|
หัวข้อ: เมื่อผมต้องตะลุยขึ้นดอยปุยไปทำบุญที่ "วัดขุนช่างเคี่ยน" เริ่มหัวข้อโดย: Dockaturk ที่ กรกฎาคม 27, 2016, 01:14:48 PM แม้จะเข้าออกวัดบ่อย เพราะไปเที่ยว ก็ใช่ว่าคนอย่างผมจะแวะไปทำบุญด้วยนะครับ
ด้วยความสัตย์จริงๆ ส่วนใหญ่ที่ไป คือไปแค่ถ่ายรูป ที่เหลือก็แล้วแต่สถานการณ์จะนำพาเราไปแบบไหน เคยกลับมานั่งคิดด้วยว่า ถ้าหากเกิดตัวเองต้องทำบุญทุกวัดที่เคยไปมา และหากมีสมุดบัญชีเป็นเล่มเอาไว้ฝากบุญ คาดว่าผมคงเป็นลูกค้าประเภทฝากประจำ ได้รับดอกเบี้ยเงินฝากในอัตราพิเศษ อย่างไรก็ตาม แม้จะไม่ได้ทำบุญเป็นกิจจะลักษณะ แบบที่คนส่วนใหญ่เขาทำกัน แต่ก็รู้สึกดีทุกครั้งทีได้มาเที่ยววัด แล้วถ่ายภาพไว้ ก่อนจะเอามาเผยแพร่ให้คนอื่นรับรู้ทราบเรื่องราวเกี่ยวกับวัด อีกอย่างคิดว่าการทำบุญที่ดี ต้องเกิดจากความรู้สึกว่าอย่างทำบุญจริงๆ จากข้างในจิตใจ เป็นจิตอันกุศล ว่าเราอยากทำ โดยไม่ได้หวังผลตอบแทน แต่เราแค่อยากให้ อยากแบ่งปัน ว่าแล้วก่อนเข้าพรรษาไม่กี่วันที่ผ่านมา ก็เลยพาตัวเองขึ้นไปทำบุญยังวัดขุนช่างเคี่ยน ที่ดอยปุย โดยมีมิตรสหายตามติดไปด้วย 1 นาย เพื่อนมันบอก อยากเอาหลอดไฟไปถวาย พอดีใกล้เข้าพรรษาด้วย ว่าแล้วก็ไปกัน ด้วยสองล้อคู่ใจ ที่ไม่ใช่จักรยาน แต่เป็นมอเตอร์ไซค์ ก่อนไปถามเพื่อนว่านายมีเสื้อกันฝนมั้ย ถ้าไม่ก็ควรจะซื้อติดไปด้วย เพราะสภาพอากาศบนนั้นเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้ เหมือนช่วงรอบเดือนของคุณสุภาพสตรี เนื่องจากบางทีก็ฝนตก บางทีก็แดดออก แถมอากาศก็หนาวชุ่มชื่นตามสไตล์อากาศบนยอดดอยความสูง เพื่อนบอกไม่มี ไม่เป็นไร สบาย เราก็เลยสบายไปด้วยในเมื่อตัดสินใจแบบนั้น แต่ก่อนที่จะไปวัดดวงกับฟ้าฝน ก็ต้องมาไม่สบาย เพราะแค่เริ่มต้นขับมอเตอร์ไซค์ขึ้นเชิงดอยสุเทพไม่ทันไร ยางรถมอเตอร์ไซค์ก็รั่วเรียบร้อย เดือดร้อนจนต้องขับลงหาร้านปะยางด้านล่าง แล้วต้องขับกันขึ้นไปใหม่ ทั้งๆ ที่ไม่กี่สัปดาห์ก่อนยางรถเพิ่งเปลี่ยนไปเอง ยางรถรั่วไม่พอ ขับต่อเลยวัดพระธาตุดอยสุเทพไปนิดเดียว ไอ้ที่เรากังวลก็มาเยือนทันที เพราะเม็ดฝนนี้ก็ซัดกระหน่ำกันลงมาแล้ว แรกๆ ก็คิดว่าทนไหว ไม่หยิบเสื้อกันฝนมาใส่ แต่พอนานไปเจอหนักขึ้นๆ งานนี้ก็ต้องมีจอดใส่เสื้อกันฝน แต่ก็ยังคงไม่พอ เพราะฝนตกลงมาห่าใหญ่มาก ชนิดที่ว่าตกชาตินี้ มีน้ำใช้กันถึงชาติหน้า งานนี้ก็เลยต้องหาที่หลบพัก ให้ฝนซา ไม่งั้นขืนซิ่งไปต่อมีหวังได้ล่อกับต้นไม้ข้างทางแน่ ในใจตอนนั้นนึก โถ ชีวิต จะทำบุญทั้งที อะไรมันจะยากเย็นเพียงนี้กันครับ หัวข้อ: Re: เมื่อผมต้องตะลุยขึ้นดอยปุยไปทำบุญที่ "วัดขุนช่างเคี่ยน" เริ่มหัวข้อโดย: Dockaturk ที่ กรกฎาคม 27, 2016, 01:16:24 PM ฝนซา ฟ้าเริ่มโปร่งบ้างเป็นบางช่วง แต่ก็ยังไม่แน่ใจนัก กระนั้นก็ยังต้องออกเดินทางต่อ เพราะอีกไม่กี่ 10 กิโลเมตรก็จะถึงวัด อันเป็นที่หมายแล้ว
