แสดงกระทู้
จริงๆ ตั้งใจจะมาเขียนเรื่องปายบ้าง แต่ยุ่งจนครบปีเลย..
ในความรู้สึกส่วนตัว ปายนั้นเปลี่ยนไปมากเหลือเกิน สิบกว่าปีก่อนกับปีที่แล้วซึ่งมีโอกาสขับรถไปเที่ยวเอง
ปายคือสาวน้อยในซอกหลืบที่เติบโตเป็นสาวใหญ่ (โดยที่กะเหรี่ยงอย่างเรายังไม่ทันได้เห็นตอนเป็นสาวรุ่น) สาวน้อยที่มีโอกาสได้เห็นได้รับรู้และรับเอาวัฒนธรรม ความเจริญของโลกภายนอกเข้าไปแปลงโฉมตนเอง
ตอนที่เดินเที่ยวชมวัด ชมธรรมชาติ ปายยังมีมุมสงบ เปี่ยมเสน่ห์
แต่ตอนที่เดินในเมืองกลับรู้สึกแปลกแยกแตกต่าง เผลอๆ เกือบจะนึกว่าตัวเองเดินอยู่บนถนนข้าวสารด้วยซ้ำ
ได้แต่หวังว่าบนเส้นทางคดโค้ง ยังพอจะต้านแรงความเจริญที่วิ่งเข้าใส่ปายได้บ้าง
เพราะเกรงว่าสาวใหญ่อย่างปายจะกลายเป็นหญิงชราก่อนวัย
รำพึงไปงั้นแหละคะ ตามประสาคนรักแผ่นดินเกิด....และขอยืนยันแม้ปายจะเปี๋ยนไป๋แต่ก็ยังมีมุมสวย มุมสงบ น่าเที่ยวคะ
ป.ล ตอนเดินเที่ยววัดเห็นสาวน้อยนางหนึ่งนุ่งสั้น ใส่เสื้อกล้าม ลากแตะ เดินเลียบๆ วัดแล้วใช้มือถือถ่ายรูปตัวเองกับวิวไปสองสามแช๊ะ
ไม่แม้กระทั่งเหลียวดู วัดวา อาราม หรือพระที่มองตามด้วยซ้ำ..
...ไปเจอป้ายนี้ที่วัดลำปางหลวง แล้วอยากให้เขาเอาไปติดไว้ทุกวัดในเมืองไทย
ไม่รู้จะมีใครประณามว่าเราเป็นยายแก่ขี้บ่นหรือเปล่า
