หลายเดือนก่อนหน้านี้มีดราม่าเกี่ยวกับ อนุสาวรีย์สามกษัตริย์ เชียงใหม่ กับประเด็นการไปผูกผ้าอนุสาวรีย์กษัตริย์ 3 องค์ จนชาวบ้านหมดความน่าเชื่อถือ ถึงขั้นบอกว่าอับอาย ก็เพราะไอ้ผ้าที่ไปผูก ดันมีสีสันฉูดฉาดบาดใจ ใครเห็นแล้วมันจะไปเคารพเกรงขามไอ้ผมเห็นดราม่านี้แรกๆ ก็ไม่ได้คิดอะไรเยอะหรอกครับ คิดแค่ว่าคนเอามาผูก เขาก็คงทำตามหน้าที่ ทำตามพิธีกรรมบวงสรวงอะไรซักอย่างแหละ ซึ่งถ้ามันเป็นพิธีกรรมความเชื่ออะไรนั้น และก็ทำกันมานาน ก็คงไม่ผิดอะไร แต่ถ้าทำไปเพราะความชอบส่วนตัว อันนี้ก็ต้องคิดกันหนักหน่อย ว่ามีเหตุผลกลใด (ตอนนั้นคนพากันคิดว่า กระเทยต้องเอาไปผูกแน่ๆ เพราะสังเกตจากสีผ้า มันแสบตาจริงๆ )
ภาพนี้ไม่ใช่นะครับ จริงๆ ตอนนั้นมันจี๊ด และเยอะกว่านี้
หลังจากนั้นไม่นานพอ พอเกิดเรื่อง มีคนคัดค้าน หลายปากหลายความเห็นต่างประเดประดังเข้ามา สุดท้ายก็ทำการเปลี่ยนแปลงใหม่ ให้มันจบเรื่องดูเข้าท่า จากนั้นทุกอย่างก็กลับมาสู่เหตุการณ์ปกติ
เรื่องนี้ผมไม่รู้ว่าสาเหตุคืออะไร ใครผิดใครถูก รู้แต่ว่าการเอาเหตุผลอันสมควร ไปถกเถียงกับเรื่องความเชื่อ เถียงให้ตายยังไงก็ไม่มีทางชนะหรือเข้าใจ เพราะคนไทยเป็นแบบนี้มานานแล้ว ที่สำคัญนี่ก็คืออีกตัวอย่างของคนไทยที่บอกว่า ถ้าอะไรมันอยู่ปกติไม่ค่อยไปแยแส สนใจ หวงแหนมันหรอกครับ แต่ถ้าวันใดวันนึงเกิดนรกแตกอะไรขึ้น ก็จะพากันแสดงต่อมอาการหวงแหน อยากอนุรักษ์นู้น นี้ นั้น มันทันที
แหม ก็อีตอนอยู่ก็ไม่เห็นสนใจตูเลยเนอะ
ที่เล่ามายาวๆ นี้ผมอยากจะบอกว่า ทุกวันนี้คนเชียงใหม่ในพื้นที่ ไม่ค่อยสนใจกับอนุสาวรีย์สามกษัตริย์หรอกครับ ซึ่งไอ้คำว่าไม่สนใจนี้ก็คือการ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเกี่ยวกับอนุสาวรีย์กษัตริย์ บางคนถ้ามีไมค์ไปจ่อปากถาม อาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอนุสาวรีย์สามกษัตริย์คือใคร ใครคือสามคนนี้ มีความสำคัญไฉน เมื่อไหร่ อย่างไร
สถานที่ไปถ่ายรูปเล่น ลานกิจกรรม ลานจักรยาน BMX Street ของเด็กหัวเกรียน คำตอบเหล่านี้อาจหลุดออกจากปาก
แต่ถ้ามีใครซักคนตอบว่า อนุสาวรีย์สามกษัตริย์ คือพระบรมราชานุสาวรีย์ของพระมหากษัตริย์ไทย 3 พระองค์ ผู้สร้างเมืองนพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่ อันได้แก่ พญามังรายประทับกลางเป็นประธาน พญาร่วงประทับอยู่เบื้องซ้าย พญางำเมืองประทับอยู่เบื้องขวา และงานถูกออกแบบทำการปั้นหล่อโดยอาจารย์ ไข่มุกด์ ชูโต เสียงปรบมือคงดังไปในรัศมี 1 กิโลเมตร
ตัดเด็กประถม มัธยม เรียนวิชาประวัติศาสตร์ทิ้งไป จับผู้ใหญ่มาถามซักร้อยคน จะมีถึงครึ่งมั้ยที่ผมได้ได้คำตอบอย่างที่หวัง...?
ผู้เขียน