ย้อนวัยอดีตที่ร้านอาหารตามสั่ง “ปายฟ้า”

ในปัจจุบันเรามักจะเห็นการสร้างจุดขายให้กับร้านของตัวเองโดยการชูเอาเรื่องความเก่า ความคลาสสิก หรือที่ชอบเรียกกันว่า Retro บางร้านก็เก่าจริง ต่างบางร้านก็ถูกสร้างให้เก่า แต่จะมีสักกี่ร้านเชียวที่สามารถคงรักษาความเก่าแก่มาตั้งแต่รุ่นบรรพบุรุษ วันนี้เลดี้ดาริกาขอพาเพื่อนๆ ไปสัมผัสกับร้านอาหารที่ตกแต่งสไตล์ย้อนยุคที่น่าสนใจร้านหนึ่งค่ะ เก่าแบบเก๋ามาตั้งแต่รุ่นพ่อ อิอิ


   “ร้านปายฟ้า” ตั้งอยู่ในซอยวัดอุโมงค์ อยู่เลยวัดร่ำเปิงมาประมาณ 100 เมตร เป็นร้านสไตล์บ้านๆ ที่ดัดแปลงบริเวณหน้าบ้านให้เป็นร้านอาหาร จุดเด่นมากๆ ของร้านนี้คือความโบร่ำโบราณของสิ่งของต่างๆ ภายในร้าน เริ่มตั้งแต่โต๊ะและเก้าอี้ มีทั้งเป็นโต๊ะกลมแบบร้านกาแฟสมัยก่อน และเป็นเก้าอี้ที่มีลูกกรงแบบภาคกลาง สามารถไกวไปมาได้ บอกได้เลยว่าเราไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนในภาคเหนือเลยค่ะ ลูกกรงลักษณะนี้เป็นของบ้านทรงไทยภาคกลาง


และที่โดดเด่นไม่แพ้กันคือสิ่งของที่ประดับอยู่บนผนังบ้านด้านบนสุดเป็นพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและพระบรมวงศานุวงศ์ เก่าแก่พอสมควร ด้านล่างเป็นตู้กระจกที่เหมือนกับตู้ยาเก่าเรียงรายมากกว่า 10 ตู้ ภายในเป็นการ์ดเก่าหลากหลายแบบ มีทั้งบัตรโทรศัพท์ ปฏิทิน ฯลฯ ซึ่งหาดูไม่ได้แล้วในสมัยนี้ นอกจากตู้เหล่านี้แล้วที่ผนังยังมีรูปขาวดำเก่าๆ ดูแล้วน่าจะเป็นคนในครอบครัว เห็นแล้วก็อดถึงที่บ้านไม่ได้ค่ะ แนวๆ นี้เลย



เมนูที่นี้แปลกไม่เหมือนที่อื่นคือจะล็อคเอาไว้เลยว่าแต่ละวันจะมีเมนูอะไรบ้าง วันจันทร์ อังคาร ข้าวคลุกเคย (เคยมีลักษณะคล้ายกุ้ง เอามาทำกะปิค่ะ) วันพุธ ข้าวคนตอน วันพฤหัส ศุกร์ ข้าวหมูอบ วันเสาร์ อาทิตย์ ข้าวหมูแดง เมนูแปลกๆ ก็สองเมนูแรก ใครอยากรู้ว่ามันเป็นอย่างไรก็ต้องลองมาชิมวันจันทร์กับอังคารดูค่ะ นอกจากข้าวแล้วก็ยังมีก๋วยเตี๋ยวด้วย สั่งได้ทุกวันค่ะ เป็นก๋วยเตี๋ยวต้มยำ ลูกชิ้นปลา หมูหมัก หมูแดง ปลาแผ่น  เกาเหลาก็มีด้วย ราคา 35-40 บาท


เราสั่งหมี่ขาวต้มยำลูกชิ้นปลา รอนานมากเลยค่ะ เพราะว่าลูกค้าเต็มร้านเลย ก็นั่งเล่นโทรศัพท์ไปพลาง ผ่านไปประมาณ 30 นาทีจึงจะได้ นอกจากการตกแต่งร้านที่คลาสสิกแล้ว ชามก๋วยเตี๋ยว ช้อนก็คลาสสิกเช่นกัน เป็นชามกระเบื้องเก่าๆ ช้อนสังกะสี!! โอ้วไม่เห็นมานานมากแล้ว ที่บ้านก็เคยใช้อยู่ แต่ทุกวันนี้ใช้ช้อนแสตนเลสหมดแล้ว รำลึกอดีตขึ้นมาทีเดียวเชียว รสชาติของก๋วยเตี๋ยวต้มยำจะออกหวานนิดนึงนะคะ ใครที่ไม่ชอบหวานก็เติมพริกเพิ่มเข้าไป โดยรวมอร่อยดีค่ะ ลูกชิ้นปลาก็ปลาจริงๆ ไม่ใช่แป้งเยอะ เนื้อปลาน้อยๆ


ร้านปายฟ้านับว่าเป็นร้านอาหารตามสั่งที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นมากๆ ค่ะ ในเรื่องของอุปกรณ์ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ ที่ยังคงเป็นของเก่าอยู่ เรียกได้ว่าแทบทั้งร้านเลยก็ว่าได้ ใครที่ชอบของเก่า หรืออยากซึมซับบรรยากาศเก่าๆ สมัยเด็กๆ ลองแวะมาที่ร้านนี้ดูคะ จะต้องประทับใจอย่างแน่นอน

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

ดื่มด่ำความสงบที่ “ร่ำเปิงกาแฟ”

   “เมื่อสี่ห้าปีก่อนนั้นซอยวัดอุโมงค์เป็นซอยที่ค่อนข้างน่ากลัว เปลี่ยว สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้ ดงหญ้า ขนาดตอนกลางวันยังรู้สึกวังเวงที่ต้องสัญจรในเส้นทางนี้”  นี่คือคำบอกเล่าของสหายชาวเชียงใหม่ สำหรับเลดี้ดาริกาเองเพิ่งมาอิงอาศัยได้ไม่นานนัก ก็ได้คำแนะนำเกี่ยวกับสถานที่ต่างๆ จากเจ้าถิ่นนี่แหล่ะค่ะ จึงได้ทำรีวิวที่ต่างๆ ให้เพื่อนๆ ได้ทำความรู้จัก แต่ทว่าในทุกวันนี้ซอยวัดอุโมงค์ได้เปลี่ยนไปมาก มีคอนโด มีหอพัก อยู่เต็มไปหมด เรียกได้ว่าความน่ากลัวในอดีตแทบไม่เหลืออยู่เลย นับวันซอยนี้ยิ่งคึกคักขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าใครกำลังมองหาร้านเงียบๆ สักร้านหนึ่ง นั่งอ่านหนังสือสบายๆ มีร้านหนึ่งอยากจะแนะนำค่ะ


“ร่ำเปิงกาแฟ” ร้านกาแฟสไตล์บ้านๆ เรียบง่าย ตั้งอยู่ในซอยวัดอุโมงค์ อยู่เลยวัดร่ำเปิงมาประมาณ 300 เมตร  ตัวร้านเป็นบ้านไม้ธรรมดาที่ถูกดัดแปลงบริเวณด้านหน้าให้เป็นร้านกาแฟ จุดสังเกตคือป้ายกระดานดำตั้งอยู่หน้าร้านเขียนว่าร่ำเปิงกาแฟ บรรยากาศภายในร้านค่อนข้างร่มรื่นมีต้นไม้ให้ร่มเงา ทำให้รู้สึกสบายๆ ชิลดีค่ะ มีมุมให้เลือกนั่งสองแสบ คือนั่งด้านบนกับด้านล่าง มีโต๊ะให้เลือกนั่งไม่มากนักประมาณ 6-7 โต๊ะ การตกแต่งก็ง่ายๆ ใช้ข้าวขอบเครื่องใช้ภายในบ้านมาตั้งโชว์ ให้แขกผู้มาเยือนรู้สึกว่าท่านกำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ในบ้านของท่านจริงๆ



จุดเด่นอีกจุดหนึ่งนอกจากความง่ายๆ สบายๆ นั่นคือความเป็นศิลปินของเจ้าของร้าน ทั้งการแต่งกายและบุคลิก รวมไปถึงหนังสือ พ็อคเก็ตบุ๊ค ซีดีที่อยู่ในตู้กระจก แล้วก็ด้านข้างร้านจะมีลวดขึงอยู่เส้นหนึ่งมีไม้หนีบที่หนีบใบประกาศต่างๆ เช่น โฆษณาหอพัก ประชาสัมพันธ์กิจกรรมต่างๆ การสัมมนา ประมาณนี้ ก็ดีแปลกดี ไม่เคยเห็นที่ร้านไหนมาก่อน



