จองที่พักราคาถูกทั่วประเทศโทร 053266550-2

ตอนที่ 1

ใครที่ติดตามความเป็นไปในกระแสของโลกโซเชียลเน็ตเวิร์ค คงพอจะทราบกันดีว่า หลังๆ มานี้มีรีวิวสถานที่ท่องเทียวกันเยอะมาก อาจจะด้วยเพราะกระแสของการเที่ยวของคนรุ่นใหม่ ที่ไปแล้วก็อยากกลับมาเล่าถึงประสบการณ์การเดินทางให้คนอื่นได้ฟังกัน ซึ่งมันก็ถือเป็นเรื่องที่ดีสำหรับคนอ่านที่จะได้รับข้อมูลเรื่องการท่องเที่ยวที่หลากหลายขึ้น ส่วนข้อมูลอันไหนดีมีประโยชน์ต่อสมองมากน้อยแค่ไหน อันนี้ก็ต้องไปพิจารณากันเอา


มีกระแสการท่องเที่ยวในเชียงใหม่แบบหนึ่งที่ดูน่าสนใจกันครับ ผมขออนุญาตเรียกว่า เป็นการเที่ยวในแบบสไตล์ของ “ฮิปสเตอร์” ก็แล้วกัน โดยกลุ่มคนเหล่านี้เขาจะมีสถานที่ฮิตๆ ที่ชอบไป แล้วคนอื่นๆ ที่เป็นสายพันธุ์เดียวกันก็จะตามรอย

สำหรับคนที่ยังไม่รู้ว่าเที่ยวแบบ “ฮิปสเตอร์” มันคือแบบไหนใน จ. เชียงใหม่ ของกระแสโซเชียลเน็ตเวิร์ค ผมจะขออธิบายให้เห็นภาพคร่าวๆ ดังต่อไปนี้


สถานที่ฮิตๆ ที่ชอบไปกันต้องมี แกรนแคนยอน หางดง, ม่อนแจ่ม, บ้านแม่กำปอง, สวนพฤกษศาสตร์ แม่ริม และบ้านข้างวัด หลักๆ ก็มีกันประมาณนี้ ที่เหลือก็อาจจะปรับเปลี่ยนกันไปตามแต่สถานการณ์ โดยคอนเซ็ปต์ของพวกเขาคือเน้นสไตล์แบบ “Slow Life” ช้าๆ เนิบๆ ค่อยๆ ซึมซับกับบรรยากาศ


ผมมีโอกาสได้พาน้องสาวที่รู้จักคนนึงพาเที่ยวแบบฮิปสเตอร์ คือจริงๆ แล้ว ผมไม่ได้ตั้งใจจะพาไปเที่ยวแบบนั้น แต่น้องเขารีเควสมา ก็นะ เลยต้องตามใจคนอยากเที่ยว ส่วนผม คือ ไปตอนไหนยังไงก็ได้

โปรแกรมเที่ยวแบบฮิปสเตอร์คร่าวๆ หลังจากวางแผนที่จะไปกัน มีหน้าตาออกมาประมาณนี้ คือ ไปสวนพฤกษศาสตร์ แม่ริม ไปม่อนแจ่ม ไปแกรนแคนยอน หางดง ไปบ้านแม่กำปอง ไปบ้านข้างวัด


วันแรกเริ่มต้นด้วยการไปสวนพฤกษศาสตร์ แม่ริม ตรงในส่วนของโรงเรือนที่มีกระบองเพชร ไอ้ที่ตรงนี้ผมก็ไม่รู้นะว่าใครเป็นคนเริ่มต้นมาสร้างกระแสแบบฮิปสเตอร์ มาถ่ายรูปคู่กับกระบองเพชร (ฮิปสเตอร์ชอบเลี้ยงกระบองเพชร)  ซึ่งแต่ก่อนย้อนกลับไป 1 ปีที่แล้ว แทบจะไม่ค่อยมีใครมาเที่ยวถ่ายรูปกัน แต่ ณ ปัจจุบันนี้ต้องบอกเลยว่ามันกลายเป็นแลนด์มาร์คสำคัญแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ และอาจจะประเทศไทย ที่บรรดาเหล่าฮิปสเตอร์ทั้งหลาย ต้องขีดเส้นใต้เน้นๆ เลยว่า “ต้องมา”
ออกจากสวนพฤกษสาสตร์ แม่ริม ก็พากันถ่อมายังม่อนแจ่ม สถานที่ที่ใครๆ ก็อยากมาไม่เว้นแม้แต่ฮิปสเตอร์ ที่ก็อยากมาเพื่อจะได้สัมผัสทะเลหมอก วิวทิวทัศน์ แปลงกะหล่ำ แปลงดอกไม้ พร้อมกับถ่ายรูปชิลๆ และจิบกาแฟ

