมควรครับ เห็นผักหลายชนิด แต่ไม่รู้ว่าผักอะไรครับ 55++ ก็เที่ยวชมป่าสนรอบๆ เข้าแปลงผัก ถ่ายภาพมาพอสมควรครับ จากนั้นก่อนไปเที่ยว จุดมุ่งหมายต่อไปคือที่บ้านเด่น บ้านใหม่พัฒนาครับ และต้องการไปเที่ยวหาคุณพนา พัฒนาไพรวัลย์ครับ ปราชญ์ชาวบ้านชื่อดังของที่นี่ เล่นเตเหน่า กูด้วยครับ แถมเป็นนักพัฒนาหมู่บ้าน ชุมชน สอนหนังสือ สอนภาษาอังกฤษเด็กด้วยครับ ความจิงต้องการไปคุยกับลูกชายของเขาครับคือคุณชิ สุวิชาน พัฒนาไพรวัลย์ แต่ว่าคุณชิไม่อยู่ ไปเรียนต่อเมืองนอกครับที่สวิตเซอร์แลนด์ถ้าจำไม่ผิด และก่อนที่จะไปเที่ยวก็ไปกินข้าวร้านนึงใกล้ๆ กับโครงการหลวงครับ สั่งข้าวผัดตามเคย ว่าจะชาร์ตแบตเตอร์รี่ แต่วันนี้โชคร้าย เขาดับไฟทั้งอำเภอเลยครับ อิอิ จากนั้นก็ไปเที่ยวที่บ้านเด่น บ้านใหม่พัฒนา ที่นี่มีชุมชนคริสต์เต็มเลยครับ มีโบสถ์เห็น 3 หลังแหนะ ระหว่างไปน้องสมชายก็ถามชาวบ้านข้างทางว่าคุณพนาอยู่มั๊ย เขาบอกว่าไม่อยู่ ผมก็บอกว่าไปดูบ้านเขาได้มั๊ยครับ จะไปดูว่าใหญ่ป่าว พอเห็นก็ใหญ่มากพอสมควร มีเด็กที่เขาอนุเคราะห์ อุปถัมภ์อยู่ในบ้านเต็มเลยครับ เป็นบ้านไม้ชั้นนึง อิฐชั้นนึง 2 ชั้นครับ ที่นี่จะทำเป็นบ้านสมัยใหม่ๆ ใหญ่ๆ เยอะ ถนนกำลังก่อสร้างตามทางหมู่บ้านกว้างขวางมากๆ ครับ  เราก็เลยตัดสินใจกลับที่ ออป.ตามเคยครับ ไปชาร์ตต่อ เพราะที่นี่มีไฟสำรองครับ โชคดีมากๆ ครับ อิอิ ก็นั่งพักผ่อนต่อครับ

[Pitibank]

พอแบตเต็มเราก็ถ่ายภาพวิวรอบๆ ออป.ต่อ พร้อมกับไปรอฝูงควายตอนเย็น ซึ่งไม่เจอตอนเย็นเมื่อวาน ปรากฏว่าเห็นเต็มเลยครับ ชาวบ้านบอกมีที่ใกล้อ่างเก็บน้ำ มันกำลังกินหญ้ากันครับ พวกมันน่ารักมากๆ ครับ มันร้องเสียงว่าอะไรไม่รู้ อูอี๊รัยไม่รู้เหมือนจะพูดกับเขา มันค่อนข้างกลัวคนครับ พอเราเข้าไปใกล้ มันก็จะค่อยๆ เดินหนีไปมุมอื่นครับ เสียงระฆังหรือกระดึงที่ห้อยขอมันก็ดังมากๆ ครับ แบบว่าอยู่ในตัว ออป.ยังได้ยิน ก่องแก้งเลยครับ ขนาดนอนกลางคืนยังได้ยินเลยครับ ได้ยินวัวร้องมอด้วย กร๊ากๆ และก็เจออีกฝูงนึงข้างถนนเต็มเลยครับ ก็เลยถ่ายภาพมาให้ดูน่ารักมากๆ พอถ่ายฝูงควายเสร็จก็ไปถ่ายดอกไม้บางส่วนใน ออป.อีกครับ และไปกินข้าวเย็นให้น้องสมชายทอดไข่เจียวเหมือนเมื่อวานแหละครับ ออ ก่อนกินข้าวก็ได้ไปเลือกซื้อเสื้อผ้าของชาวกะเหรี่ยงมาตัวนึงครับ เอาตัวที่สวยที่สุด ราคา 380 บาทครับ ภรรยาพี่วิน พี่ดา เจ้าหน้าที่สำนักงาน ออป.เขาทอเองกับมือครับ สวยงามมากๆ ครับ ก็เอามาลองใส่ 3 ตัวและถ่ายรูป แต่ไม่กล้าเอามาลงเฟสหรอกครับ อายมาก 555++ และก็กินไข่เจียว นัดน้องสมชายให้ไปส่งตอนเช้าขึ้นรถต่อ เพระาจะกลับเข้าเชียงใหม่พรุ่งนี้ครับ ก็รีบอาบน้ำนอน ตื่นเช้าวันต่อไปก็รีบเก็บของ น้องเขาก็มาตรงเวลาที่นัด 6 โมงกว่าพอดีครับ น้องเขาก็ช่วยเก็บเต๊นท์ เพราะเก็บเข้าได้ไม่หมดครับ ความจิงน่าจะยัดเก็บเองนะครับ เพราะน้องเขาก็เก็บเข้าได้ไม่หมดเหมือนกัน จากนั้นก็มาที่หน้าวัดจันทร์ก่อน โชคดีรถเหลืองรอบ 7 โมงเช้ามาสายครับวันนี้ เลยถ่ายภาพเด็กๆ กำลังเดินไปเรียนครับ ได้บรรยากาศชนบทมากๆ จากนั้นก็ซื้อไส้กรอก ลูกชิ้นกินรองท้องหน่อย พอรถมา ก็อำลาน้องสมชาย และให้เงินค่าจ้างเค้าครับ จากนั้นก็ขึ้นรถกลับ ทางนี่ก็สุดๆ ตามเคย เหนื่อยกว่าขามา ฝุ่นคลุ้งเยอะกว่าอีกครับ ของในกระเป๋าตัวเสื้อผ้าเป็นฝุ่นสีน้ำตาลเต็มเลย และก็พักกินข้าวสะเมิงซักครึ่งชั่วโมง ก็นั่งรถต่อจนถึงเชียงใหม่โดยสวัสดิภาพครับ ได้ทุกอารมณ์ครับทริปนี้ ใช้เวลาตั้ง 4 วัน 3 คืนครับ ใครชอบเที่ยวสไตล์แนวธรรมชาติ แนะนำครับ ^_^

เขียนโดย  ปิติภัทร มาทา

[parsuk]

บ้านวัดจันทร์ เชียงใหม่

น่าไปเที่ยวมากครับ ยังไม่เคยไปเลย

ต้องหาโอกาสไปซะแล้ว 

[kurova]

อยากไปเที่ยวมากเลย แต่ยังไม่มีโอกาส ขอบคุณสำหรับข้อมูลนะคะ