มาดูที่เมนู หลายคงที่ไปอาจจะงงว่าเมนูอยู่ไหน? หรือทำไมมีน้อยจัง เพราะที่เห็นชัดๆ จะเขียนอยู่บนกระดานดำเล็กๆ มีเพียงไม่กี่อย่าง จริงๆ แล้วเมนูเป็นกระดาษสีน้ำตาล เขียนด้วยลายมือ ง่ายดีจังเนอะ มีทั้ง ชา ชาสมุนไพร นม กาแฟ ราคาไม่แพงเลยค่ะ เริ่มตั้งแต่ 25-45 บาท นอกจากนั้นก็ยังมีเค้กให้เลือกสามสี่แบบ ราคาประมาณ 50-60 บาท



   เมนูที่สั่งมาลองเป็นลาเต้ค่ะ ตอนที่ไปไม่มีใครเลย จึงไม่ต้องรอนาน สั่งปุ๊บนั่งรอแป๊บเดียวได้เลย รสชาติก็ตามมาตรฐาน ถือว่าผ่านค่ะ สรุปก็คือใครที่อยากจะหามุมสงบๆ นั่งจิบชา ดื่มกาแฟ นั่งอ่านหนังสือสบายๆ ในซอยวัดอุโมงค์แนะนำให้มาร้านนี้ได้เลยค่ะ ร้านค่อนข้างอยู่ลึกพอสมควรจากปากซอยที่อยู่หลัง มช. จึงทำให้ไม่ค่อยพลุกพล่านมากนัก เป็นร้านที่นิยมของนักศึกษาอีกร้านหนึ่งค่ะ

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

บ้านถวาย สวรรค์ของคนรักงานหัตถกรรมไม้

งานแกะสลักไม้ถือเป็นหัตถกรรมขึ้นชื่ออีกแขนงหนึ่งของภาคเหนือ หลายคนมาเชียงใหม่ก็อยากได้งานฝีมือติดไม้ติดมือกลับไปฝากญาติพี่น้อง และมิตรสหาย ถ้าเป็นเครื่องเงินต้องไปย่านวัวลาย แต่ถ้าอยากได้งานไม้แน่นอนต้องมาที่ “บ้านถวาย” ศูนย์รวมงานหัตถกรรมที่ขึ้นชื่อที่สุดของจังหวัดเชียงใหม่



จากห้างเซ็นทรัลแอร์พอต มุ่งลงใต้ไปตามถนนเชียงใหม่ – หางดง ประมาณ ๑๑ กิโลเมตร จนถึงตัวเมืองอำเภอหางดง เลี้ยวซ้ายที่สามแยกกศน.หางดง ตรงไปตามเส้นทางสักพัก ก็จะมีแต่ร้านค้าที่งานหัตถกรรมเรียงรายอยู่ตลอดสองข้างทางก่อนถึงบ้านถวาย ขับรถไปอีกประมาณ ๓ กิโลเมตร มีซุ้มประตูที่มีป้ายชี้ให้เลี้ยวขวาไปบ้านถวาย ขับรถไปตามเส้นทางนั้นก็จะพบกับร้านค้าขายงานหัตถกรรมแกะสลักไม้มากมาย


บ้านถวาย ตั้งอยู่ที่ตำบลขุนคง อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่ สันนิษฐานว่าแต่ก่อนเป็นชุมชนโบราณของเวียงละโว้ เมืองหน้าด่านแห่งหนึ่งของนครหริภุญไชย แต่หลังจากที่พญามังรายยึดครองลำพูนได้ เวียงละโว้แห่งนี้จึงค่อยๆ หมดความสำคัญ และล่มสลายไปในที่สุด “ชนเผ่าลัวะ” อพยพมาจากจอมทอง และตั้งถิ่นฐานในบริเวณนี้จนกลายมาเป็นชุมชนในปัจจุบัน


ชื่อบ้านถวาย มีหลักฐานจากหลายแหล่ง บ้างก็ว่าแต่เดิมแถวนี้มีต้นหวายเยอะ คนในชุมชนจึงเรียกบริเวณนี้ว่า “ต้าหวาย” บ้างก็ว่าครั้งหนึ่งพระนางจามเทวีจะเสด็จผ่านมาแถวนี้ ชาวบ้านจึงเตรียมของเพื่อที่จะถวายแด่พระนาง พื้นที่บริเวณนี้จึงถูกเรียกว่า “จุดถวาย” และกลายมาเป็นชื่อ “บ้านถวาย” จนถึงปัจจุบัน



ในบริเวณบ้านถวาย มีพื้นที่ส่วนหนึ่งถูกจัดสรรให้เป็นร้านค้า ลักษณะคล้ายสวนจตุจักริมสองฝั่งคลอง เพื่อเป็นแหล่งรวบรวมสินค้าหัตถกรรมพื้นบ้าน โดยเฉพาะงานแกะสลักไม้ขึ้นชื่อ เพื่ออำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยวที่ต้องการเลือกซื้อหาสินค้าหัตถหรรมต่างๆ ยังคงบรรยากาศวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมเอาไว้ ร้านรวงต่างๆ ใช่จะมีเพียงแต่พ่อค้า แม่ค้านั่งขายของกันเท่านั้น แต่ที่บ้านถวายนี้ยังเปรียบเสมือนพื้นที่สรรสร้างงานศิลป์ไปพร้อมๆ กัน เรียกได้ว่าแกลลอรี่มีชีวิต บ้างนั่งตอกสิ่ว บ้างแกะสลัก หรือทาสีผลิตภัณฑ์ของตน ทำกันสดๆ โชว์ลูกค้ากันเลยทีเดียวค่ะ




สินค้าที่ขายกันที่นี่มีหลากหลาย ทั้งเครื่องประดับตกแต่งบ้าน เครื่องบูชา ของกระจุกกระจิก ตู้ ชั้นเก็บของ หีบ ภาพแขวน ขันโตก ป้าย และเฟอนิเจอร์แบบต่างๆ อีกมากมาย ล้วนเป็นงานที่ทำขึ้นจากมือและหัวใจ ละลานตาจนเลือกไม่ถูกกันเลยทีเดียว นอกจากงานไม้แล้ว ยังมีภาพจิตกรรมด้วย สวยงามไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลย



ใครกำลังมองหาของฝาก เครื่องใช้ไม้สอย หรือของประดับจากไม้ ยอมเสียเวลาเดินทางออกนอกเมืองไปไกลสักหน่อย แต่รับรองว่าได้ของสมใจแน่ มีหลากหลายให้เลือก ในราคาค่อนข้างถูกกว่าร้านในเมืองด้วย เพราะที่นี่ช่างเป็นคนทำเองขายเอง กำไลนิดหน่อยไม่มีพ่อค้าคนกลาง มากันจนถึงบ้านถวายแล้ว ถ้ามีเวลาอย่าลืมแวะไปเยี่ยมชมความงามของวัดถวายที่อยู่ใกล้ๆ กันด้วยนะคะ ใครสนใจติดตามอ่านได้จากข้อมูลวัดค่ะ

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

อร่อยสมชื่อ “ราชาบะหมี่เกี๊ยวปูหมูแดง”

บริเวณย่านหลัง มช. ถนนสุเทพ เป็นแหล่งฝากท้องยามเย็นของนักศึกษาอีกแหล่งที่ได้รับความนิยม นักศึกษาที่พักอาศัยตามหอพักหลัง มช. ก็จะหาอะไรทานตอนเย็นในบริเวณ นอกจากความง่ายและสะดวกแล้ว ยังมีร้านต่างๆ ให้เลือกเยอะแยะมากมาย เรียกได้ว่าถ้าไล่ทานทีละร้านในหนึ่งเดือนก็ยังไม่ครบทุกร้าน ครั้งนี้เลดี้ดาริกาขอพาเพื่อนๆ ไปรู้จักกับร้านอาหารที่น่าสนใจอีกร้านหนึ่งค่ะ


