จองที่พักราคาถูกทั่วประเทศโทร 053266550-2

เมื่อพูดถึงงานที่นำของแฮนด์เมดต่างๆ มาจำหน่ายให้นักท่องเที่ยวได้เลือกซื้อในเชียงใหม่ หลายคนคงนึกถึงถนนคนเดินวัวลาย และถนนคนเดินท่าแพ  ที่มีของประเภทนี้ค่อนข้างเยอะ ซึ่งก็มีทั้งสินค้าโอท็อปและไม่ใช่โอท็อป แต่รวมๆ แล้วมันก็เป็นงานแฮนด์เมด ที่ใครไปใครมาก็เลือกซื้อหาได้สะดวกสบาย

แต่ถ้าพูดถึงงานที่ยกระดับและดูดีมีชาติตระกูลขึ้นมาหน่อย หลายคนคงพอจะรู้จักกันกับงาน NAP ที่จัดกันขึ้นเป็นประจำทุกปีในช่วงราวๆ เดือนธันวาคม เพียงแต่ปีนี้มาแปลกหน่อยตรงที่จัดกันในเดือนมกราคม

สาเหตุหลักๆ ก็คือ เพื่อความเหมาะสม และเลื่อนให้พ้นช่วงครบ 100 วันสวรรคต ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งเป็นช่วงสุดสัปดาห์สุดท้ายของ มกราคม 2560 พอดี

นั่นหมายความว่า ที่จัดกันไปหยกๆ คืองานของปี 2559 ที่ยกยอดมาจัด เดือนมกรา ปี 2560 ส่วนในช่วงปลายปี 2560 ก็จะจัดกันเหมือนเดิม

ไม่งงนะ

งาน NAP ย่อมาจากคำ Nimmanhaemin Art and Design Promenade เป็นกิจกรรม ซึ่งมักจะจัดขึ้นระหว่างวันที่ 5-10 ธันวาคมของทุกปี บนถนนนิมมานเหมินท์ ซอย 1 เป็นย่านเล็กๆ ที่รวมเอางานออกแบบหลากหลายชนิด ที่พัก ร้านอาหาร ร้านกาแฟ ศิลปะร่วมสมัย บ้านเรือน และสีสันของร้านค้า งานศิลปะ งานดีไซน์ ของตกแต่งบ้าน ของชาวเชียงใหม่ มาแสดงและจัดจำหน่าย ในงานจะมีบู๊ทสินค้าที่เด่นเรื่องงานออกแบบ สินค้าทำมือ ส่วนใหญ่เป็นผู้ประกอบการรายย่อยที่มีร้านเล็กๆ ในย่านถนนนิมมาน หรือผู้นิยมศิลปะสายหัตถกรรมร่วมสมัย นำสินค้าแบรนด์ที่อาจเป็นที่รู้จักทั่วไป หรือสินค้าที่เพิ่งเริ่มสร้างแบนด์ของตนมาจัดจำหน่าย นอกจากนี้ ในงานยังมีกิจกรรมอย่างอื่นด้วย เช่น การจัด workshop ขายอาหาร การแสดงดนตรีบนเวที เป็นต้น

ต้นกำเนิดของงาน NAP เกิดขึ้นจากการรวมกลุ่มของศิลปินชาวเชียงใหม่ทั้งรุ่นเก่าและรุ่นใหม่ ที่อาศัยอยู่บนถนนนิมมานเหมินท์ ซอย 1 ซึ่งถือว่าเป็นถนนสายศิลปะที่มีชื่อเสียง

โดยเริ่มจัดขึ้นตั้งแต่ช่วงวิกฤตเศรษฐกิจปี 2540 โดยมีไอเดียที่จะเปิดพื้นที่การแสดงและจำหน่ายสินค้าแนวไอเดียดีไซน์ ของตกแต่งบ้าน เครื่องนุ่งห่ม งานศิลปะ งานแฮนด์เมด ภาพวาด ผ้าทอพื้นเมือง สิ่งทอ งานปั้น งานโลหะรวมถึงหมวดอาหารและเครื่องดื่มที่แทรกซึมกลมกลืนกันไป

หลังจากนั้นก็มีการปิดซอยจัดงาน NAP มาต่อเนื่องทุกปี เป็นอีเวนต์หมายหมุดที่นักสรรค์สร้างสินค้าแนวดีไซน์เก๋จะใช้ถนนสายนี้มาประลองฝีมือกัน พร้อมกับเปิดตลาดขายปลีก-ขายส่งให้กับผู้สนใจตลาดแนวนี้โดยเฉพาะ

สำหรับปีนี้ ผู้คนมาเดินในงานยังให้ความสนใจกันเช่นเดิมเพียงแต่ร้านค้าที่มาออกงานอาจจะลดจำนวนน้อยลงไปหน่อย แต่ก็ไม่ได้หายไปเยอะถึงขั้นน่าเกลียด