เพียงแต่ว่าไอ้ที่คิดไว้ก่อนมานั้น มันจะสมหวังกับที่คิดไว้รึเปล่า

ตอนที่ 2

มีการถกเถียงกันว่า แท้จริงแล้วทะเลหมอกมันควรจะมีให้ดูกันตอนไหนระหว่างหน้าหนาวกับหน้าฝน


จากที่ผมเคยสัมผัสตอนมาม่อนแจ่มครั้งแรกในหน้าฝน ทะเลหมอกมันจะมีให้เห็นช่วงหลังฝนหยุดใหม่ๆ แต่หน้าหนาวสำหรับบางที่ที่เคยไปชมทะเลหมอกมา มันก็มีทะเลหมอกเหมือนกัน ตกลงก็เลยยังไม่รู้ว่ามันอะไรยังไงกันแน่


มาม่อนแจ่มคราวนี้ ทะเลหมอกไม่น่าจะมีมาต้อนรับฮิปสเตอร์เพราะมาตอนบ่ายแก่ๆ แถมแปลงดอกไม้สวยๆ ก็ไม่ค่อยจะมีเหมือนตอนหน้าฝนก่อนหน้านี้ที่บานสะพรั่ง ส่วนแปลงกะหล่ำ อันนี้ยังมีให้ชมกันครับ


ที่ม่อนแจ่มเรื่องอาหาร มาครั้งนี้เพิ่งเคยลองสั่งมาชิมครั้งแรก แถมเมนูที่สั่งมาเรียกได้ว่าสิ้นคิดกันพอควร มีแกงจืดเต้าหู้หมูสับ ไก่ทอดขิง เรื่องรสชาติอยู่ในระดับโอเค แต่ที่ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ คือราคาที่ค่อนข้างจะแพงนิดๆ อาจจะเพราะว่ามันอยู่บนเขาบนดอยด้วย


วิวที่ม่อนแจ่มว่ากันว่าจะสวยตอนเย็นๆ ฝั่งที่มองไกลๆ ไปเห็นถึงเชียงดาว แต่การจะมองวิวแบบนั้นได้ มันก็ต้องรอถึงช่วงทไวไลท์ และก็แน่นอนว่าคนที่จะอยู่กันถึงตอนนั้น ก็น่าจะมีที่พักแถวนั้นไว้นอนแล้ว ส่วนคนที่ไม่มี คงไม่ค่อยมีใครกล้าเสี่ยงขับรถลงม่อนแจ่มกันมาตอนค่ำๆ แน่นอน มันอันตรายเกินไปสำหรับมอเตอร์ไซค์ และผมก็ไม่อยากทำแบบนั้น


จบวันแรกผ่านไปแบบเอื่อยๆ ไม่ค่อยมีอะไรน่าตื่นเต้นสำหรับการพาฮิปสเตอร์เที่ยว ส่วนวันที่สองนั้นเป้าหมายที่คิดกันก็คือ การมาตะลอนแถวในเมือง
โครงการบ้านข้างวัด คือเป้าหมาย ว่ากันว่า สถานที่แห่งนี้จะมีร้านรวงเก๋ๆ ต่างๆ มากมาย รวมทั้งเป็นแหล่งจัดกิจกรรมสำหรับงานอีเว้นต่างๆ ประมาณสายอาร์ต และเมื่อรวมเข้ากันกับโลเคชั่นแบบบ้านไม้สมัยเก่าเท่ๆ มันเลยดูมี่เสน่ห์สำหรับหลายคน แต่ก็ไม่ใช่กับทุกคน


5 นาทีเห็นจะได้ พวกเราใช้เวลาในการเดินสำรวจ ก่อนจะพากันออกมาด้านนอก แล้วน้องแกก็บอกผมว่า “ไม่เห็นอะไรเลย ไปที่อื่นกันดีกว่า เอาแบบธรรมชาติ”


ว่าแล้วผมก็เลยพาถ่อไปยังออบขาน ไปสัมผัสลำธาร ธรรมชาติ ซึ่งก็ไม่แน่ใจว่าสถานที่แห่งนี้มันจะเข้ากับคอนเซ็ปต์ฮิปสเตอร์กันมั้ย แต่ก็นั่นแหละ นี่ก็พากันมาแล้ว จะโอเคหรือไม่อย่างไร ค่อยเถลไถลไปแกรนคอนยอน หางดง ต่อเป็นการปิดท้ายทัวร์ของวัน


ไปออบขาน อยากไปนั่งเล่นมองลำธารแบบเพลินๆ ส่วนไปแกรนคอนยอน หางดง ก็น่าจะเพลินเหมือนกัน โดยจุดประสงค์หลักของผมนอกจากจะพาชาวบ้านไปด้วยแล้ว อีกอันคือ การไปกระโดดเล่นน้ำ

