บ๊ายบายบาหลี เที่ยวแว๊บๆ ยังไม่ทั่ว คงได้มาอีกนะ
 

ได้เวลากลับแล้ว อย่าช้อปเพลินจนไม่เหลือเงินจ่ายภาษีสนามบิน คนละ 150,000 รูเปียะนะจ๊ะ
 

อิ่มแล้วก็เดินไปถ่ายรูปที่ชายหาดอีกซักหน่อย

อีกวันเตรียมตัวเดินทางกลับ ไม่ไปไหนไกล อยู่แถวๆ โรงแรม แวะกินข้าวที่เกสท์เฮ้าส์ใกล้ๆ

มื้อเย็นวันนี้ ทุ่มทุนหน่อย

จากนั้นก็กลับคูตา ถึงตอนเย็นๆ ไปเดินริมหาด ถ่ายรูปท้องฟ้ายามพระอาทิตย์ตก

อาคารหลังที่สาม เป็นที่ๆ ใช้ตัดสินคดีความ ภาพวาดบนเพดานสวยมาก
 

ภายในพิพิธภัณฑ์
 

เดินเข้ามาด้านใน มีรูปปั้นเยอะแยะมากมาย แล้วก็เจออาคารอีกหลัง หลังนี้จัดเป็นพิพิธภัณฑ์เล็กๆ
 

ขากลับ ยังพอมีเวลาเหลืออยู่ ก็เลยแวะเมือง KLUNGKUMG เที่ยว Old Court Of Justice/ The Ancient Court Of King Justice (Kerta Gosa)
เดิมที่นี่เป็นหมู่อาคาร (ชั้นเดียว) แต่ตอนนี้เหลืออยู่แค่ 3 หลัง หลังแรกอยู่กลางสระน้ำ ใต้หลังคามีรูปวาดเกี่ยวกับการทำดี-ทำชั่ว แต่เสียดายรูปที่ถ่ายมาไม่ชัด
 

แวะถ่ายรูปนาขั้นบันไดยอดฮิต ตรงนี้เป็นผืนเล็กนิดเดียว รู้สึกว่าถ้าอยากเห็นเยอะๆ ต้องไปแถวเมืองอูบุด
 

ออกจากวัด แวะซื้อทุเรียนชิมดู ก็อร่อยดี แต่สู้หมอนทองบ้านเราไม่ได้จ้า
ส่วนสละ เนื้อก็จะออกแข็งๆ กว่าของบ้านเรา แต่กลิ่นเหมือนกัน ซื้อที่ตลาดในเมืองราคากิโลละ 10,000 รูเปีย
แต่มาซื้อถึงถิ่นแบบนี้ ราคาเหลือแค่ 5,000 รูเปีย
 

ถ้ามาตอนที่ไม่มีหมอก เราจะมองเห็นภูเขาไฟอากุงด้วย แต่ตอนที่ไป ไม่เห็นจ้า
 

วัดแห่งนี้เป็นวัดฮินดูที่สำคัญที่สุดในบาหลี ตั้งอยู่เชิงเขาอากุง ในปี 1963 ภูเขาไฟอากุงระเบิดคร่าชีวิตผู้คนไปถึง 1700 คน แต่วัดนี้กลับรอดพ้นหายนะไปได้
วัด Besakih มีวัดใหญ่น้อยรวมกันทั้งหมด 22 แห่ง ในรูปเป็นบริเวณวัดที่ชาวบ้านมาทำพิธีทางศาสนา นักท่องเที่ยวอย่างเราๆ ได้แต่ยืนมองข้างนอก เข้าไปไม่ได้ซักวัด