ของตกแต่งบ้าน เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า และอีกสินค้าสารพัด จัดวางเรียงรายให้ได้เลือกหยิบมาชม และซื้อ มีหลายร้านด้วยกันที่น่าสนใจ เอาเป็นว่ามีอะไรบ้าง ตามมาดูกันครับ

งานไม้แกะสลักรูปช้างของ “พิพิธภัณฑ์บ้านจ๊างนัก” ที่รวบรวมผลงานแกะสลักฝีมือดีของสล่าเพชร วิริยะ ตลอดจนเพื่อนฝูง ลูกศิษย์ลูกหา มารวมไว้ใน “พิพิธภัณฑ์บ้านจ๊างนัก” กับผลงานไม้แกะสลักรูปช้างมากมาย ทั้งช้างตัวเล็ก ช้างตัวใหญ่ ในท่วงท่าอิริยาบทต่างๆ โดยใช้ไม้ขี้เหล็กมาแกะสลัก เป็นไม้เนื้อแข็งมากที่ถึงแม้จะแกะสลักได้ยากกว่าไม้สัก แต่ผลงานที่ออกมากลับมีความสวยงามและมีสีสันเป็นธรรมชาติมากกว่า มีการนำลูกมะเกลือที่ใช้ย้อมผ้ามา ย้อมสีไม้ทำให้ได้สีที่เป็นธรรมชาติ ไม่มีสารพิษตกค้างเป็นอันตรายต่อมนุษย์และสิ่งแวดล้อม ใครสนใจงานแบบนี้ มากกว่าที่มาจัดในงาน NAP ตามไปดูที่ “พิพิธภัณฑ์บ้านจ๊างนัก” อ.สันกำแพง

ถัดจากนี้มาหน่อย มีงานไม้แกะสลักเหมือนกัน แต่เป็นไม้หอม กับงานไม้แกะสลักแบบรูปเทพเจ้าต่างๆ สนนราคาเท่าที่เดินดูก็เริ่มต้นที่ราวๆ หลักหมื่นไปจนถึงหลักล้าน ถามว่าราคามันแพงเกินไปมั้ย อันนี้ต้องขอบอกว่า งานศิลปะ อยู่ที่ความพอใจของผู้ซื้อและผู้ขาย อีกอย่างราคาของผลงานไม่สำคัยเท่ากับคุณค่าทางจิตใจของผู้ที่ชื่นชอบ

งานแกลเลอรี่ ก็มีให้ชมกันครับ เป็นของ Mix Gallery มีงานภาพสีน้ำมันบนผ้าแคนวาส สีน้ำบนกระดาษ สีอะคริลิคบนผ้าแคนวาส งานภาพพิมพ์ มาจัดแสดง ผลงานส่วนใหญ่ที่เห็นนั้น เจ้าของแกลเลอรี่ มีความชื่นชอบเป็นการส่วนตัว

ตรงข้ามกับ Mix Gallery ก็มีงานภาพถ่ายให้ชม เป็นของ Wisamun Studio ภาพถ่าย จาก วิสามัญเมือง สิทธิเขตต์ ศิลปินผู้ซึ่งเดินทางอยู่ในวงการศิลปะมาเนิ่นนาน และปัจจุบันเป็นช่างภาพศิลปินร่วมสมัยผู้นำความเปลือยมาเปิดให้ผู้ชมดูอย่าง นุ่มนวล อิสระ และ สวยงาม ศิลปินให้คำนิยามของภาพถ่าย BODY ART ว่า “ วิสามัญโยคะหรือโยคะที่ไม่ปักกะติ เป็นเรื่องของฟอร์ม(รูปทรง) ที่ไถลไหลลื่น ด้วยอารมณ์โต้ตอบไปตามจังหวะสรรพเสียงรอบข้าง อย่างดนตรี ชัตเตอร์ เสียงเต้นเร้าของหัวใจ รวมไปถึงเสียงสนั่นลั่นของกระดูกข้อต่อ ที่อยู่เหนือรอยเลื่อนของเปลือกโลก มันทำให้สะทกสะท้าน-ซ่านลึกลงไปถึงปลายประสาทตีน ”

หันมาดูเวิร์คช้อปกันบ้างของร้าน Mango Mojito กับผลิตภัณฑ์ Worn Out Boat Shoes รองเท้าที่เป็น signature ของร้าน ที่มีการย้อมทั้งคู่เพื่อให้สี insole, outsole, upper หรือแม้กระทั่งแกนของเชือก ออกมาในโทนสีเดียวกัน โดยเน้นการแต่งสีหนังบนหนังหน้าด้วย Hand-dyeing process หรือการย้อมมือ เพื่อแต่งให้สีบนหนังหน้า มีเอกลักษณ์โดยเฉพาะในแต่ละคู่

