เมื่อคืนวันศุกร์ที่ 18 มีนาคม 2554 อากาศเย็นพอที่จะใส่เสื้อกันหนาวได้อี ครอบครัวของดิฉันได้ไปเที่ยวจีบจ่ายซื้อของ หาอาหารอร่อย ๆ ทานที่ตลาดหน้า มช.ซึ่งคราคร่ำไปด้วยวัยรุ่นนักศึกษา หลังจากอิ่ม ซื้อข้าวของมากมายและเตรียมจะกลับโรงแรมที่พักได้แวะซื้อไข่กระโหลกชื่อแปลก ๆ นะ ขณะนั่งรอได้วางถุงใส่รองเท้าและถุงใส่เสื้อไว้ที่บนโต๊ะข้าง ๆร้าน พอได้ของที่สั่งก็กลับเลย ไม่ได้คิดว่าลืมอะไรไว้บ้างจนวันเสาร์ที่ 19 หลังจากไปทานอาหารที่กาดหลวงเซ้นทรัลแอร์พอร์ท ส่งลูกชายที่หอพักจัดของตายแล้วรองเท้ากับเสื้อหายไปไหนว๊า เถียงกันใหญ่ว่าใครเอาไปไว้ที่ไหนที่โรงแรมก็ไม่มี สุดท้ายมีสถานที่เดียวที่น่าสงสัยว่าเราน่าจะลืมก็คือร้านไข่กระโหลกตัดสินใจขับรถกลับไปดูอีกที ร้านยังไม่เปิดแต่มีเจ้าของไปเตรียมตัวขายเลยเข้าไปถามว่ามีลูกค้าลืมของไว้หรือไม่ เจ้าของร้านคนสวยถามว่าใช่ถุงเสื้อกับถุงใส่กล่องรองเท้ารึเปล่า แล้วเค้าก็หยิบมาให้ เราอึ้งเลยนะไม่คิดว่าจะได้คืน ซาบซึ้งมากมายสำหรับน้ำใจของแม่ค้าสาวสวย ขอบคุณมากมาย ความประทับใจนี้จะไม่มีวันลืม ขอบคุณที่เติมเต็มความอบอุ่นให้กันและกัน ขอบคุณมากที่คุณทำให้เสน่ห์ของเชียงใหม่ยังหวมหวลน่ากลับมาเยือนอีก อัก 2 สัปดาห์เราจะไปส่งลูกชายคนเล็กจะกลับไปอุดหนุนเค้าอีก จะเอามะขามหวานจากเพชรบูรณ์ไปฝากด้วยจ้า
ผู้เขียน