“ราชาบะหมี่เกี๊ยวปูหมูแดง” ตั้งอยู่ใกล้ๆ กับร้านกิมง้อ ร้านขายเครื่องดื่มชื่อดัง อยู่ก่อนถึงปากทางเข้าวัดอุโมงค์ประมาณ 100 เมตร ร้านนี้ถ้าไม่สังเกตให้ดีอาจจะขับรถเลยได้นะคะ เพราะบริเวณหน้าร้านไม่ค่อยโดดเด่นเท่าไรนัก เราขับรถเลยเป็นประจำเลย ถ้าเอารถยนต์มาก็อาจจะหาที่จอดยากนิดนึงนะคะ เป็นร้านธรรมดาๆ มีรถเข็นก๋วยเตี๋ยวอยู่หน้าร้าน บรรยากาศภายในร้านก็ดูเรียบง่าย มีโต๊ะให้นั่งประมาณ 20 โต๊ะ


ทีเด็ดของร้านนี้ก็ตามชื่อร้านเลยค่ะ บะหมี่เกี๊ยวปูหมูแดง ซึ่งก็มีหลากหลายแบบให้เลือก ไม่ว่าจะเป็น บะหมี่ปูหมูแดง บะหมี่เกี๊ยวปูหมูแดง บะหมี่เกี๊ยวกุ้งสด บะหมี่เกี๊ยวปูหมูกรอบ บะหมี่เกี๊ยวกุ้งหมูกรอบ ซุปซี่โครงหมู  ฯลฯ หรือถ้าใครอยากทานที่มันหนักๆ ท้องหน่อย ก็มีข้าวหมูกรอบกับข้าวหมูแดง เรียกได้ว่าบะหมี่เกี๋ยวปูหมูแดงร้านนี้ดัดแปลงทำได้หลากหลายเมนูจริงๆ



ไม่รอช้า จึงได้สั่งบะหมี่เกี๊ยวปูหมูแดงไปหนึ่งชาม และเมื่อมันมาอยู่ตรงหน้าก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมของสารพัดอย่าง ทั้งเนื้อปู หมูแดง และน้ำซุปกระดูก มันช่างเย้ายวนจริงๆ ในชามก๋วยเตี๋ยวเส้นบะหมี่อยู่ด้านล่างสุด มีหมูแดงและเนื้อปูอยู่ด้านบน โรยด้วยผักชี เห็นแล้วน่าทานมากเลยค่ะ ยิ่งเป็นอะไรที่เกี่ยวกับปูด้วย ยิ่งน่าทานเข้าไปใหญ่ เพราะเนื้อปูเป็นอะไรที่หาทานไม่ได้ง่ายๆ พอปรุงรสเสร็จจึงคลุกเคล้ากัน เนื้อปูกระจายไปทั่วชาม รสชาติของบะหมี่รู้สึกว่ามันพิเศษ เหมือนกับว่าทางร้านทำเองไม่ได้ซื้อมาจากที่อื่น ตรงนี้ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เวลาคีบบะหมี่พร้อมกับหมูแดงพร้อมๆ กัน เคี้ยวในปากรู้สึกเข้ากันดี ตามด้วยเกี๊ยวหมูนุ่มๆ  และตามด้วยน้ำซุปที่มีเนื้อปูอยู่ ขอบอกว่ามันสุดจะบรรยาย ยอดเยี่ยมมากๆ ซดน้ำจนหมดชามกันเลยทีเดียว



ถ้าเกิดทานไม่อิ่มก็จัดข้าวหมูแดงหรือข้าวหมูกรอบมาอีกสักจานก็ดีค่ะ ก่อนหน้านี้เคยมาทานก็อร่อยดีเหมือนกัน เลดี้ดาริกาขอยืนยันอีกครั้งว่าเป็นบะหมี่เกี๊ยวที่อร่อยมากค่ะ จึงอยากเชิญชวนให้เพื่อนๆ มาลองลิ้มชิมรสกันเยอะๆ นะคะ

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

หอมกลิ่นดิน กรุ่นกลิ่นกาแฟ รับไอแดดที่ “ศาลากาแฟ”


แม่ริมมีอะไรแปลกใหม่ให้เราต้องทึ่งและตกหลุมรักเสมอๆ ก่อนหน้านี้เลดี้ดาริกาเคยพาเพื่อนๆ ไปนั่งเล่นร้านกาแฟบ้าง ร้านอาหารบ้าง ซึ่งหลายๆ ร้านที่ฉันประทับใจและอยากจะมักจะกลับไปเยือนหลายๆ ครั้งก็ตั้งอยู่ในเมืองเล็กๆ อย่างแม่ริม “หลงป่า” ร้านอาหารกลางป่ายางใหญ่ “ทีการ์เด็น” ที่ถูกแอบซ่อนไว้หลังกำแพงต้นตีนตุ๊กแก และล่าสุดกับ “ติตาแกลเลอรี่” ร้านกาแฟวาวีที่มาพร้อมกับแกลเลอรี่เล็กๆ ในอาคารรูปทรงเก๋ไก๋ สถานที่เหล่านี้ล้วนเป็นเสน่ห์ที่ของแม่ริม



“ศาลากาแฟ” เป็นร้านนั่งเล่น รับประทานอาหาร ดื่มกาแฟ พักผ่อนท่ามกลางธรรมชาตินอกเมืองอีกแห่งหนึ่ง ที่เพื่อนๆ บางคนอาจรู้จักดี เพราะถือว่าเป็นร้านที่มีชื่อเสียงมากอีกแห่งหนึ่งของแม่ริม และจังหวัดเชียงใหม่ ถึงขนาดที่นักท่องเที่ยวชาวกรุงเทพบางคนเดินทางมาแม่ริมโดยมี “ศาลากาแฟ” เป็นจุดหมายปลายทางกันเลยทีเดียว


“ศาลากาแฟ” เป็นร้านกาแฟที่มีพร้อมสรรพให้คุณเลือกสรร เครื่องดื่มหลากหลายชนิด กาแฟหลากหลายสูตรรสชาติละมุนละไม หรือจะลิ้มลองชาต่างๆ หรือเครื่องดื่มอื่นๆ รับประทานคู่กับของว่างเล็กๆ น้อยๆ หรือขนมเค้กสดใหม่ หรืออยากจะรับประทานอาหารมื้อหนักที่นี่ก็มีให้บริการ



ทำเลที่ตั้งของร้านแห่งนี้ หากใครไม่ตั้งใจมาก็คงหาไม่พบ เพราะต้องลัดเลาะเข้าไปในถนนสายเล็กๆ แคบๆ ผ่านหมู่บ้านและเรือกสวนของคนท้องที่ ไต่เนินขึ้นไปเล็กน้อย ก็จะพบกับบ้านสองชั้นน่ารักๆ ตั้งโดดเด่นอยู่บนเนินแห่งนั้น ล้อมรอบด้วยสวนไม้ดอกไม้ประดับงดงาม ทำให้ผู้มาเยือนหายเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางได้ดีทีเดียว



ภายในร้านจัดสรรปันส่วนได้อย่างดี มีชุดโต๊ะเก้าอี้คอยรับรองลูกค้าทั้งชั้นหนึ่งและชั้นสอง หรือใครชอบบรรยากาศโล่งๆ จะเขยิบออกจากชายคาให้ร่างกายได้รับไอแดดและสายลมเต็มที่ขึ้นหน่อย ก็มีโต๊ะเก้าอี้ไว้บริการลูกค้านอกชายคาด้วย แต่ขอบอกไว้ก่อนเลยว่า ตอนช่วงกลางวันและบ่ายจัดแดดค่อนข้างแรงค่ะ สาวๆ ที่ห่วงผิวพรรณต้องระมัดระวังกันหน่อย แต่สถานที่แห่งนี้กลับเหมาะอย่างยิ่งกับช่วงเวลาหน้าหนาว ซึ่งถือว่าเป็นไฮซีซั่นของเมืองเชียงใหม่ เพราะอากาศกำลังดี และมีไอแดดอ่อนๆ มีเสื้อสเวตเตอร์สักตัวก็อุ่นทั้งกายและจิตใจทีเดียว



ด้วยความที่เป็นร้านมีชื่อเสียง และเป็นที่รู้จักดีในหมู่นักท่องเที่ยว จึงมีลูกค้ามาใช้บริการมากจนบ้างครั้งก็ไม่มีที่นั่งเพียงพอสำหรับรับรองลูกค้า หรือต้องรอคิวอาหารเครื่องดื่มนานๆ อาจเสียอารมณ์และทำลายบรรณยากาศอันงดงามรอบตัว เลดี้ดาริกาจึงแนะนำเพื่อนๆ ให้หลีกเลี่ยงช่วงเวลาที่มีลุกค้ามาก คือช่วงกลางวัน และวันเสาร์-อาทิตย์ เพราะจะมีคนเยอะ ทำให้ไม้สามารถนั่งทอดอารมณ์ชมวิว ซึมซับบรรยากาศที่สวยงามได้นานๆ ช่วงเวลาที่เหมาะที่สุดคือวันธรรมดา ยามสาย หรือบ่ายคล้อยไปแล้ว