กินข้าวกลางวันเสร็จก็นั่งรถไปวัด Besakih กันต่อ ระยะทางพอสมควรอยู่เหมือนกัน ทางก็แคบ ขึ้นเขา คนที่นั่นก็ขับรถช้ากันอยู่
วัดนี้เสียค่าเข้าแล้วยังไม่พอ ยังโดนไถอีกครั้งจากกลุ่มที่อ้างว่าเป็นเจ้าหน้าที่ท่องเที่ยวของวัด บังคับเราให้จ้างไกด์อีก เราบอกว่าเราเดินดูเองได้ก็ไม่ยอม ไกด์ที่ให้เรามาก็พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง แถมขอทิปอีก เงินไม่เยอะหรอกนะ แต่ก็เซ็งๆ เลย
คนที่ขับรถพาเราไปก็เตือนเราแล้ว แต่ก็ยังอดเสียความรู้สึกไม่ได้ เค้าว่านักท่องเที่ยวไม่ค่อยมากันเพราะคนพวกนี้แหละ
ดูรูปละกันว่าสวยสมกับที่ไปดูหรือเปล่า

จากถ้ำช้าง Pura Goa Gajah ก็นั่งรถต่อไปที่ภูเขาไฟคิณตามณี ระยะทางก็ไกลอยู่ ถนนก็แคบ รถก็ขับกันช้า ก็เลยไปถึงเกือบเที่ยง ไปนั่งกินข้าว (บุฟเฟต์) เคล้าวิวภูเขาไฟ ซึ่งเป็นภูเขาไฟที่ยังแอคทีฟอยู่ แต่ก็ไม่ระเบิดมานานแล้วล่ะ ข้างๆ ภูเขาไฟมีทะเลสาบ แต่มุมที่อยู่ ไม่สามารถถ่ายให้เห็นทั้งสองอย่างได้ เฮ้อ

ถ้าเราซื้อ Day Trip ที่ออกเดินทางตั้งแต่ 8 โมงเช้า เราก็จะได้ไปดูระบำบารอง แวะช้อปปิ้งเครื่องเงิน หินแกะสลัก ผ้าบาติกด้วย แต่เราออกสาย ก็เลยไปเฉพาะที่ๆ เราอยากไป ค่าเช่ารถพร้อมคนขับอยู่ที่ประมาณ 400,000 รูเปีย หรือ 45-50 USD มีโบรชัวร์เยอะแยะที่สนามบิน โทรไปติดต่อได้เลย

ยังอุดมสมบูรณ์อยู่

ธรรมชาติรอบๆ บริเวณ

ทางเข้า และข้างในถ้ำ

ข้อมูลที่ศึกษาจากคนที่ไปเที่ยวบาหลีตามเวบไซด์ต่างๆ ส่วนใหญ่ถ้ามีเวลาหลายวัน จะเช่ารถมอเตอร์ไซค์ขี่เที่ยวกัน (ควรทำใบขับขี่สากลไปด้วย) แต่เรามีเวลาน้อย ก็เลยหาบริการรถเช่าพร้อมคนขับพาเที่ยว 1 วัน ( 8 ชั่วโมง) ก็จะเสียประมาณ 400,000 RP แต่ถ้าใช้เกินเวลา เค้าก็จะคิดเป็นชั่วโมง
หรือถ้าอยากซื้อทัวร์ไปกับกลุ่มใหญ่ๆ ก็มีหลายเจ้าเหมือนกัน ราคาแน่นอน บอกไว้ว่าจะพาเราไปที่ไหนบ้างด้วย
ส่วนเราถือมาเที่ยวนี้มาพักผ่อน ไม่อยากตื่นเช้า กลับค่ำ ก็เลยเช่ารถพร้อมคนขับ แล้วคุยกับคนขับว่าอยากไปที่ไหนบ้าง เค้าก็จะพาไปให้
เริ่มทริปค่อนข้างสาย คือ 10 โมง เราตัดส่วนที่เป็นการช้อปปิ้งทิ้งหมด ทั้งผ้าบาติก เครื่องเงิน ของแต่งบ้านที่ทำจากหินภูเขาไฟ ถ้าใครมีเวลามาก ก็น่าสนใจอยู่เหมือนกัน
ที่แรกที่เราไปก็คือ ถ้ำช้าง (Pura Goa Gajah)

