ครั้งหนึ่งในชีวิต ..พิชิตภูชี้เพ้อ (Page 1-3)

[Traveller Freedom]

ครั้งหนึ่งในชีวิต ..พิชิตภูชี้เพ้อ (Page 1)

สถานที่ตั้ง : หน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด ตำบลแม่อูคอ อำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน
โทรศัพท์: 089 635 7078
พิกัด : 18.888068, 98.111134

    ภูชี้เพ้อ .. เป็นเพียง “ภู” หนึ่งเดียวในจังหวัดแม่ฮ่องสอน เนื่องจากจังหวัดแม่ฮ่องสอน มีแต่ชื่อ “ดอย” ยิ่งไปกว่านั้น ชื่อภูชี้เพ้อ ยังถูกตั้งขึ้นให้ละม้ายคล้ายกับ “ภูชี้ฟ้า” อย่างตั้งใจ โดยมุ่งหวังให้สถานที่แห่งนี้เป็นที่รู้จักและโด่งดังอย่างเร็วไว แต่ชื่อนั้นจะสำคัญไฉน หากแต่สถานที่ที่มันเป็นอยู่นั้นต่างหาก คือความงดงามตามธรรมชาติที่ไร้การปรุงแต่งแต่ประการใด

    ภูชี้เพ้อ หากแปรความหมายตรงตัวตามคนตั้ง ก็จะหมายถึง ยอดภูเขาที่นักท่องเที่ยวไปยืนชี้ จนแต่ละคนเพ้อพรรณนาไปต่างๆ กัน โดยเริ่มเปิดตัวเป็นสถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติตั้งแต่ปี พ.ศ. 2557 จนได้รับความนิยมมากขึ้นๆ ในแต่ละปี จากกระแสการประชาสัมพันธ์ทางโลกโซเชียล ที่ใครๆ ต่างก็เข้าใจกันดี ว่าโมเมนต์ปัจจุบันนี้มันเป็นแบบนั้น

    ภูชี้เพ้อ เป็นไฮไลท์แห่งใหม่ของจังหวัดแม่ฮ่องสอน ตั้งอยู่ภายในพื้นที่ของหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด อำเภอขุนยวม อยู่ใกล้กับแหล่งท่องเที่ยวชื่อดังอย่าง “ทุ่งดอกบัวตองดอยแม่อูคอ” โดยที่ภูชี้เพ้อตั้งอยู่บนระดับความสูงมากถึง 1,818 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง ทำให้ภูชี้เพ้ออยู่บนตำแหน่งที่สูงกว่าดอยแม่อูคอถึงเกือบ 200 เมตรตามแนวดิ่ง ด้วยลักษณะที่เป็นสันเขาของภูชี้เพ้อ เมื่อมองไปทางทิศตะวันตก จึงสามารถมองเห็นทุ่งดอกบัวตองสีเหลืองอร่ามได้อย่างสวยงาม บนยอดภูชี้เพ้อแห่งนี้จึงกลายเป็นจุดชมวิวทุ่งดอกบัวตองดอยแม่อูคอได้อย่างดีเยี่ยม โดยหากวิ่งไปตามเส้นทางของถนน ภูชี้เพ้อจะมีระยะทางห่างจากดอยแม่อูคอประมาณ 8 กิโลเมตร ซึ่งมุมมองทุ่งดอกบัวตองดอยแม่อูคอมุมสูงนี้ จะสามารถชมกันได้เฉพาะในช่วงที่ดอกบัวตองบาน คือเดือนพฤศจิกายนของทุกปีเท่านั้น

    ภูชี้เพ้อ มีลักษณะเป็นสันเขา ทำให้สามารถชมวิวได้อย่างงดงามถึงสองฝั่ง อย่างที่บอกไปแล้วว่าฝั่งตะวันตกนั้นจะเป็นมุมมองของทุ่งดอกบัวตองดอยแม่อูคอ สำหรับทางฝั่งตะวันออกนั้นจะถือเป็นจุดชมวิวระดับห้าดาว ที่สามารถมองเห็นแสงแรกแห่งวันได้ในยามเช้า เห็นทะเลหมอกและเทือกเขาสลับซับซ้อนไปมาอย่างสวยงาม และมองเห็นไกลถึงดอยอินทนนท์ อันเป็นที่ตั้งของหลังคาสยามและยอดเขาที่สูงที่สุดของประเทศไทย บริเวณสันเขาบนยอดภูชี้เพ้อนี้มีลมพัดโบกสะบัดไปมาค่อนข้างแรง เนื่องจากตั้งอยู่ระหว่างแนวร่องเขาของเทือกเขาถนนธงชัย จุดแบ่งเขตสองจังหวัด คือจังหวัดแม่ฮ่องสอนกับจังหวัดเชียงใหม่