งาน nap ไม่ใช่แค่งานขายสินค้ากันเท่านั้น แต่ยังเป็นงานที่มีกิจกรรมรื่นเริงทางศิลปะวัฒนธรรมที่เป็นเสน่ห์ของเชียงใหม่และทำให้งานแตกต่างไปจากงานขายสินค้าทั่วๆ ไป ว่ากันว่าการจัดงานโดยตัดองค์ประกอบนี้ออกไปจะทำให้งานไม่สมบูรณ์ และโซนที่ผมชอบมากที่สุดก็คือ โซนกาดหมั้ว

กาดหมั้ว มีกันมาตั้งแต่ในอดีต ถ้านับเป็นอายุก็คงประมาณ  200-300 ปี มีการสืบทอดมาจากบรรพบุรุษมาจนถึงปัจจุบัน ลักษณะของกาดหมั้วเป็นกาด (ตลาด ) ในชุมชนที่มีขนาดเล็กและขนาดใหญ่ ชาวบ้านจะนำผลผลิตทางการเกษตรมาขาย พ่อค้าวัวต่างจะนำไม้ขีด เกลือ ซึ่งเป็นสินค้าที่หายากทางภาคเหนือมาขาย ภาพของกาดหมั้วจึงเป็นตลาดในช่วงเช้าตั้งแต่ตีห้า มาจนถึงเวลาช่วงสาย ๆ ของวัน

ลักษณะกาดไม่ค่อยมีแบบแผนสักเท่าใดนัก เป็นกาดแบบชาวบ้าน อุปกรณ์ที่จะใช้จะมี เปี้ยด ซ้า บุง ก๋วย หาบของมาขายรวมกัน ใช้จ้อง ( ร่ม ) สีแดงขนาดต่าง ๆ ทั้งใหญ่และเล็กในการกันแดด ของที่ใช้บรรจุห่อ มีตองกล้วย ตองตึง ผักผลไม้ที่นำมาขายมีหลายอย่าง เช่น ผักหวาน ผักกาดจ้อน ผักหละ ผักแหละ ผักฮี้ ผักเฮือด ผลไม้ก็มีอย่างพวก บ่าผาง บ่าหลอด บ่าขามป้อม และผลไม้พื้นบ้านทุกอย่าง

ส่วนอาหารที่ขายจะเป็นอาหารประเภท แกง คั่ว ยำ จี่ ปิ้ง นึ่ง ป่าม อ็อก เช่น ขนมเส้น ปลาหลาม ไข่อ่อง ยำจิ้นไก่ แกงผักหวาน แอบปลา แอบจิ้น แอบอ่องออ ไส้อั่ว แคบหมู น้ำพริกหนุ่ม น้ำพริกต๋าแดง น้ำพริกแมงดา น้ำพริกฮ้าใส่บ่ากอก น้ำพริกน้ำปู๋ น้ำพริกอ่อง ( น้ำพริกบ่าเขือส้ม ) จิ้นส้มปลาส้ม ในส่วนขนมก็มี ขนมปาด ขนมวง ขนมจ้อก ขนมข้าวต้ม และขนมเกลือ

เหตุผลที่ผมชอบกับการที่งาน NAP เอากาดหมั้วมาใส่ คือ มันเป็นการรักษาวัฒนธรรมที่เด็กรุ่นใหม่หลายคนนั้นไม่รู้จัก และคนภาคอื่นๆ ไม่รู้ แต่ได้มาสัมผัสกันที่นี่ แม้ว่ามันจะไม่ใช่ดั้งเดิมแบบ 100 เปอร์เซ็นต์เต็มนัก แต่ก็ดีกว่าไม่มีเลย แถมปัจจุบันก็ยังหาดูได้ยากสำหรับในเมือง ยกเว้นเสียแต่ว่างานอีเว้นต์อื่นๆ จะจัดขึ้นมาแสดงให้ได้ชม

ความพิเศษของงาน NAP นอกจากจะมีกาดหมั้วให้ได้เดินชมแล้ว ยังมีดนตรีสดให้ได้ฟังครับ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเพลงแจ๊ส มีเพลงป๊อบบ้างมาสลับให้เปลี่ยนอารมณ์

จะว่าไปแล้วถนนศิลปะสายนี้ มีสีสันที่ฉูดฉาดและเสน่ห์ที่ครบรส ทั้งสินค้า ศิลปะ วัฒนธรรม ผู้คน ที่รวมเข้ากับยุคสมัยให้กลมกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน ให้มันคงอยู่ และไม่สูญหายไปไหน