อาหารเช้าของโรงแรม เติมพลังก่อนออกไปเที่ยว

อิ่มแล้วก็เดินย่อยอาหาร แล้วก็กลับมาพักผ่อนค่ะ

เดินไปจนถึงตลาด มีทั้งของสด ของกิน ราคาถูกมากด้วย

ออกจากโรงแรมมาเดินเล่น กะว่าจะหาอะไรกินหน่อย เจอหมูปิ้งเจ้านี้ก็เลยลองซะหน่อย รสชาดเข้มข้นดีเหมือนกัน ถ้ามีข้าวเหนียวล่ะเด็ด ของเค้าก็มีข้าวเหมือนกัน แต่สงสัยว่าเอามานวดจนเหมือนแป้ง ก็เลยกินแต่หมูดีกว่า

มีทางออกไปชายหาดคูต้าด้วยค่ะ

ที่พักของเราในทริปนี้ค่ะ

นั่งรถไปโรงแรม

แหะๆ เพิ่งมีเวลาค่ะ
ต่อเลยนะคะ

ถ้าสามารถแลกเงินก่อนมาได้ก็จะดีค่ะ เรทที่แลกจากร้านในเชียงใหม่ ดีกว่าที่เคานท์เตอร์ธนาคารที่สุวรรณภูมิพอสมควร แต่ถ้าไม่มีเวลาจริงๆ ที่สนามบินที่บาหลีก็มีเคานท์เตอร์แลกเงินอยู่ 10 กว่าเจ้า แต่เรทไม่ดีนะคะ อ่านในหนังสือเจอว่ามีร้านแลกเงินในเมืองเหมือนกัน แต่ไม่ได้ไปใช้บริการค่ะ
โรงแรม หรือบริการรถเช่าหลายๆ ที่ก็รับเงินดอลล่าร์ด้วยค่ะ

ออกมาด้านนอกของสนามบินก็มีเค้าน์เตอร์ของรถแท๊กซี่และบริษัททัวร์อยู่เต็มไปหมด เราไม่ได้จองโรงแรมไป ก็ไปหาได้จากตรงนี้ค่ะ

...สำหรับเพื่อนๆ ที่จะเดินทางไปบาหลีกัน   

ข้อแนะนำในการเดินทางท่องเที่ยว “เกาะสวรรค์บาหลี”

1. ประเทศที่ได้รับการยกเว้นไม่ต้องวีซ่าในการท่องเที่ยวหรือเยี่ยมเยียน สามารถอยู่ในประเทศอินโดนีเซียได้ 30  วัน  ได้แก่ ไทย, มาเลเซีย, สิงคโปร์, ฟิลิปปินส์, ฮ่องกง, มาเก๊า, บรูไนดารุสซาลาม, เวียดนาม, ชิลี, เปรู, โมรอคโคแต่หนังสือเดินทางต้องมีอายุเหลือใช้งานไม่น้อยกว่า 6 เดือน

2. เอกสารในการยื่นขอวีซ่าอินโดนีเซียสำหรับประเทศที่ต้องขอวีซ่า ได้แก่พาสปอร์ตเล่มจริง (มีอายุเหลือใช้งานไม่ต่ำกว่า 6 เดือน), ตั๋วเครื่องบินฉบับจริง, ค่าธรรมเนียม 45 USD 45 = 1,530  บาท, รูปถ่ายสี ขนาด2 นิ้ว จำนวน 2 รูป (ระยะเวลายื่น 4  วันทำการ)

3. สกุลเงินของอินโดนีเซีย เรียกว่า “ รูเปียส/IDR ”  อัตราแลกเปลี่ยน 1USD  ประมาณ 9,485 รูเปียส (1,000  รูเปียส ประมาณ   3.5 บาท)  ในประเทศไทยไม่มีเงินรูเปียสให้แลก ต้องเตรียมเงินดอลล่าร์ (USD) ไปแลกที่สนามบินบาหลีและโรงแรม โดยธนบัตร 100 USD    ที่เตรียมไป ต้องผลิตตั้งแต่ปี  2002  เป็นต้นไป ร้านแลกเงินถึงจะรับแลก แนะนำให้แลกทีละ 100 USD   (ร้านช้อปปิ้งบางที่รับเงินไทย แต่ต้องเช็คอัตราแลกเปลี่ยนและตรวจนับเงินให้ดี)