[Traveller Freedom]

ครั้งหนึ่งในชีวิต ..พิชิตภูชี้เพ้อ (Page 2)

    เมื่อรู้จักภูชี้เพ้อกันพอสังเขปแล้ว เราก็มาเริ่มเตรียมตัวพิชิตยอดภูแห่งนี้กันเลยดีกว่า ภูแห่งนี้สามารถขึ้นกันได้ไม่ยากเย็นจนเกินไป ตั้งแต่เด็กน้อยไปจนถึงวัยชราสามารถขึ้นไปพิชิตกันได้หมด ที่เคยพาขึ้นไปแก่ที่สุดเป็นหญิงชราอายุถึง 66 ปีแล้ว ส่วนเด็กสุดนั้นก็ไม่ถึง 5 ขวบ เพียงแต่ต้องมีคนคอยเดินประกบและเดินประคองไปตลอดทาง สำหรับช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดคือ ตี 5 ถึง 6 โมงเช้า เนื่องจากเป็นช่วงเวลาที่พอจะขึ้นไปทันรับชมพระอาทิตย์ขึ้น มองเห็นแสงแรกแห่งวันได้สาดส่องอย่างทันท่วงที

    นักท่องเที่ยวที่ต้องการมาพิชิตภูชี้เพ้อในช่วงเช้าตามที่กล่าวไป จะต้องมาตั้งต้นค้างคืนก่อนจะเริ่มเดินขึ้นภูในวันรุ่งขึ้น โดยมีที่พักแนะนำอยู่ 4 จุด คือ
    จุดที่ 1 สำหรับขาลุยชาวแคมปิ้งทั้งหลาย สามารถมากางเต็นท์ค้างแรมได้บนดอยแม่อูคอ ทั้งบริเวณทุ่งดอกบัวตอง บริเวณสวนดอยแม่อูคอ และบริเวณวนอุทยานทุ่งดอกบัวตอง
    จุดที่ 2 คือที่พักบนดอยแม่อูคอ เป็นบ้านกระท่อมไม้ไผ่ พักอาศัยอย่างคนดอยได้บรรยากาศดี แต่ต้องจับจองกันไว้ล่วงหน้า เนื่องจากมีจำนวนไม่มากนัก เช่น สวนดอยแม่อูคอ
    จุดที่ 3 เป็นที่พักรีสอร์ทในตัวอำเภอขุนยวม จุดนี้ที่พักสะดวกสบายขึ้นมาพอสมควร แต่รุ่งเช้าต้องเดินทางไกล ต้องออกจากที่พักไม่เกินตี 4 ครึ่ง ได้นอนสบายแต่ตื่นเช้า ขึ้นอยู่กับความพอใจกันไป
    จุดที่ 4 ค้างแรมบริเวณหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด แน่นอนว่า ณ จุดๆ นี้จะอยู่ใกล้ภูชี้เพ้อมากที่สุด แต่ก็ต้องมีการขออนุญาตกันก่อนล่วงหน้า ไม่ว่าจะเป็นสถานที่กางเต็นท์ หรือบ้านพักของหน่วยฯ โดยบ้านพักจะอยู่ห่างจากภูชี้เพ้อประมาณ 1 กิโลเมตร ทั้งนี้ข้างบนไม่มีอาหารและน้ำดื่มบริการ ผู้ค้างแรมจะต้องเตรียมไปเองให้พร้อม
 
    หน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด แม้จะมีบ้านพักแต่ก็ยังไม่ได้เปิดบริการอย่างเป็นทางการ อีกทั้งนักท่องเที่ยวยังไม่ค่อยได้รับความสะดวก เนื่องจากการติดต่อค่อนข้างยาก หากต้องการมาเที่ยวภูชี้เพ้อแนะนำให้พักตามที่พักและลานกางเต็นท์บริเวณทุ่งดอกบัวตองบนดอยแม่อูคอ หรือที่พักในตัวอำเภอขุนยวม และค่อยเดินทางขึ้นมาในเช้ามืดวันรุ่งขึ้น และเนื่องจากรถเก๋ง รถตู้ ไม่สามารถเดินทางขึ้นภูชี้เพ้อได้ จึงต้องมีการเปลี่ยนเป็นรถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อ โดยสามารถติดต่อได้ที่ สวนดอยแม่อูคอ