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

ซึมซับบรรยากาศเก่าๆ ที่ “ช้างม่อยกาแฟ”

ทุกวันนี้โลกของเรากำลังเปลี่ยนแปลงไปตามกระแสโลกาภิวัตน์ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใดก็ตามล้วนมีการเปลี่ยนแปลง ตึกรามบ้านช่องที่เป็นที่ตั้งของร้านต่างๆ ก็ย่อมเปลี่ยนไปเช่นเดียวกัน แต่จะมีสักกี่แห่งที่ยังคงรักษาความเป็นเอกลักษณ์ดั้งเดิมที่มีมาช้านาน


   ในตอนนี้หลายๆ คนอาจจะเห็นว่าร้านอาหารต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นร้านเก่าหรือร้านใหม่ก็พยายามสร้างเอกลักษณ์ของความโบร่ำโบราณ หรือที่เรามักเรียกกันติดปากว่าคลาสสิก ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมของคนในสมัยนี้ที่เริ่มโหยหาอดีต ดั่งคำคมที่ว่าจุดสูงสุดคืนสู่สามัญ เพื่อเป็นการดึงดูดลูกความตามสมัยนิยม


แต่ที่ร้าน “ช้างม่อยกาแฟ” ไม่ได้เป็นดั่งที่กล่าวมาข้างต้น ร้านนี้เป็นร้านโบราณที่มีมานาน และยังคงความเป็นเอกลักษณ์แบบดั้งเดิมเอาไว้อยู่ ร้านนี้สภาพภายนอกเป็นบ้านไม้เก่าๆ สองชั้น ถ้าเทียบเป็นตึกแถวก็ประมาณ 3 คูหา แค่เห็นเป็นบ้านไม้ก็ดูเก่าแล้ว แต่นี้มีป้ายเครื่องดื่มเก่ามากๆ ติดเอาไว้ที่ระเบียงชั้นสองยิ่งทำให้ภาพลักษณ์ของร้านนี้ดูเก่าแก่เข้าไปอีก แต่ถึงจะเก่าก็เก่าอย่างมีสไตล์นะคะ คลาสสิกมากๆ

บ้านประตูหน้าร้านยังคงเป็นประตูพับที่เป็นไม้เก่าๆ แต่สภาพแข็งแรง ภายในร้านก็ให้บรรยากาศเดิมๆ เหมือนเข้ามาในร้านกาแฟเมื่อยี่สิบ สามสิบปีที่แล้ว จะมีแต่เก้าอีพลาสติกสีแดงที่ดูเป็นของใหม่เท่านั้นแหล่ะค่ะ นอกนั้นของเก่าทั้งนั้นเลย มีโต๊ะให้นั่งไมเกิน 10 โต๊ะ
   ใครที่ได้ยินหรือเห็นชื่อร้านนี้ก็นึกว่าคงต้องเป็นร้านที่ผู้เฒ่าผู้แก่มานั่งล้อมวงกันกินกาแฟ พร้อมทั้งสนทนาเรื่องราวต่างๆ ก็จริงส่วนหนึ่งค่ะ ร้านนี้คนหนุ่มสาวทั่วไปก็เข้ามาเยอะพอสมควร และที่สำคัญมีก๋วยเตี๋ยวให้ทานด้วยค่ะ ตอนแรกก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะมีก๋วยเตี๋ยวด้วย เสร็จเราเลยแบบนี้ต้องชิมให้ครบ


มาถึงตรงนี้ก็งงเหมือนกันค่ะว่าจะจัดร้านนี้ให้อยู่ในหมวดหมู่ของร้านอะไรดี เอาเป็นว่าจัดให้เป็นร้านกาแฟก็แล้วกัน ตาชื่อร้านเลยค่ะ ร้านนี้จะเปิดสายหน่อยนะคะ ตั้งแต่ 10.00-14.00 น. เปิดช้าแต่ปิดเร็ว อินดี้จริงๆ เครื่องดื่มก็มีให้เลือกไม่มากนักตามสไตล์ร้านโบราณ มีทั้งร้อน ทั้งเย็น ทั้งกาแฟ ชา และโอเลี้ยง ราคาประมาณ 15-20 บาท ส่วนก๋วยเตี๋ยวเห็นราคาตอนแรกแอบตกใจเล็กน้อยเพราะราคา 50-70 บาท มีทั้งก๋วยเตี๋ยวและเกาเหลา ไม่คิดว่าร้านโบราณจะแพงแบบนี้ แต่ก็เนอะไหนๆ มาแล้วก็จัดสักหน่อยเป็นเกาเหลา ข้าวเปล่า และกาแฟเย็น




เกาเหลารวมชามนี้มีทั้งหมูตุ๋นและเนื้อตุ๋น และเครื่องในต่างๆ กลิ่นหอมมาก น้ำออกสีข้นๆ นิดนึง ท่านคู่กับข้าวสวยร้อนๆ อร่อยจริงๆ อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน เพื่อนๆ ต้องลองไปชิมด้วยตัวเอง ส่วนกาแฟก็รสชาติดั้งเดิม ไม่เหมือนกับร้านตามตลาดทั่วไป มันเป็นชุดอาหารที่เข้ากันดีเลยทีเดียว และถ้าใครเกิดติดอกติดใจลูกชิ้น ที่ร้านนี้ก็มีขายเป็นกิโลด้วยนะคะ ตั้งแต่ 160-340 บาท ของเขาคุณภาพจริงๆ

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

อร่อยแซ่บจัดจ้าน “ภูตะวันก๋วยเตี๋ยวฟ้าผ่า”


“อย่าดูถูกอาหารริมทาง” เป็นคำที่เลดี้ดาริกาใช้เตือนตัวเองเสมอค่ะ เพราะหลายๆ ครั้งก็พิสูจน์แล้วว่าอาหารริมทางนั้นอร่อยมากจริงๆ หลายๆ คนอาจยังไม่เชื่อใจในเรื่องของความปลอดภัยและสุขลักษณะของร้านอาหารริมถนน แต่แท้จริงแล้วอาหารในร้านดีๆ ก็ไม่ได้การันตีความสะอาดเหมือนกัน เรียกได้ว่าต้องเป็นคนช่างสังเกตสังกาและสอดส่องให้ดีในเรื่องสุขอนามัยอาหารไม่ว่าจะรับประทานในร้านหรู หรือริมถนนก็ตาม แต่รีวิวที่เลดี้ดาริกานำเสนอเพื่อนๆ นี้ ก็พอจะเชื่อถือได้บ้างแล้วว่าอร่อยเด็ด และรับประทานได้ เพราะเลดี้ดาริกาเองปลอดภัย และกินมาจนหนำใจแล้วหลายครั้ง


ร้าอาหารอร่อยที่เลดี้ดาริกาจะแนะนำเพื่อนๆ ในวันนี้เป็นก๋วยเตี๋ยว อาหารจานเส้นรสแซ่บ อร่อยเด็ด ถูกใจคนชอบรสจัดแน่ๆ เพราะรายการของร้านนี้ที่ขึ้นชื่อคือก๋วยเตี๋ยวรสจัด แต่คนไม่รับประทานรสจัดก็อย่าเพิ่งตกใจไปนะคะ เพราะมีให้เลือกหลายเมนู อร่อยหายห่วงทุกเมนูทีเดียว ร้านนี้คือ “ภูตะวันก๋วยเตี๋ยวฟ้าผ่า” ตั้งอยู่ริมถนนเลียบคลองชลประทาน ฝั่งที่จะขึ้นไปอำเภอแม่ริม หากขับรถมาจากแยกต้นพะยอม ก็ขับตรงไปอย่างเดียว และคอยสังเกตหอพักภูตะวันเอาไว้นะคะ มีเซเว่นอยู่ใกล้ๆ


ภูตะวันก๋วยเตี๋ยวฟ้าผ่าเป็นร้านอาหารริมถนนค่ะ โต๊ะที่จัดไว้ให้ลูกค้าก็วางเรียงรายอยู่ติดกับถนนนั่นเอง นั่งกินไปแรกๆ ก็แอบเสียวไส้เล็กน้อย เพราะมีรถยนต์วิ่งผ่านไปมาตลอดเวลา แต่ก็มีโต๊ะบางส่วนที่ตั้งอยู่บนยกพื้นใต้หลังคา ก็นั่งสะดวกดี สำหรับเพื่อนๆ ขวัญอ่อน (เพราะเลดี้ดาริกาก็เป็นค่ะ รถผ่านมาทีไรตกใจทุกครั้งกันทีเดียว)