ตอนที่ 3

ก่อนหน้านี้ผมเคยมากระโดดน้ำเล่นที่แกรนแคนยอน หางดง ไปแล้วรอบหนึ่งครับ รู้สึกว่ามันมันส์สะใจดี มีความตื่นเต้นเข้ามาเสริมสร้างให้ชีวิตมันสนุก เพียงแต่ที่ขาดอย่างเดียวตอนนั้นที่มาคือภาพถ่ายตัวเองไม่มี ฉะนั้นมาคราวนี้ เลยอยากจะมีภาพตัวเองบ้าง แต่ก่อนจะขอน้องแกถ่ายภาพให้ ก็ต้องถ่ายภาพให้นางก่อน นางจะได้ดูฮิปๆ กับโลเคชั่นที่แกรนแคนยอน เหมือนฮิปสเตอร์คนอื่นๆ ที่ชอบมาถ่ายรูปกันตรงนี้ ส่วนที่เหลือถ่ายเสร็จแล้ว น้องแกอยากจะไปนั่งจิบกาแฟมองวิวตรงร้านอาหาร อันนี้ก็ตามแต่น้องแกจะสะดวก แต่ขอแค่ถ่ายภาพให้ผมหน่อยล่ะกัน ฮ่าๆๆ


เห็นนั่งๆ กดไปหลายช็อต พร้อมกับการกระโดดน้ำไปตั้งหลายรอบของผมจนเริ่มจะเหนื่อย และจากหลายชอตที่ว่านั้นเมื่อกลับมาดู น้ำตาจะไหล มีใช้ได้ใบเดียวที่เหลือเสียหมด กลับกันของคนอื่นกระโดด ถ่ายออกมาจังหวะพอดีมากนี่ก็เลยได้แต่เอิ่มมมมม นะ


วันที่สาม แห่งการพาเที่ยวแบบฮิปสเตอร์ ผมพามาไกลถึงบ้านแม่กำปอง แหล่งท่องเที่ยวที่ถือว่าฮอตฮิต อากาศดี มีกาแฟจิบ เหมาะแก่การมาสโลว์ไลฟ์


บ้านแม่กำปอง ส่วนใหญ่เท่าที่เห็นมากัน มีทั้งแบบมาไป – กลับ ภายในวันเดียว กับมาแล้วค้างคืนแบบโฮมสเตย์ อย่างหลังผมถือว่าน่าจะเหมาะมากนะ คือบรรยากาศที่หมู่บ้านแห่งนี้ มันใช่เลยจริงๆ กับการอยู่เงียบๆ แม้ว่าบางทีมันก็อาจจะไม่มีคำว่าเงียบเลยก็ตาม ถ้ามากันในวันหยุด และร้านที่จะไปนั่งจิบกาแฟนั้น ดันเป็นร้านดัง ที่มีวิวสำคัญของบ้านแม่กำปองเป็นแลนด์มาร์ค


ร้านชมนกชมไม้ หลายคนอาจจะเคยได้ยิน หรือถ้าไม่เคยได้ยิน อาจคุ้นกับภาพวิวทิวทัศน์ของบ้านแม่กำปองที่มองจากตรงระเบียงของร้าน (กาแฟ เค้กที่นี้ ถือว่าสอบผ่านครับ)


มาบ้านแม่กำปองแล้ว ต้องมาชมวิวตรงกิ่วฝิ่นด้วย ที่อยู่เลยจากนี้ไปประมาณ 5 กิโลเมตร (กะเอาแบบมั่วๆ) ซึ่งตรงจุดนี้มีหลายคนที่ไม่รู้จัก เลยทำให้พลาดโอกาสสำคัญในการมาเที่ยว ฉะนั้นแล้วสำหรับใครที่ยังไม่รู้ หากท่านจะไปบ้านแม่กำปอง อย่าลืมแวะมาชมวิวตรงกิ่วฝิ่นด้วย ตรงนี้มันพลาดไม่ได้เลยจริงๆ


สุดท้ายและท้ายสุดจบกันแบบดื้อๆ การเที่ยวแบบฮิปสเตอร์นี้ เป็นการเที่ยวในอีกสไตล์หนึ่ง ของคนกลุ่มหนึ่งในสังคมที่อยากจะเอามานำเสนอกัน โดยใจความหลักนั้น ก็ยังคงไว้แบบเดิม คือพยายามป้อนข้อมูลที่เป็นประโยชน์แก่คนอ่านให้มากที่สุด ส่วนที่เหลือรองลงไป ก็มีทั้งบันเทิง ไม่บันเทิงบ้าง ผสมกับการจิกกัดเล็กน้อย พอเป็นกษัย

แล้วไว้โอกาสหน้าเจอกันใหม่ครับ