เส้นทางขึ้นมายังวัดขุนช่างเคี่ยน เป็นเส้นทางเดียวกันกับการขึ้นมาชมดอกพญาเสือโคร่งขุนช่างเคี่ยนกันครับ แต่ต้องขับเลยจากนั้นไปหน่อยจนถึงหมู่บ้านชาวม้ง ลึกเข้าไปในตัวหมู่บ้านอีกนิดก็จะถึงวัด ระหว่างสองข้างทาง อย่างที่ทราบไปว่ามีฝนซัดก่อนนี้ เป็นธรรมดาที่อากาศจะยังคงชุ่มชื่นไปด้วยไอฝน อันที่จริงต่อให้ฝนไม่มี อากาศจากพระตำหนักภูพิงค์ยาวขึ้นมาจนถึงวัด ก็จะชุ่มชื่นอยู่แบบนี้เสมอ แถมเป็นอากาศที่บริสุทธิ์สดชื่น แตกต่างจากอากาศข้างล่างในตัวเมืองอย่างชัดเจน จากหลังตีนเป็นหน้ามือ หลังจากดั้นด้นผ่าฝนมาจนถึงวัดขุนช่างเคี่ยน ก็นิมนต์หลวงพี่ เพื่อทำการถวายสังฆทาน พูดคุยกันเพียงเล็กน้อย จังหวะประจวบพอเหมาะกับวันนั้นเด็กๆ ที่โรงเรียนในหมู่บ้านมีถวายเทียนพรรษา ก็เลยถือโอกาสเนียนถวายเทียนกับน้องๆ และฟังธรรมไปด้วยในตัว จากนั้นก็เดินไปชมวิวตรงวัดขุนช่างเคี่ยนที่จะมองเห็นเมืองเชียงใหม่ กับอีกที่หนึ่งที่จะเห็นเหมือนกัน คือตรงโรงเรียนศรีเนห์รู ในหมู่บ้านม้ง ขุนช่างเคี่ยน ใครมาเที่ยวแนะนำให้มาชมกันได้ครับ ที่สำคัญเด็กๆ ที่โรงเรียนน่ารักเป็นมิตรด้วย ก่อนจากมีเรื่องเล่าจากหลวงพี่ที่วัดเล่าให้ฟังว่า ส่วนใหญ่คนที่ขึ้นมาทำบุญกันที่นี้ มักจะมากันตอนวันพระใหญ่ ไม่ค่อยมากันวันธรรมดา ซึ่งมันก็ไม่เป็นปัญหาอะไร ถ้าของที่เอามาถวายไม่เดือดร้อนกับพระที่วัด (หมดวัดมีหลวงพี่แค่ 1 รูป) อย่างอาหารการกิน พอมันเยอะมันเก็บไว้ไมได้ ก็ต้องเอาให้ญาติโยมชาวบ้านแถวนั้น ไม่ก็หมา แมว หลวงพี่ก็เลยอยากจะฝากถึงคนที่มาทำบุญด้วยถวายของด้วยว่า ไม่จำเป็นต้องมาแต่เฉพาะวันพระใหญ่ก็ได้ วันธรรมดาก็มาเลย เพราะถ้าพากันมาแต่วันพระใหญ่ ของถวายพอมันเยอะ ก็เดือดร้อนพระไม่รู้จะเอาไปเก็บไว้ไหน ยังไง ฟังหลวงพี่แล้วก็พยักหน้าเห็นด้วย 365 วัน ใน 1 ปี มีวันธรรมดาให้เราได้เลือกมาทำบุญกันเยอะแยะ และการทำบุญไม่จำเป็นต้องมาแต่วันพระใหญ่กันก็ได้ อันที่จริง การทำบุญไม่ใช่เงื่อนไขของเวลาว่าวันนี้ควรทำ วันนี้ไม่ควรทำ ประเภทรอฤกษ์ยามที่เหมาะสม แต่การทำบุญทำทาน คือการให้โดยไม่สนเงื่อนไขเวลา ไม่เลือกด้วยว่าจะทำให้ใคร ที่ไหน แต่ทำให้เพราะใจกุศล อยากให้อยากทำ เหมือนเจอหมาโดนรถชน เราเห็นเราก็ต้องช่วย ไม่ใช่บอกว่า ไม่ทำ เพราะทำบุญกับสัตว์ได้บุญน้อยกว่าทำบุญกับคน หรือคิดว่าทำบุญในวันพระได้บุญมากกว่าทำในวันธรรมดา เรื่องจึงมีกันประการฉะนี้ หัวข้อ: Re: เมื่อผมต้องตะลุยขึ้นดอยปุยไปทำบุญที่ "วัดขุนช่างเคี่ยน" เริ่มหัวข้อโดย: DDjung ที่ กรกฎาคม 28, 2016, 10:11:37 AM น่าสนุกจัง
|