อาหารหลักๆ ของร้านนี้คือเมนูก๋วยเตี๋ยวหลากหลายประเภท เลือกเส้นได้ตามชอบเหมือนร้านก๋วยเตี๋ยวทั่วไป เส้นหมี่ บะหมี่ เส้นเล็ก เส้นใหญ่มีหมด และร้านนี้เน้นขายลูกชิ้นปลา และเนื้อปลา ถือว่าเป็นอาหารแนะนำของทางร้าน และมีเนื้อปลาแท้ 100% เป็นจุดขายค่ะ ดั้งนั้นหากมาร้านนี้แนะนำให้เพื่อนๆ ลองจัดก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลา หรือเนื้อปลาดู อร่อย และดีต่อสุขภาพอีกด้วย ส่วนก๋วยเตี๋ยวนั้นมีทั้งเย็นตาโฟ ต้มยำ ก๋วยเตี๋ยวแห้งหรือน้ำก็สั่งได้


เมนูแนะนำร้านนี้คงไม่พ้น “ก๋วยเตี๋ยวเนื้อปลาฟ้าผ่า” ใช่แล้วค่ะ...ฟ้าผ่า อ่านไม่ผิดแน่ๆ คำนี้เป็นเหมือนเครื่องการันตีความแซ่บเผ็ดร้อนของร้าน ใครที่ลิ้นยังแข็งแรงก็จัดไปเลย เพราะรสชาติเผ็ดแซ่บแสบทรวงมากๆ และอร่อยสุดๆ ไปพร้อมๆ กัน ยิ่งเป็นก๋วยเตี๋ยวเนื้อปลาด้วยแล้วก็ยิ่งอร่อยครบสูตร


หากเพื่อนๆ ไม่ชอบรับประทานก๋วยเตี๋ยวทางร้านก็ยังมีเมนูอาหารอื่นๆ มานำเสนอ พวกอาหารจานเดียว เช่น ข้าวหมูแดง ข้าวหมูกรอบ และข้าวขาหมู  สนนราคาอาหารของร้านก็ไม่แพงค่ะ อยู่ในระดับของราคาร้านอาหารทั่วๆ ไป ร้านจะเปิดแต่เฉพาะตอนเย็นๆ นะคะ

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

อร่อยแบบมีสไตล์กับ “ชามุกมงชูชู” (Mon Chu Chu)

ดูเหมือนว่าทุกวันนี้เราจะพบร้านชานมไข่มุกได้ทั่วไป ไม่ว่าจะเป็นร้านระดับไฮโซในห้างชื่อดังกลางเมืองใหญ่ บูธขายเครื่องดื่มในสวนสาธารณะ ริมทางเท้า ไปจนถึงร้านเล็กๆ ในตลาด เรียกได้ว่าคนไทยทุกคนสามารถเอร็ดอร่อยกับเครื่องดื่มชนิดนี้ได้ในหลากหลายราคา หลากหลายคุณภาพ ตามแต่ความสะดวก


แต่เมื่อมองย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 10 ปีก่อน ช่วงที่ชานมไข่มุกเริ่มบูมในบ้านเราเป็นครั้งแรก เลดี้ดาริกายังเป็นแค่เด็กมัธยมปลายอยู่เลย โดยเครื่องดื่มสไตล์ไต้หวันนี้เป็นที่นิยมครั้งแรกในหมู่วัยรุ่นกรุงเทพ ซึ่งเลดี้ดาริกาเองก็ได้แต่ดูทีวีตาปริบๆ เพราะบ้านก็แสนจะกันดาร ไม่คิดว่าจะได้ลองกินกับเขาหรอกค่ะ แต่โชคยังเข้าข้างที่กระแสชานมไข่มุกเริ่มร้อนแรงขึ้น มีร้านมากมายพากันออกมาขายเครื่องดื่มแนวใหม่ที่มีวุ้นสีดำๆ กลมๆ นี้ ไม่นานเครื่องดื่มชนิดนี้ก็ไปกวักประตูเรียกเงินเลดี้ดาริกาถึงหน้าประตูโรงเรียน


จนถึงตอนนี้ชานมไข่มุก และเครื่องดื่มประเภทชานมต่างๆ ก็ยังคงมีให้เห็นทั่วไปในบ้านเรา ไม่ใช่ของแปลกใหม่ที่ทำรายได้เป็นกอบเป็นกำอีกแล้วก็จริง แต่ร้านเครื่องดื่มลักษณะนี้ก็พัฒนาการเพื่อให้เข้ายุคเข้าสมัย และถูกปากถูกใจคนไทยมากขึ้น จนทุกวันนี้ไม่ได้มีแค่ชานมไข่มุกพื้นๆ อย่างที่เคยกินตอนเด็กๆ อีกแล้ว แต่มีรสชาติ สีสัน และความสนุกให้เลือกมากมายในแก้วเครื่องดื่ม



“ชามุกมงชูชู” คือร้านชานมไข่มุกที่เราขอแนะนำเพื่อนๆ ในวันนี้ และเป็นร้านที่เลดี้ดาริกาเองก็ติดใจในรสชาติเอามากๆ ที่นี่ไม่ได้มีดีแค่ความอร่อยกลมกล่อมแบบที่เลดี้ดาริกาชอบ แต่ยังมีเมนูเครื่องดื่มให้เราเลือกได้หลากหลาย ทำให้การดื่มอะไรเย็นๆ สักครั้งของเลดี้ดาริกาสนุกขึ้นมาก ปัจจุบันร้านชามุกมงชูชูนี้มีสาขามากมายในเมืองเชียงใหม่ เช่น สาขาหน้าโรงพยาบาลสวนดอก สาขามีโชคพลาซ่า สาขาเมญ่า เป็นต้น แต่ร้านดั้งเดิมที่เลดี้ดาริกาไปเป็นประจำคือสาขาหน้าโรงพญาบาลสวนดอก ติดๆ กับร้านข้าวแกงลุงไทยที่เคยรีวิวไปแล้ว



ความโดดเด่นของร้านชามุกมงชูชูอย่างแรกที่ต้องชมเชยคือรสชาติที่ไม่หวานจนกลายเป็นน้ำเชื่อม แต่มีความกลมกล่อม เข้มข้น ได้กลิ่นและรสชาติฝาดๆ ของชา ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้รสชาติดูมีมิติ ในเวลาเดียวกันก็ไม่ทิ้งความหอมหวานที่เป็นเอกลักษณ์ของเครื่องดื่มชนิด แต่ก็ไม่หวานแหลมจัดจนแสบคอ


เมนูของร้านก็มีให้เลือกมากมาย ตั้งแต่ชานมแบบเบสิกๆ ไปจนถึงชานมรสผลไม้ต่างๆ รสโปรดของเลดี้ดาริกาที่อยากจะเร็คคอมเม้นต์ให้เพื่อนๆ ลองดื่มดูบ้างคือ “รสกล้วย” ที่หวานมันและมีกลิ่นกล้วยอ่อนๆ อร่อยมากๆ จนถึงทุกวันนี้ทางร้านก็มีการปรับปรุงและเพิ่มเมนูฟิวชั่นใหม่ๆ อยู่เสมอ การดื่มชานมไข่มุกจากร้านมงชูชูแต่ละครั้งจึงเป็นเรื่องแปลกใหม่ น่าลอง ไม่น่าเบื่อเลย เรียกได้ว่าเพิ่มความสนุกในการดื่มเครื่องดื่มสักอย่างไปได้อีกมากพอสมควร

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

“Kitchen Hush” สัมผัสรสชาติอาหารญี่ปุ่นสุดคลาสสิก


เราเคยนำเสนอเรื่องราวร้านอาหารญี่ปุ่นราคาประหยัดในเมืองเชียงใหม่มาแล้วหลายร้าน ครั้งนี้เลดี้ ดาริกาขอแนะนำร้านอาหารญี่ปุ่นอีกแห่ง ราคาอาจจะสูงหน่อย แต่จัดว่าเป็นร้านทีเด็ดของเมืองเชียงใหม่ ที่คนรักอาหารญี่ปุ่นไม่ควรพลาด และต้องหาโอกาสไปลิ้มลองรสชาติอาหารญี่ปุ่นแบบต้นตำหรับกันดูสักครั้ง