4. สภาพอากาศที่บาหลี จะร้อนชื้นตลอดทั้งปี (24-30 องศาเซลเซียส) กรุณาเตรียมหมวก,ร่ม และครีมกันแดดให้พร้อมการแต่งกายควรเตรียม เสื้อผ้าที่เป็นผ้าเนื้อบางเบา / ไม่ควรสวมชุดว่ายน้ำออกนอกบริเวณชายหาดหรือสระว่ายน้ำ /เมื่อเข้าวัด สุภาพสตรีควรใส่เสื้อผ้าให้มิดชิด และควรหลีกเลี่ยงการเข้าวัดเมื่อมีประจำเดือนหรือมีบาดแผล เพราะชาวบาหลีเชื่อว่าเลือดเป็นสิ่งไม่สมควรในเขตศักดิ์สิทธิ์

5. เวลาที่บาหลีเร็วกว่าประเทศไทย 1  ชั่วโมง /  อาหารที่ให้บริการส่วนใหญ่เป็นอาหารพื้นเมือง, อาหารจีน และอาหารไทย อาหารพื้นเมืองจะมีรสจัด ผู้ที่มีธาตุอ่อนอาจท้องเสียได้ ผู้ที่มีธาตุอ่อนควรมียาประจำตัวติดไปด้วย

6. น้ำดื่มควรดื่มน้ำที่บรรจุขวดหรือน้ำอัดลมไปเลย ส่วนน้ำแข็งควรเลือกทานจากร้านที่ดูไว้ใจได้หรือในโรงแรม เมื่อกระหายควรเลือกดื่มน้ำขวดแช่เย็นจะดีกว่า

7. สินค้าที่น่าซื้อได้แก่ เครื่องไม้แกะสลัก, เครื่องเงิน, ผ้าปัก, ผ้าบาติค ฯลฯ สามารถต่อรองราคาได้ถึง50% - 80%  สละบาหลีก็อร่อย

8. รถแท็กซี่สาธารณะใช้ระบบมิเตอร์  เริ่มต้นที่ประมาณ 40 บาทไทย ถ้าหากจะขึ้นต้องสอบถามคนขับก่อนเพราะบางคนชอบ คิดราคาเหมารวมและ คนขับแท็กซี่มักอ้างว่าไม่มีเงินทอนและปัดเศษขึ้นไปอีกประมาณ 5,000 รูเปียส

9. การให้ทิปเด็กยกกระเป๋า หรือ พนักงานโรงแรมควรทิปขั้นต่ำ 10,000 รูเปียส (ประมาณ 35 บาท)/ส่วนไกด์และคนขับประมาณ 20,000 รูเปียส (ประมาณ 70 บาท) ต่อคนต่อวัน หรือมากกว่านั้นถ้าหากท่านประทับใจในการบริการ

10. ไม่ควรเดินออกไปข้างนอกคนเดียวในยามค่ำคืน โดยเฉพาะในเมืองชายทะเลอย่างหาดคูต้า ซึ่งมีการก่ออาชญากรรมสูง

11. กระแสไฟฟ้าที่บาหลี 220 โวลท์ 50ไซเคิล ปลั๊กที่ใช้เป็น รูกลม  2 ขา

12. เวลาทำการของธนาคาร 08.00-14.30 น. จันทร์-ศุกร์ แต่ถ้าเป็นธนาคารที่อยู่ในห้างสรรพสินค้าก็มีเวลาทำการนานกว่านั้น

13. มารยาทที่ควรทราบ ชาวบาหลีถือเรื่องศีรษะเหมือนคนไทย โดยเฉพาะกับนักบวช / เมื่อเข้าร่วมพิธีกรรมในวัดไม่ควรเดินผ่านหน้าผู้ที่กำลังสวดมนต์อยู่ / หากยืนอยู่ริมถนนแล้วได้ยินเสียงแท็กซี่บีบแตรใส่ไม่ต้องตกใจเพราะเป็นการเรียกลูกค้า