[Traveller Freedom]

ครั้งหนึ่งในชีวิต ..พิชิตภูชี้เพ้อ (Page 3)

    หลังจากได้ค้างแรมตามจุดพักต่างๆ ที่แนะนำไว้เรียบบร้อยแล้ว เช้าวันรุ่งขึ้นในเวลาประมาณ 05.30 น. เรามารวมตัวกัน ณ สวนดอยแม่อูคอ เพื่อติดต่อรถบริการขึ้นภูชี้เพ้อจากเฮียดำ โดยมีค่าบริการเช่ารถอยู่ที่ 800 - 1,200 บาท ขึ้นอยู่กับจำนวนคน แต่จะนั่งได้ไม่เกิน 12 คนต่อหนึ่งคัน

    หลังจากรถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อนำพานักท่องเที่ยวมาถึงหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอดแล้ว ณ จุดๆ นี้ก็ถึงเวลาเดินเท้าด้วยลำแข้งของตัวเอง ด้วยระยะทางสั้นๆ เพียง 1 กิโลเมตร แต่เปี่ยมไปด้วยความชัน มีเหนื่อยมีพักมีหยุดเก็บภาพไปตามประสา แต่ก็ต้องทำเวลา เพราะมิเช่นนั้นแล้ว หากไปไม่ทันพระอาทิตย์ขึ้นก็จะเสียแรงแปล่า แม้จะมีผู้สูงอายุเดินทางมาด้วย แต่ก็ดูเหมือนว่าหัวจิตหัวใจของหญิงชราผู้นี้จะแข็งแกร่งกว่าวัยรุ่นหนุ่มสาวหลายๆ คนซะอีก จนในที่สุดแต่ละย่างก้าวที่อดทนก็นำพาร่างกายให้ขึ้นมาถึงบนยอดภูชี้เพ้อ ยอดภูที่สูงเกือบสองพันเมตร มาทันพระอาทิตย์ขึ้น มองเห็นทะเลภูเขา มองเห็นดอยอินทนนท์ มองเห็นทะเลหมอก และถ่ายภาพกับป้าย “เราคือผู้พิชิตภูชี้เพ้อ” ไว้เป็นหลักฐานชีวิต ที่แม้ไม่มีใครรับรู้ ก็เก็บเอาไว้อวดตัวเองได้

    แม้วันนี้ภูชี้เพ้อจะไม่ได้ถึงกับโด่งดังเปรี้ยงปร้างเหมือนกับภู-ดอยยอดนิยมแห่งอื่น แต่เป็นอันเข้าใจได้ว่า นักท่องเที่ยวที่เดินทางมาพิชิตภูชี้เพ้อเกือบทั้งหมดเดินทางมาเพื่อชมทุ่งดอกบัวตองบนดอยแม่อูคอ ส่วนภูชี้เพ้อมีสถานะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแถม แต่กระนั้นภูชี้เพ้อก็อย่าน้อยใจไปเลย เพราะนั้นจะทำให้สถานที่แห่งนี้อยู่ยาวอย่างยืนยง ไร้การปรุงแต่งและแปรเปลี่ยนไปตามกาลเวลาอย่างช้าๆ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่ยั่งยืน ไม่ถูกทำลายความเป็นตัวเองไปเหมือนกับสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังแห่งอื่น ..

การเดินทางไปภูชี้เพ้อ
    ใช้เส้นทางเดียวกับการเดินทางไปยังทุ่งดอกบัวตองดอยแม่อูคอ หน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอดจะอยู่ก่อนถึงทุ่งดอกบัวตอง 5 กิโลเมตร มีป้ายบอกอยู่ตรงปากทางเข้า รถเก๋ง รถตู้ไม่สามารถขึ้นได้เนื่องจากตลอดเส้นทางเป็นดินลูกรังค่อนข้างชัน จากถึงหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด ต้องเดินเท้าขึ้นไปในเส้นทางที่ค่อนช้างชันอีกประมาณ 1 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินประมาณ 30- 45 นาที  ควรเริ่มเดินเท้าขึ้นไปประมาณตี 5 ครึ่งเพื่อให้ทันพระอาทิตย์ขึ้น และควรนำไฟฉายติดตัวไปด้วย

by Traveller Freedom