“Kitchen Hush” ร้านอาหารญี่ปุ่นสุดคลาสสิกแห่งนี้ตั้งอยู่ย่านโรงเรียนปรินส์รอยแยลส์วิทยาลัย ถนนแก้วนวรัฐ ซอย ๒ บางท่านอาจรู้จักในชื่อซอยโรงเรียนอนุบาลวารี เลี้ยวเข้ามาในซอยลึกสักหน่อยนะคะ ร้านตั้งอยู่ด้านขวามือ สำหรับนักชิมที่มาเป็นครั้งแรกร้านอาจหายากสักหน่อย ให้สังเกตป้ายชื่อร้านบนกำแพงข้างประตูทางเข้า เพราะร้านจะเงียบ คนไม่พลุกพล่านค่ะ



เดินทางมาถึงร้านในเวลาเย็นย่ำค่ำ บรรยากาศภายนอกร้านร่มครึ้มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่ มองเห็นบ้านไม้แบบเก่าสองชั้นตั้งอยู่ในรั้วรอบขอบชิด มีแสงไฟสีส้มสว่างลอดออกมาจากบานหน้าต่าง Kitchen Hush เพียงพบกันครั้งแรกก็ให้ความรู้สึกคลาสสิก ฉันรู้จักร้านนี้เมื่อประมาณ ๕ ปีก่อน จำได้ว่าครั้งแรกที่มาร้านนี้ แอบรู้สึกโหวงเหวงไม่กล้าเข้า นั้นก็เพราะบรรยากาศของร้านที่ดูค่อนข้างเป็นส่วนตัวมาก เดินเข้าไปเลยค่ะ...ของอร่อยรอเราอยู่



บรรยากาศภายในร้านตกแต่งอย่างคลาสสิกด้วยเครื่องไม้ ไฟนีออนสีอมส้มทำให้รู้สึกเจริญอาหาร อาหารญี่ปุ่นที่นี่ปรุงจากวัตถุดิบชั้นดี มีเมนูหลากหลายให้เราเลือกตามความชอบ ตั้งแต่อาหารจานเดียวประเภทข้าวหน้าต่างๆ กับข้าว กับแกล้ม ไปจนถึงเซ็ตซาชิมิ ราคาอาจจะสูงกว่าร้านทั่วๆ ไปที่เคยแนะนำ แต่การปรุงด้วยกรรมวิธีที่พิถีพิถัน โดยฝีมือเชฟญี่ปุ่น ทำให้รสชาติอาหารที่ออกมามีเอกลักษณ์แบบญี่ปุ่นแท้ ซึ่งหากินได้ยากในเชียงใหม่



ครั้งนี้เลดี้ ดาริกามากับเพื่อนๆ และรุ่นน้องอีกสองคน จึงสั่งชุดปลาดิบใหญ่ ปลาสดหลากหลายชนิด และสีสันวางเรียงกันในจานสวยงาม สัมผัสนุ่มลิ้น สดใหม่ และไม่คาว รับประทานคู่กับใบวาซาบิและหัวไชเท้าหั่นฝอย 



จานต่อมาคือข้าวหน้าปลาไหลชามใหญ่ เสิร์ฟพร้อมกับซุปเต้าเจี้ยว อร่อยมาก ปลาไหลทอดสุกกำลังดี น้ำซอสแบบญี่ปุ่นกลมกล่อม ตามมาด้วยปลาแซลม่อนย่างซีอิ้ว สลัดเต้าหู้ชามใหญ่ และหมูทอดทงคัตสึ และที่พลาดไม่ได้คือ “นัตโต” หรือที่คนไทยชอบเรียกกันว่าถั่วเน่า เป็นถั่วหมักจนเกิดกลิ่น รสชาติคลายเหล้า คนไทยหลายคนรับประทานไม่ได้ เพราะกลิ่นแรงมาก แต่นัตโตถือเป็นอาหารคู่ครัวของคนญี่ปุ่น เหมือนน้ำปลา และปลาร้าบ้านเรา


หลังจากอิ่มหน่ำสำราญกันแล้ว พนักงานใจดีของร้านก็เสิร์ฟน้ำขิงแช่เย็นจนเป็นน้ำแข็ง แล้วนำมาขูด เสิร์ฟในถ้วยช็อตเล็กๆ อร่อยมากๆ ถือเป็นทีเด็ดอีกอย่างของทางร้านที่รู้สึกประทับใจ เพลิดเพลินกับรสชาติอาหาร และรอคอยน้ำขิงผสมมะนาวเย็นชื่นใจตอนท้าย ช่างเป็นมื้ออาหารที่มีความสุขจริงๆ


“Kitchen Hush” เปิดบริการทุกวันยกเว้นวันพุธ แบ่งเป็น 2 ช่วงเวลาค่ะ ช่วงกลางวัน 11:30 – 14:00 และช่วงเย็น 18:00 – 22:00 ควรสำรองที่นั่งไว้ก่อนจะดีที่สุดค่ะ โทร  053-247731

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

นั่งเล่นคลายร้อน ชมวิวแม่ปิงที่ “กาแฟวาวี ฮิมปิง”

“กาแฟวาวี” คือชื่อแบรนด์ที่เรียกได้ว่ามีอิทธิพลต่อเลดี้ดาริกามากๆ ค่ะ เพราะอะไรน่ะหรือ? ก็เลดี้ดาริกาเป็นแบรนด์ลอยัลตี้ หรือเรียกกันเข้าใจง่ายๆ ว่า “ลูกค้า” ขาประจำของกาแฟแบรนด์นี้ล่ะสิคะ เป็นขาประจำขนาดที่หากวาวีมีโล้ประกาศเกียรติคุณลูกค้าจากการสะสมจำนวนแก้วแล้วล่ะก็ เลดี้ดาริกาคิดว่าไม่แพ้ใครแน่ๆ เพราะโดยส่วนตัวแล้วคิดว่าเป็นกาแฟที่รสชาติดีถูกปาก เข้มข้นกำลังดี อิอิ (อันนี้ความเห็นส่วนตัวมากๆ ค่ะ) ตอนนี้ย้ายมาอยู่กรุงเทพแล้ว กาแฟวาวีหาดื่มยาก (เค้าว่ามีสาขาแต่ยังหาไม่เจอเลย) คิดถึงมากๆ กลับเชียงใหม่ก็ต้องแวะไปเติมพลังกันทุกครั้งไป


เรียกได้ว่ากาแฟแบรนด์นี้เป็นแบรนด์ไทยในภาคเหนือขนาดแท้ เพราะมีสาขาเยอะมากในเมืองเชียงใหม่ ราคาอยู่ในระดับกลางถึงสูง แต่ก็ไม่ได้แพงมหาโหดเหมือนกับกาแฟเจ้าดังจากแดนมะกัน (เจ้านั้นนานๆ จะได้กินสักครั้ง เงินไม่ถึงจริงๆ อิอิ) ล่าสุดไม่นานมานี้ ก็เพิ่งเปิดสาขาใหม่ไป ริมแม่น้ำปิงใกล้ๆ กับกาดหลวง



วันนี้เลดี้ดาริกาขอพาเพื่อนๆ มานั่งเล่นจิบเครื่องดื่มคลายร้อนแก้ง่วงหงาวหาวนอน สร้างความกระชุ่มกระชวยให้กับชีวิตกันที่กาแฟวาวีสาขา “ฮิมปิง” หรือจะออกเสียงแบบคนภาคกลางว่า “ริมปิง” นั่นแหละค่ะ เพราะว่าร้านนี้ตั้งอยู่ริมแม่น้ำปิงฝั่งตะวันออก ใกล้วัดเกตุการาม ตรงข้ามกับกาดหลวงนั่นเอง เป็นสาขาที่เลดี้ดาริกาชอบมากๆ ยามว่างหากมีเวลาก็จะมานั่งชมแม่น้ำปิง มองผู้คนเดินไปมา อิ่มเอมไปกับสายน้ำเส้นเลือดของเชียงใหม่และอีกหลายๆ จังหวัดภาคเหนือ เป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำสายสำคัญของประเทศ



แน่นอนว่าพูดถึงร้านกาแฟก็ควรจะมีเมนูเด็ดมานำเสนอเพื่อนๆ และเมนูแรกก็คงไม่พ้น “ลาเต้เย็น” เมนูโปรดของเลดี้ดาริกา ลาเต้เย็นตามสูตรของวาวีคืออันดับหนึ่งของเลดี้ดาริกามาตลอดค่ะ เพราะลาเต้ที่นี้มาแบบแยกชั้นกาแฟกับนม ทำให้เราสามารถละเลียดสัมผัสรสชาติอันละมุนละไมของลาเต้ได้อย่างเต็มที่ เป็นแบบที่เลดี้ดาริกาชอบมากๆ