ภาษาบาหลี ที่น่ารู้

1. สวัสดีตอนเช้า = ราฮาเจง ซามัง     
2. สบายดีหรือเปล่า = เคน เคน คาบาเร่
3. เท่าไหร่ = อาจิ  คูเดิล     
4. แพงไปหน่อย = เบส มาฮาล
5. ลดราคาหน่อย = ดิดิ  คูอัง         
6. สบายดี = เบฉิก  เบฉิก
7. สวย =   เจเก็ก   
8. หล่อ =   บากุซ
9. อร่อย =   จาน (ลากเสียงยาวๆ)   
10. อยู่ตรงไหน = นิง ดิเจิล
11. ไม่เป็นไร = ซิง เคน เคน     
12. ขอบคุณ = สุข สมา
13. โบกมือ   = ดา  ดา         
14. ยิ้มหน่อย = เซนยูม

หมายเหตุ นำมาจากข้อความที่เพื่อนมาโพสต์ในกระทู้เวบมงฟอร์ต28 ค่ะ

คนไทยไม่ต้องขอวีซ่าเข้าประเทศอินโดนีเซีย อยู่ได้ 30 วันค่ะ พอถึงสนามบินก็เข้าแถวรอประทับตราเข้าเมืองเป็นอันเรียบร้อย

ใข้เวลา 4 ชั่วโมงก็ถึงบาหลีแล้ว

ไปเที่ยวบาหลีแบบแว๊บๆ ด้วยกันนะ ที่ว่าแบบแบ๊บๆ เพราะว่าได้เที่ยวแค่วันเดียว ที่เหลือเป็นวันพักผ่อนค่ะ
รอขึ้นเครื่องการบินไทย ที่สุวรรณภูมิ

คนเคยไปมาแล้วยังหลงทางเลย ต้องใจเย็นๆ หน่อยนะคะ

ตัวนี้คงไม่ทำเป็นอาหาร คงเอาไว้ดูเฉยๆ ปลาช่อนยักษ์
ส่วนค่าเสียหาย ไม่ถึง 1,200 บาทสำหรับมื้อนี้

กุ้งเผา หอยแครงลวก

ต้มยำปลากระพง ปูผัดผงกระหรี่

อาหารที่สั่งทานวันนี้มี ข้าวผัดปู ปูผัดน้ำพริกเผา

บ่อกุ้ง เวลาจะทำหารก็ตักไปทำกันสดๆ

ร้านตลาดทะเลทอง ขายอาหารทะเล อยู่ถนนเลียบคลองชลประทานเยื้องตลาดต้นพยอม ถ้ามาจากตลาดก็กลับรถตรงที่กลับรถอันแรก ร้านเห็นชัดเพราะมีป้ายใหญ่ติดอยู่หน้าร้าน

ขนมที่สั่งมาในวันนั้น

ขนมในตู้น่ากินทั้งนั้น

บรรยากาศของร้าน เย็นสบายแม้ในวันที่อากาศร้อน

Fern Forest Cafe' ขายอาหาร ขนมเค้ก และกาแฟ ร้านอยู่ถนนสิงหราชซอย 4 เยื้องๆ กับสยามทีวี บรรยากาศในร้านร่มรื่น อากาศเย็นสบาย เจ้าของร้านปลูกกาแฟอยู่ที่ดอยสะเก็ด นำเอาเฟิร์นมาปลูกไว้เต็มบ้านไปหมด ริมรั้วปลูกดอกดาหลาสีแดงสวย

ข้าวหมกไก่อร่อย คอนเฟิร์ม

ตอนนี้มีสาขาที่ 3  อยู่ในศูนย์ของ YAMAHA อยู่ในบริเวณของ ธ.ไทยพาณิชย์ ถนนเชียงใหม่-หางดง

ที่สาขานี้มีไวน์ด้วย

นอกจากขนมที่ทางร้านทำเอง ก็มีสินค้าอื่นๆ ด้วย

ขนมที่ทางร้านผลิตใหม่ทุกวัน

ร้านเกษมสโตร์ ร้านขนมของเด็กๆ เชียงใหม่ตั้งแต่ยังไม่มีร้านขนมมากมายเหมือนปัจจุบัน ร้านแรกอยู่ที่ถนนราชวงศ์ซึ่งก็ยังขายอยู่ ร้านที่นำมาแนะนำนี้เป็นสาขาที่สอง อยู่บนถนนนิมมานเหมินทร์ อยู่ทางขวามือเลยโรงแรมรินคำมานิดหน่อย