อีกอย่างหนึ่งคือ “วาวีลาเต้” ซิกเนเจอร์หนึ่งของร้านที่ต้องลองสั่งมาดื่ม เพราะมีค่า “วาวี” การันตีเอาไว้ และแน่นอนว่าไม่ผิดหวังในเรื่องรสชาติ หากถามว่าต่างจากลาเต้เย็นอย่างไร วาวีลาเต้จะมาแบบไม่แยกชั้นกาแฟกับนมค่ะ แต่ก็อร่อยเข้ากันดี อีกเมนูหนึ่งเห็นในบ้างสาขา แต่บางสาขาก็ไม่มี นั้นก็คือลาเต้ชาเขียวรสกลมกล่อมนั่นเอง หรือเพื่อนๆ อยากจะดื่มเมนูอื่นๆ ร้านกาแฟวาวีก็มีเมนูให้เพื่อนๆ เลือก จะรับประทานของหวานไปด้วยก็อร่อยไม่น้อย



กาแฟวาวี ฮิมปิงสร้างเป็นกระท่อมสไตล์ล้านนาขนาดกะทัดรัดริมฝั่งน้ำปิง มีความทันสมัยและเอกลักษณ์แบบล้านนาสอดประสานอย่างลงตัว พื้นที่นั่งในห้องแอร์มีเล็กน้อย แต่ให้ความสำคัญกับชานเรือนด้านหลังร้านแบบโอเพ่นแอร์ ใต้ร่มเงาไม้ใหญ่ อาบไล้แสงอาทิตย์ ชมแม่น้ำไหลเอื่อยๆ เรือหางแมงป่องที่พานั่งท่องเที่ยวล่องชมแม่น้ำลำแล้วลำเล่า ไม่ไกลกันนักก็มองเห็นสะพานนวรัฐเชื่อมสองฟากฝั่งแม่น้ำเอาไว้ ประตูแห่งเมืองเชียงใหม่ยุคใหม่ ช่างเป็นภาพบรรยกาศคลาสสิกที่ใครไม่ได้ไปสัมผัสก็คงไม่เข้าใจ

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

Tea Garden by Anotai จิบชาในสวนเขียวชอุ่ม ในบรรยากาศหน้าร้อน


จากตัวอำเภอแม่ริม ขับรถไปตามเส้นทางแม่ริม – สะเมิง เป็นกิจกรรมวันหยุดง่ายๆ ที่ฉันหลงรัก เพราะไม่ไกลจากเมืองเชียงใหม่มากนัก ได้เพลิดเพลินกับธรรมชาติ และสูดอากาศบริสุทธิ์ได้อย่างเต็มปอด วันหยุดแรงงานปีนี้ มีเวลาเที่ยวได้แค่หนึ่งวัน ฉันเลือกเส้นทางนี้อีกครั้ง



ก่อนเราจะตะลุยต่อไป ยามเช้าแบบนี้ เราแวะพักจิบชาดื่มกาแฟยามเช้าเติมพลังกันสักหน่อย Tea Garden by Anotai เป็นร้านที่เราเลือก ร้านชาแห่งนี้ตั้งอยู่ในเขตเทศบาลตำบลแม่แรม ก่อนถึงน้ำตกแม่สาเล็กน้อย เพื่อนๆ อาจต้องสังเกตร้านให้ดี เพราะอาจขับรถเลยได้ เนื่องจากป้ายบอกทางค่อนข้างเล็กค่ะ



สัมผัสแรกของร้านชาแห่งนี้ คือบรรยากาศในสวน สีเขียวเข้มของต้นไม้หลากหลายชนิด ทำให้ที่นี่ดูร่มรื่น เป็นมิตร และผ่อนคลาย เหมาะสำหรับช่วงเวลาพักผ่อน กำแพงปูนของร้านมีตีนตุ๊กแก ไม้เลื้อยสีเขียวเกาะอยู่เต็มพื้นที่ ผ่านประตูเข้าไป บ้านไม้หลังใหญ่สร้างประณีตแบบตะวันตกผสานความเป็นล้านนาตั้งตระหง่านคอยต้อนรับพวกเรา





ส่วนที่จัดไว้สำหรับลูกค้าคนรักชาอยู่ด้านข้างใต้ร่มเงาต้นมะขามใหญ่ “Tea Garden” ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่า “ชา” เครื่องดื่มแนะนำของทางร้านจึงเป็นเมนูชา มีทั้งร้อนและเย็นให้เลือก ชุดชาร้อนจะเสิร์ฟมาในกา สนนราคา 120 บาท ชาเย็น และชานมเย็นแบบไทย ราคา 75 บาท มีให้เลือกหลายกลิ่นตามรสนิยมของผู้ดื่ม วันนี้เราเลือกชาเย็น เพราะเหมาะกับอากาศหน้าร้อนของบ้านเรามากกว่าชาร้อน เป็นชาดอกกุหลาบ หวานแหวว รสชาติหอมหวานอ่อนๆ สดชื่นมากๆ นอกจากเครื่องดื่มจำพวกชาแล้วที่นี่ก็มีกาแฟ ไว้เป็นทางเลือกสำหรับคนชอบกาแฟด้วย เลดี้ ดาริกาจึงไม่พลาดลาเต้เย็นของโปรด รสชาติเข้มข้น มันนม ไม่หวานมาก กลมกล่อมทีเดียวค่ะ



ส่วนขนมและของหวานที่นี่ก็มีนำเสนอหลากหลาย เรียงรายอยู่ในตู้ให้ลูกค้าได้เลือกสรร นอกจากขนมเค้กแล้ว ยังมีไอศกรีมเหมาะกับหน้าร้อนแบบนี้มากๆ ค่ะ ขนมสำหรับมื้อนี้ เราเลือกเป็นเค้กลูกพรุน หวานกำลังดี รสสัมผัสเข้มข้น เหมาะสำหรับคนที่ไม่ชอบทานเค้กนุ่มๆ ค่ะ พนักงานเสิร์ฟเครื่องดื่มและขนมตามที่เราสั่งเรียบร้อย ก็เป็นเวลาของเราที่จะได้เพลิดเพลินกับบรรยากาศในสวนอย่างเต็มที่ เหมาะกับที่ได้ชื่อว่า Tea Garden มากๆ ค่ะ




ร้านชาแห่งนี้เปิดบริการทุกวันตั้งแต่เวลา 10:00 – 16:30 น. ปิดเฉพาะวันพฤหัสบดี ช่วงเวลาที่คนเยอะๆ เพื่อนๆ ที่ขับรถยนต์มาอาจหาที่จอดรถยากหน่อยนะคะ อาจจะต้องจอดริมทาง เพราะทางร้านมีที่จอดรถจำกัด บ้านหลังใหญ่ปิดล็อกไม่สามารถเข้าไปภายในได้ค่ะ ร้านชาตั้งอยู่ในสวนสมชื่อ หากเพื่อนคนไหนกำลังมองหาที่พักผ่อนจิบชาสบายๆ ในวันหยุด ลองมาที่ Tea Garden ดูนะคะ เพื่อนๆ อาจจะติดใจ

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

เดินเล่นช้อปปิ้งยามเย็นที่ “กาดมาลินพลาซ่า”

ตอนสมัยลงหลักปักฐานอยู่ที่กรุงเทพฯ เลดี้ดาริกามีแหล่งช้อปปิ้งประจำราคาสบายกระเป๋าให้เลือกมากมายหลายที่ แต่พอมาเชียงใหม่ก็เพราๆ เรื่องช้อปปิ้งไปมาก เหตุผลหนึ่งก็เพราะไม่รู้ว่าควรจะไปเดินเล่นช้อปปิ้งที่ไหนกันดี วันนี้เลดี้ดาริกาจึงขันอาสาพาเพื่อนๆ ไปเดินเล่นกาดมาลินพลาซ่า แหล่งช้อปปิ้งของคนหนุ่มสาวในเมืองเชียงใหม่กันค่ะ


“มาลินพลาซ่า” อยู่ใกล้ๆ กับกาดหน้ามอชอ ตรงข้ามกับด้านหน้ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ถนนห้วยแก้ว ถ้าเป็นหนุ่มสาวเชียงใหม่ ยิ่งเป็นนักศึกษามอชอด้วยแล้วคงจะรู้จักกันดี สำหรับมือใหม่หัดเที่ยวเมืองเชียงใหม่ ก็ไม่ยากอะไรค่ะ โบกรถแดงแล้วบอกว่าไปหน้ามอชอ หรือขับรถไปตามถนนห้วยแก้ว มุ่งไปทางดอยสุเทพ บริเวณหน้ามอชอมีคนพลุกพล่าน เป็นสัญญาณว่าถึงที่หมายแล้ว



กาดมาลินพลาซ่าแห่งนี้สร้างขึ้นบนเนื้อที่กว้างใหญ่ แบ่งเป็นโซนๆ เพื่อจำหน่ายสินค้าแต่ละประเภท โซนโรงอาหารที่มีร้านอาหารมากมายเรียงรายให้เลือกรับประทาน โซนร้านอาหารที่ส่วนใหญ่ก็เป็นประเภทปิ้งย่าง หรืออาหารประเภทที่ควรรับประทานกันหลายคนเพื่อความสนุกสนาน และโซนช้อปปิ้ง ซึ่งมีสินค้ามากมาย ราคาย่อมเยา และต่อรองราคาได้ วางเรียงรายให้คุณเลือกซื้อหาได้อย่างเพลิดเพลินทีเดียว



ตะวันตกติด เย็นย่ำลงหน่อย กาดมาลินพลาซ่าก็จะคลาคล่ำไปด้วยผู้คน โดยเฉพาะนักศึกษาที่ออกมาเดินเล่น ซื้อของบ้าง หาอาหารเย็นรับประทานกันบ้าง หรือพบปะสังสรรค์กับเพื่อนฝูงบ้าง ช่างเป็นบรรยากาศที่ทำให้คนเลยวัยเรียนอย่างเลดี้ดาริกากระชุ่มกระชวย พาให้นึกถึงเมื่อครั้งยังเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ชีวิตช่วงนั้นมีความสุขมากๆ เลยค่ะ



สินค้าที่วางขายในกาดแห่งนี้ ก็เป็นสินค้าทั่วไปที่เราต้องใช้ หรือสินค้าแฟชั่นต่างๆ อาทิ เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า เครื่องสำอาง มีทั้งของใหม่ มือสอง และของทำมือที่มีในปริมาณจำกัด ราคาสินค้าแตกต่างหลากหลาย มีตั้งแต่ถูกๆ ไปจนถึงราคาแพง แต่ก็ไม่ได้แพงขนาดของขึ้นห้าง ที่สำคญตลาดแบบนี้ต่อรองราคากันได้ ถูกใจเลดี้ดาริกามากๆ มาเดินเล่นทีไรนอกจากอิ่มจนท้องปลิ้นแล้ว ยังได้ของติดไม้ติดมือกลับไป กระเป๋าปลิ้นทีเดียวค่ะ (ฮา)



เพื่อนๆ คนไหนกำลังมองหาแหล่งช้อปปิ้ง เดินเล่นกินลมยามเย็น หาของทานเล่น หรืออาหารมื้อใหญ่สุดแสนอร่อยๆ รับรองว่าเพื่อนๆ จะไม่พลาดถ้าได้มาเดินที่มาลินพลาซ่า เพราะที่นี่นอกจากจะอิ่มท้องแล้ว ยังมีที่ให้เดินเล่นย่อยอาหาร หาของติดไม้ติดมือกลับไปบ้าน แต่ต้องแอบเตือนเพื่อนไว้สักนิดว่าอย่ามาช่วงไม่มีตังค์นะคะ เพราะมันจะทำให้หงุดหงิดมากที่ไม่ได้ช้อปปิ้ง

เรื่องและภาพโดย เลดี้ ดาริกา 

ชีวิตนี้วาสนาจะได้กินก๋วยเตี๋ยวตำลึงคงลำบากล่ะครับ ในเมื่อโอกาสไม่เหมาะเจาะกันซักครั้ง

เรื่องของเรื่องก็คือว่า พยายามขับรถฝ่าการจราจรที่ติดขัดในช่วงบ่ายแดดเปรี้ยงๆ ของวัน ไปยังแถวนินมานเหมินทร์ ปรากฏว่า ไปกัน  3 ครั้ง ก๋วยเตี๋ยวตำลึงที่นั้นปิดทั้ง 3 ครั้ง

อืม คนห่าอะไรมันจะซวยขนาดนั้น

ภายหลังจากผิดหวังมาหลายครั้งติดๆ ผมเลยเบนเป้าหมายใหม่หาก๋วยเตี๋ยวชิมดู ปรากฏว่าก็มาได้ร้านก๋วยเตี๋ยวถูกใจ หน้าวัดพระสิงห์ เป็นก๋วยเตี๋ยวตำลึงเหมือนๆ กัน ที่เพิ่งมาเปิดใหม่ได้ราวๆ 3 อาทิตย์ โดยย้ายมาจากแถวสวนดอก ตามคำบอกเล่าของเจ๊เจ้าของร้าน


ก่อนจะมุดเข้าไปในร้าน อยากจะบอกที่ตั้งกันอีกรอบแบบละเอียด ตามที่บอกไปแล้วคืออยู่หน้าวัดพระสิงห์ฝั่งตรงข้าม แต่ที่นี้ไอ้คำว่าว่าฝั่งตรงข้ามเนี่ยมันตรงไหน ก็เลยจะขอระบุไปเลยว่าตรงข้ามกับโรงเรียนธรรมราชศึกษากันครับ คาดว่าคงไม่ยุ่งยากในการหาให้เจอ


ลักษณะร้านเป็นตึกแถว  1 คูหา ด้านในมีโต๊ะเก้าอี้ให้นั่งราวๆ  7 -8 ที่ด้วยกัน เมนูก๋วยเตี๋ยวก็จะมีต้มยำหมูรวม ต้มยำทะเล ก๋วยเตี๋ยวไก่ หลักๆ ก็ประมาณนี้กันครับ


ว่ามากันถึงรสชาติ น้ำซุปต้มยำหมูรวม จัดจ้านพอตัว ไม่เผ็ดเกินไป หรือหน่อมแน้มเกินไป หมูสด กระดูกหมูอ่อน อร่อยมากๆ เข้ากันกับน้ำซุปสุดๆ โดยรวมแล้ว จัดเป็นก๋วยเตี๋ยวที่รสชาติเยี่ยมกันเลยทีเดียว


ทั้งนี้ นอกจากรสชาติของก๋วยเตี๋ยวจะสะเด่าถูกอกถูกใจ ร้านนี้ยังมีปริการผักสด กับเกี๊ยวกรอบให้ฟรีแบบไม่อั้นครับ โดยเฉพาะเกี๊ยวกรอบ อันนี้ผมชอบมาก เวลากินกับก๋วยเตี๋ยวต้มยำ เพราะมันเข้ากันสุดๆ ชนิดที่ว่าถ้าขาดเธอเหมือนขาดใจเลย


โดยรวมแล้ว ต้องบอกว่าก๋วยเตี๋ยวร้านนี้มีดีและเด็ดพอตัวอยู่ที่น้ำซุป และกระดูกหมูอ่อน ปริมาณก็ได้เยอะ อิ่มจนพุงกาง ที่สำคัญเกี๊ยวกรอบฟรี ฮ่าๆๆ อันนี้ชอบมาก

ในส่วนของเวลาทำการ ก็เปิดกันตั้งแต่เช้าไปจนถึงเย็นนั้นแหละครับ ใครแว่บผ่านไปแถววัดพระสิงห์ ลองไปกินกันดู รสชาติไม่น่าจะทำให้ผิดหวัง

ปล.ก่อนกลับแม่ค้าชมผมว่าเป็นผู้ชายที่จัดผักและเกี๊ยวกรอบใส่จานสวยกว่าผู้หญิงหลายคนที่มากินกันที่นี้ ก่อนที่ผมจะบอกไปว่าไม่สวยหรอกครับ เพียงแต่จัดเอาไว้ถ่ายรูปเฉยๆ

ผมมานึกดูๆ อีกทีผู้หญิงที่จัดผักไม่สวยตอนมากินก๋วยเตี๋ยว พวกหล่อนจัดผักแบบเอาไปใส่รางให้หมูในคอกกินรึเปล่า เพราะเรื่องแค่นี้มันไม่น่าจะยุ่งยาก

ยกเว้นเสียแต่ว่าพวกหล่อนกินกันแบบหมูจริงๆ ฮ่าๆๆ (แซวเล่นนะครับ อย่าซีเรียส)